και γι’ αυτό δεν έλεγε τίποτα προεκλογικά. Ανάγγειλε μάλιστα τον ξαφνικό μας «σωσμό» ( θάνατο, όπως λέγεται πλέον) πρώτα στους ξένους. Σε διεθνή φόρουμ του ΟΗΕ και της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή δήλωσε το έτος 2023 σαν ληξιαρχική πράξη θανάτου της περιοχής μας, χωρίς καν να συζητήσει με τους εκπροσώπους της περιφέρειάς μας. Ούτε καν με τον αγαπητό του Γιώργο Κασαπίδη, όπως δήλωσε ο ίδιος ο περιφερειάρχης. Προτίμησε να μας αναγγείλει ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης τη «χαρμόσυνη» απόφαση του να μας γλιτώσει από το κάρβουνο.
Είχε συνεννοηθεί βέβαια με τον καλλιτεχνικό Διευθυντή Ενέργειας και περιβάλλοντος κ. Χατζηδάκη και κάποιους φίλους του επενδυτές (όπως π.χ. το Μυτιληναίο κ.α.) που ενδιαφέρονται για την υγεία μας και την ανάπτυξή μας!!!
Τώρα ο χρόνος μας πιέζει περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Πάντα μας πίεζε αλλά περιμέναμε να αποφασίσουν και να σχεδιάσουν άλλοι για μας. Πριν 30 χρόνια τουλάχιστον, ακούγονταν κάποιες φωνές ότι σύντομα θα «έσβηνε» το κάρβουνο που φώτιζε όλη την Ελλάδα κι έκαιγε τα σωθικά μας… Ο Τάκης, ο Θωμάς, ο Τόλιος, ο Γιάννης, ο Παντελής και τόσοι άλλοι, θηρία μέχρι εκεί πάνω, μόλις έβγαιναν στη σύνταξη μετά τα 50 έσβηναν γιατί είχαν φάει το κάρβουνο με το κουτάλι… Κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια στους άρχοντές μας! Όμως τώρα λέμε πως δε θα περιμένουμε να μας δώσουν λύση αυτοί που τα δικά τους πρώτα και των ομοίων τους τα συμφέροντα έμαθαν να φροντίζουν.
Να στείλουμε σήμα με ομόθυμη κραυγή στους κυβερνήτες και στα διεθνή κέντρα που αποφάσισαν χωρίς εμάς, ότι η περιοχή μας δεν αποτελείται από ανθρώπους υποτελείς – μαζοχιστές που θέλουν να αναπνέουν και να ζουν με το κάρβουνο, ούτε θα αποφασίσουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς. Εμείς πρώτοι θέλουμε να ζήσουμε και να χαιρόμαστε τον ήλιο, τον αέρα και τη μοναδική ομορφιά του τόπου μας με το μεγαλύτερο ποτάμι ( Αλιάκμονας), τις εννιά λίμνες (Μικρής και Μεγάλης Πρέσπας, Καστοριάς, Χειμαδίτιδας, Ζάχαρης, Πετρών, Βεγορίτιδας, Πολυφήτου, Ιλαρίωνα) και τα δεκάδες από τα ψηλότερα βουνά της Ελλάδας (Πιέρια, Καμβούνια, Μπούρινος, Πίνδος, Γράμμος, Βίτσι, Βόρας, Βέρμιο κτλ.). Με τις παραδόσεις μας, την ιστορία μας, με τα μουσεία μας, με τα θρησκευτικά μας μνημεία, τις βιβλιοθήκες και τον πολιτισμό μας.
Δε σηκώνει πλέον να το παίζουμε μεταξύ μας κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι. Όλοι έχουμε προτάσεις για το εναλλακτικό σχέδιο είτε σε επίπεδο περιφέρειας, πολλές από τις οποίες έχουν ήδη διατυπωθεί, είτε σε τοπικό επίπεδο, όπως άκουσα από ένα συμπολίτη μας να διαμορφώνει πρόταση για την περιοχή των Καμβουνίων με αφορμή το φράγμα του Ιλαρίωνα.
Όμως, είναι ανάγκη να προτάξουμε, ακόμα και για εθνικούς λόγους, την επαρκή χαμηλή παραγωγή ενέργειας με το εθνικό προϊόν, το λιγνίτη, στην πορεία υλοποίησης του εναλλακτικού σχεδίου, όπως συμβαίνει με άλλες χώρες της ΕΕ (Γερμανία, Πολωνία κτλ).
Πριν από δεκάδες χρόνια η ΕΕ χαρακτήριζε την περιοχή μας σαν τη «μαύρη τρύπα» της Ευρώπης. Μας επέβαλε δε να τους πληρώνουμε τεράστιες αποζημιώσεις για περιβαλλοντικούς ρύπους, ενώ έπρεπε να αποζημιωνόμαστε πρώτα εμείς για τη μεγάλη ζημιά που παθαίνουμε σαν περιοχή και σαν άνθρωποι και να εφαρμόζαμε από τότε και με τη βοήθειά τους το εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής μας χωρίς λιγνίτη.
Χωρίς να φοβόμαστε μην κατηγορηθούμε για ανευθυνότητα, άγνοια και υπερβολή, ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε ώστε να αποζημιωθούμε τα μέγιστα, και αναδρομικά μάλιστα, από το ταμείο Δίκαιας Μετάβασης, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τους Διεθνείς οργανισμούς του ΟΗΕ, προσφεύγοντας αν χρειαστεί, ακόμα και στα Διεθνή Δικαστήρια.
Για να μη βλέπουμε πολύ σύντομα τα παιδιά και τα εγγόνια μας μόνο μέσα από τις φωτογραφίες, ας βιαστούμε ώστε με σοβαρό δημόσιο λόγο πολιτών και φορέων να διαμορφώσουμε ένα σχέδιο με όραμα. Διότι όντας ήδη πρώτοι στην ανεργία, όλοι γνωρίζουμε και είναι ομολογημένο ότι με το σβήσιμο των μονάδων της ΔΕΗ η ανεργία θα εκτιναχθεί στα ύψη και οι περισσότεροι νέοι θα ακολουθήσουν το δρόμο της ξενιτιάς, που άνοιξε τα τελευταία 10 χρόνια με την οικονομική κρίση.
Η πρότασή μας για το εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης της Δ-Μ που θα απαιτήσουμε από την κυβέρνηση, την ΕΕ και τον ΟΗΕ να στοχεύει έτσι ώστε η Κοζάνη και η Δ-Μ να γίνει ένα από τα κέντρα της Νοτιοδυτικής Βαλκανικής, αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες συνεννόησης και συνεργασίας με τις γειτονικές μας χώρες της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας.
