Οι εκλογικές διαδικασίες στα συνδικάτα δεν είναι και οι καθαρότερες. Όλοι ξέρουν πως τα τεράστια ψηφοδέλτια που φροντίζει η παράταξη να διακινηθούν σταυρωμένα, στους ψηφοφόρους συναδέλφους τους λίγο πριν την κάλπη, έχουν μέσα τη «γραμμή» . Δηλαδή τους εκλεκτούς. Συνήθως ο επικεφαλής της παράταξης ορίζει και τη σειρά που θα πάρουν. Άρα και τη δύναμη που θα έχουν μετά.
Έτσι οι ΔΕητζήδες ψηφοφόροι, αποδέχονται εύκολα (γιατί έχουν εκπαιδευτεί από το συνδικάτο για αυτό) την «προτροπή» για τον ποιόν πρέπει να ψηφίσουν στις εθνικές εκλογές.
Το συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ, δεν μπορεί να το κατηγορήσει κανένας για συμβιβασμούς με τη διοίκηση και πουλημένο παιχνίδι. Ίσως είναι το αντίθετο. Διεκδικούσαν και περνάνε κάτι παραπάνω από ότι όλα τα άλλα συνδικάτα. Έτσι οι εργαζόμενοι ήταν ευχαριστημένοι όπως και το συνδικάτο αλλά και η κυβέρνηση.
Η τελευταία διοίκηση της ΓΕΝΟΠ με πρόεδρο τον Νίκο Φωτόπουλο, μάλλον είναι και η «τυχερή» που θα δεί να πέφτουν οι τίτλοι τέλους της πανίσχυρης Ομοσπονδίας τους.
Τα αποτελέσματα και η εξέλιξη της τελευταίας απεργίας, θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να ανατραπούν οι δυνάμεις που είναι κυρίαρχες τώρα και να μπει σε νέα βάση ακόμη και η δομή ολόκληρου του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
Μέχρι και σήμερα την δύναμη της διαπραγμάτευσης στο συνδικάτο την δίνουν οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστές της πρώτης γραμμής . Κλείνουν τις πύλες , βγάζουν μονάδες εκτός, σταματάνε τους εργολάβους να δουλεύουν. Στην τωρινή απεργία όμως δεν επικράτησε η δική τους άποψη για αναστολή της απεργίας . Σε συνδυασμό με το ότι πολλά στελέχη των σωματείων που έχουν αποκλειστική αναφορά στα ορυχεία και στους σταθμούς, έχουν διαφορετική αντίληψη για την αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας από ότι ο κύριος κορμός του ΔΣ της ΓΕΝΟΠ, στον οποίο κυριαρχούν άτομα που εκφράζουν χώρους που δεν φημίζονται για την αγωνιστικότητα τους (διοικητικοί – τεχνολόγοι –μηχανικοί). Εδώ βλέπουμε το παράδοξο, ο Γιώργος Αδαμίδης, πρόεδρος του Σπάρτακου, του μεγαλύτερου σωματείου εργαζομένων σε ορυχεία και σταθμούς, αυτός δηλαδή που έχει τη δύναμη της απεργίας να είναι επιφυλακτικός και από την άλλη μεριά, ο πρόεδρος των διοικητικών που δεν μπορεί να πείσει ούτε τους συναδέλφους του χώρου δουλειάς του για την απεργία, να είναι αναφανδόν υπέρ της απεργίας.
Μοιραία οι εξελίξεις στην ενέργεια θα δώσουν και νέα μορφή στα συνδικάτα. Είναι πλέον πιθανό κάτι που για χρόνια ούτε που θα περνούσε από το μυαλό μας. Η διάσπαση της ΓΕΝΟΠ. Δεδομένου του ότι και η ΓΣΕΕ δεν έχει και την καλύτερη εικόνα αλλά ούτε και την διάθεση να κουμαντάρει τα πράγματα, είναι πλέον εύκολο τα συνδικάτα που έχουν πραγματικά την δύναμη να διαπραγματευτούν με την κυβέρνηση σε νέες βάσεις, εξασφαλίζοντας από την άλλη μια καλή θέση στη νέα τάξη πραγμάτων.
Η ενέργεια πάντα ήταν και θα είναι ισχυρός τομέας της οικονομίας. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι συνδικαλιστές. Λίγοι είναι όμως αυτοί που μπορούν να αντιληφθούν την σημερινή κατάσταση και να κάνουν προτάσεις που μπορεί να είναι εκτός της γραμμής Φωτόπουλου, αλλά θα είναι κοντά στην δημιουργία μιας νέας συνδικαλιστικής τάξης πραγμάτων, προσαρμοσμένης στη σκληρή σημερινή εποχή.
Η αφορμή για την καταγραφή της άποψής μου στο θέμα αυτό, ήταν σχετικό άρθρο στην «Καθημερινή της Κυριακής» με τίτλο : Τελευταία μάχη για την πάλαι ποτέ παντοδύναμη ΓΕΝΟΠ της Xρύσας Λιάγγου