Το Σύνταγμα δεν προσδιορίζει επακριβώς τον αριθμό των βουλευτών (άρθ. 51 παρ. 1) αλλά προβλέπει ότι δεν μπορεί να είναι λιγότεροι από 200 και περισσότεροι από 300. Που σημαίνει ότι και χωρίς συνταγματική αναθεώρηση και μόνο με απόφαση της ολομέλειας της βουλής, μπορούσαν να εφαρμοσθούν οι ανεκπλήρωτες κατά καιρούς και από πολλούς δεσμεύσεις. Από το 1952 οι βουλευτές μας είναι 300!
Η Ελλάδα έχει πολύ μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών σε σχέση με τον πληθυσμό της συγκριτικά με άλλες χώρες. Για παράδειγμα η αναλογία αυτή στα νομοθετικά σώματα των Κάτω Χωρών θα ήταν σχεδόν 100 βουλευτές, ενώ στη Γαλλία λιγότεροι από 150 με την ύπαρξη και Γερουσίας.
Το Ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε το 2018 τη μείωση των Ευρωβουλευτών από 751 σε 705 μετά το μπρέξιτ. Η ΕΕ το 2015 είχε πληθυσμό 508,3 εκ. δηλ. ένας Ευρωβουλευτής εκπροσωπεί περίπου 677 χιλ κατοίκους. Η Ελλάδα το 2015 είχε πληθυσμό 10.858.000 δηλ. ένας βουλευτής εκπροσωπεί 36,5 χιλ κατοίκους.
Ο πολύ μεγάλος αριθμός βουλευτών στην Ελλάδα αποδυναμώνει την νομοθετική εξουσία και επομένως τη λαϊκή εκπροσώπηση και αυξάνει υπερβολικά τις δαπάνες, που είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη! Το κόστος ενός βουλευτή ετησίως (βάση αναλυτικού πίνακα) ξεπερνά τις 200.000 ΕΥΡΩ.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ (ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ;) ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ:
Οι συγκυβερνήτες Σαμαράς-Βενιζέλος σχεδίαζαν βουλή 250 βουλευτών με ενίσχυση του ρόλου του Π.τ.Δ. το πίστευαν; Αν ναι σήμερα γιατί σιωπούν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στο συνέδριο «Τολμήστε για την Δημοκρατία» που έγινε στην Αθήνα 6&7/2/2014 μίλησε για την ανάγκη μείωσης των βουλευτών, το ξέχασε;
Το τιμημένο (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ΚΚΕ που τοποθετείται επί παντός επιστητού έχει άποψη;
Για τους λεγόμενους «Αριστερούς» φοβάμαι ότι αν έπρεπε να φέρουν πρόταση συνταγματικής αλλαγής, θα πρότειναν περισσότερους από τους σημερινούς 300 μια και πάντα είναι υπέρ της «μαζικής» συμμετοχής ….
Η επανάκτηση της ολότελα χαμένης αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος επιτυγχάνεται μόνο με βαθιές τομές και τολμηρές μεταρρυθμίσεις, όπως η δραστική μείωση των βουλευτικών εδρών-όχι εσαεί επανεκλογή, η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και ίδρυση μη κρατικών - μη κερδοσκοπικών πανεπιστήμιων, κατάργηση του άρθρου 86 (όλοι Βουλευτές & Υπουργοί ίσοι απέναντι στο νόμο), επανασχεδιασμός του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης, ενδυνάμωση του θεσμού του Π.τ.Δ. κ.α.
Η Γαλλική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη του 1793 στο άρθρο 28 έγραφε: «Ένας λαός έχει πάντα το δικαίωμα να επανεξετάζει, να αναθεωρεί και να αλλάζει το Σύνταγμά του. Μια γενιά όμως δεν μπορεί να δεσμεύσει με τους νόμους της τις μελλοντικές γενιές
