Ειλικρινά δεν θυμάμαι πότε είχε γίνει η σύνδεση Αθηνών-Κοζάνης με αεροπορική γραμμή της  Athens Air. Είχαμε γράψει τότε από εδώ πράγματα που, ως είθισται, δεν άρεσαν.

Πως με την Θεσσαλονίκη σε απόσταση βολής και πολλές καθημερινές πτήσεις δεν είναι βιώσιμη μια τέτοια γραμμή. Πως αν είναι να βάλουμε το συμφέρον της Δ. Μακεδονίας μπροστά τότε πρέπει να δώσουμε μάχη για την αεροπορική σύνδεση της Καστοριάς. Η πόλη αυτή έχει πτήσεις τσάρτερ από τα ανατολικά κράτη με στόχο το εμπόριο γούνας. Στο κάτω-κάτω γράφαμε, με οδική σύνδεση κάτω των 30 λεπτών με την ολοκλήρωση της Εγνατίας καλύτερο και πιο ρεαλιστικό θα είναι να επιδιώξουμε την ταχύτερη δυνατή αποπεράτωση της. Αντιθέτως οι τοπικοί προύχοντες δώσανε ρέστα: «Θρίαμβος για την Δυτική Μακεδονία», «Δεν κόβεται η αεροπορική σύνδεση της ενεργειακής καρδιάς της Ελλάδας(sic) με την πρωτεύουσα» και δώσε του  «Η Δ.Μακεδονία δεν μπορεί να μείνει χωρίς αεροπορική σύνδεση» (μπα;) επικαλούμενοι την ιστορικότητα της και άλλα ηρωικά.

Τώρα μετά την διακοπή της λειτουργίας της γραμμής  λόγω της μη βιωσιμότητας της το φαινόμενο «μούγγα στη στρούγγα» επανεμφανίσθηκε δυναμικά.

Όταν το άτιμο το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος μπαίνει πάνω από όλα και όταν ο τοπικός πολιτικός είναι καριερίστας και βάζει την επανεκλογή του πάνω από τον τόπο, αυτά γίνονται.

Τώρα γιατί εμείς επικροτούμε αυτή την στάση τους με την ψήφο μας είναι ένα τεράστιο θέμα. Έχει να κάνει με την ωριμότητα μας, με την παιδεία μας, με τον ατομικισμό που μας κατατρέχει και σηκώνει πολύ ψυχανάλυση.

Μετά βέβαια το ομαδικό σοκ που υπέστημεν ως κοινωνία όταν από την «θωρακισμένη» οικονομία μας διαπιστώσαμε πως η οικονομία μας δεν φοράει ούτε καλτσοδέτα, άλλαξαν τα πράγματα.

Αυτή η κρίση λοιπόν μπορεί να έχει και καλά. Θα μας βγάλει πιο ώριμους πολίτες, πιο ενεργούς, πιο συνειδητοποιημένους ως προς την δύναμη που έχουμε και πιο ποιοτικούς ανθρώπους. Εν τω μεταξύ οτιδήποτε παλαιάς κοπής, πολιτικοί, έμποροι , αεριτζήδες και όλα τα παρασιτικά ας καταλάβουν ένα πράγμα. Ο Τζάμπας τέλειωσε, και αν δεν τέλειωσε μίκρυνε πάρα πολύ. Σήμερα ανεβαίνει και εκτιμάται η αξία του «Value for money» παντού, σε όλους μα όλους τους τομείς. To μέλλον μόνο με αυτούς που το κατάλαβαν και το ενσαρκώνουν θα πορευτεί. Ο θυμόσοφος λαός μας το έχει πει απλά: «Ουδέν κακόν αμιγές καλού».