που προήλθε από την ένωση πολλών ντόπιων καλλιτεχνών, ερασιτεχνών ως επί το πλείστον. Κοινή συνισταμένη όλων, τόσο των παλιών όσο και των νέων, η αγάπη για το θέατρο και κοινός στόχος η προώθηση του Κοζανίτικου κυρίως θεάτρου, ιδιωματικού ή μη. 
Η παράσταση βασισμένη στη διασκευή ενός γνωστού λαϊκού ελληνικού παραμυθιού κατάφερε από την πρώτη στιγμή να μας ταξιδέψει στον θαυμαστό κόσμο των ελληνικών παραμυθιών. Καράβι έγινε η σκηνή του Φίλιππου μ’ ένα πλουμιστό πλήρωμα 20 ντόπιων χαρισματικών καλλιτεχνών, που χάρη στη γνησιότητα του εκφραστικού τους λόγου και στις γεμάτες αρμονία κινήσεις τους, καθοδηγούμενοι από την ευρηματική σκηνοθεσία του Νίκου Κέφαλου που μετέτρεψε το κείμενο σε έμμετρο λόγο και σε τραγούδι, μαζί με τα έξυπνα σα σελίδες βιβλίου, καλοσχεδιασμένα φορητά σκηνικά του Χρίστου Μεταξά και τη γεμάτη ποίηση μουσική του Κων/ νου Κωτούλα μας μετέφεραν όλους, μικρούς και μεγάλους με ένα μαγικό τρόπο μακριά από την αίθουσα του Φίλιππου, στις άκρες της γης. 
Για μια 1,30 ώρα, όλοι οι θεατές, μικροί και μεγάλοι, ταυτόχρονα με τους σκηνικούς ήρωες, διασχίζαμε ποτάμια, θάλασσες και λίμνες, ταξιδεύοντας μαζί τους στα πέρατα του κόσμου, αναζητώντας τον ήλιο, το φεγγάρι, τα σύννεφα, τον αέρα, 
«περάσαμε κι από τον ήλιο, περάσαμε κι απ’ το φεγγάρι, από σύννεφο κι αέρα για να ζητήσουμε μια χάρη……» 
για να μοιραστούμε όλοι μαζί στο τέλος τη μεγάλη χαρά της βασιλοπούλας-ποντικίνας που με τη συγκατάθεση του πατέρα της πήρε τον εκλεκτό της καρδιάς της, τον άσημο ποντικό Σωκράτη που ξεχώρισε από όλους τους άλλους υποψήφιους γαμπρούς γιατί διέθετε δυο σπάνιες αρετές, επιμονή και μεγάλη δύναμη ψυχής.
Μπράβο, παιδιά, δώσατε μια εξαιρετική παράσταση όχι μόνο για παιδιά μα και για μεγάλους, μέσα σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα και τις τρεις μέρες, απόδειξη της μεγάλης αποδοχής που τύχατε από το Κοζανίτικο κοινό !. Ένα κοινό, που σε κόντρα των επιπόλαιων αναλύσεων που κατά καιρούς βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας, ξέρει πολύ καλά να στηρίζει την ποιότητα στο θέατρο, στη μουσική, στον πολιτισμό γενικότερα.
Δυστυχώς, οι παραστάσεις δεν θα επαναληφθούν, λόγω έλλειψης κατάλληλου χώρου. Ίσως είναι η χρυσή ευκαιρία να ανοίξει το ΔΗΠΕΘΕ και πάλι τις πόρτες του στις τοπικές θεατρικές ομάδες. Εξάλλου η στήριξη τους αποτελεί συμβατική υποχρέωση του. Στις Προγραμματικής Συμβάσεις ανάμεσα σε ΥΠ.ΠΟ., Περιφ. Δυτ. Μακεδονίας, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης και Δήμο Κοζάνης, που προβλέπουν την επιχορήγηση του ΔΗΠΕΘΕ με 187.500 € ετησίως, στο άρθρο 9ο (Υποχρεώσεις της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κοζάνης (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης), στην παράγραφο 3β αναφέρεται ρητά « Η στήριξη της ερασιτεχνικής θεατρικής και χορευτικής δημιουργίας στην περιοχή της ευθύνης τους η οποία πρέπει να περιλαμβάνει συνεργασία με σκοπό εξεύρεση χώρων και κατάλληλων συνθηκών για την ενίσχυση των ερασιτεχνικών σχημάτων». Παρά τις όποιες βραδινές θεατρικές υποχρεώσεις της Αίθουσας Τέχνης το μήνα Δεκέμβριο, αυτή παραμένει ελεύθερη τα μεσημέρια του Σαββατοκύριακου, ιδανική ώρα για παιδικές θεατρικές παραστάσεις, ειδικά όταν τα σκηνικά της στήνονται και ξεστήνονται στο πιτς φυτίλι.. 
Όσο για το Δήμο Κοζάνης, διανύοντας προεκλογική περίοδο ανέβασε τη σούμα των εξόδων των χριστουγεννιάτικων του εκδηλώσεων στα 39.000 €, (μαζί με τις χορηγίες) σύμφωνα με τα στοιχεία της συνέντευξης που δόθηκε. Τι μεγαλύτερο δώρο, λοιπόν για τα παιδιά της πόλης, από το να αγοράσει κάποιες παραστάσεις του έργου «Με αμύγδαλα και Μέλι», και να τις προσφέρει δωρεάν στους μικρούς μας φίλους , μιας και από το επίσημο Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα που κοινοποιήθηκε πρόσφατα λείπουν οι παιδικές θεατρικές παραστάσεις μέσα στην πόλη, σε αντίθεση με τα δημοτικά διαμερίσματα. Ας μην ξεχνάμε ότι τα Χριστούγεννα είναι η κατεξοχήν γιορτή των παιδιών.
Όσο για μας, ευχαρίστως θα ξαναβλέπαμε την παράσταση, με τα εγγόνια μας αυτή τη φορά!