Τις τελευταίες εβδομάδες στη χώρα μας βιώνουμε την έξαρση ενός άκρως

Πρόκειται για παιχνίδι αντισφαίρισης στο οποίο ο ένας αρμόδιος πετάει το μπαλάκι στον άλλον προκειμένου να πάρει την οικονομική ευθύνη που θα έχει η προσωρινή παύση εργασιών στο εργοτάξιο. Η ανάδοχος εταιρεία πετάει το μπαλάκι στη ΔΕΗ, η τελευταία στην κυβέρνηση και η κυβέρνηση στην ανάδοχο εταιρεία. Όλο αυτό το παιχνίδι όμως παίζεται την ώρα που μέσα στο εργοτάξιο εργάζονται περίπου 1000 εργαζόμενοι, κάποιοι απ' τους οποίους προέρχονται απο την Κοζάνη, κάποιοι από την Πτολεμαΐδα και κάποιοι άλλοι από άλλες πόλεις της Ελλάδος και του εξωτερικού. Όλο αυτό το παιχνίδι παίζεται την ώρα που τα μέτρα ασφαλείας στην 5η μονάδα είναι ελλειπή και προσπαθούν να τα καλύψουν κάπως με πρόχειρες λύσεις και προβάλλοντας προς τα έξω ότι όλα δουλεύουν όπως θα έπρεπε. Όλοι περιμένουν να εμφανιστεί το πρώτο κρούσμα μέσα στο εργοτάξιο για να πάρουν την απόφαση να παύσουν προσωρινά τις εργασίες.

Ωστόσο, κανένας τους δεν αναλογίζεται τις συνέπειες που θα έχει αυτό. Ο τρόπος εργασιας ειναι τέτοιος που εάν ένας νοσήσει από τον ιό θα τον μεταδώσει σίγουρα σε άλλους 3 οι οποίοι με τη σειρά τους θα κολλήσουν κι άλλους με αποτέλεσμα ένα μεγάλος μέρος του προσωπικού να κολλήσει τον ιό και να τον μεταδώσει στους οικείους του, οι οποίοι με τη σειρά τους θα το μεταδώσουν σε άλλους, επομένως δεν θα αποδώσει το μέτρο του κατ'  οίκον εγκλεισμού.

Για να μη μακρηγορουμε καλό θα είναι να μη σκέφτονται οι αρμόδιοι μόνο τον οικονομικό παράγοντα ( ο οποίος εάν συμβεί κάτι τέτοιο θα πληγεί ούτως ή άλλως μέσω της υγείας) αλλά ας αναλογιστούν και τον ανθρώπινο παράγοντα και να λάβουν τις απαραίτητες αποφάσεις προτού να είναι πολύ αργά.

 

Υ.Γ. Σε παρόμοια κατάσταση με την υπό κατασκευή μονάδα 5  βρίσκονται και άλλα εργοτάξια της Ελλάδας στα οποία εργάζονται συνάδελφοι που επίσης αγωνιούν για την υγεία τους δίχως να μπορούν κι αυτοί να εκφράσουν την ανησυχία τους δημόσια καθώς όλοι γνωρίζουμε ποια θα είναι η κατάληξη τους. Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ.