Οι κομματικές-πολιτικές συζητήσεις αυτού του τύπου, αξιοποιούν τα μέσα της τεχνολογίας και ιδίως το σκέλος της ‘ανοιχτής θέασης’ (βλέπε πλατφόρμα ‘Zoom’), και καθίστανται στοχευμένες ή αλλιώς, εστιασμένες τοπικά, επιχειρώντας να συναρθρώσουν την δυνατότητα της συζήτησης και ανταλλαγής επιχειρημάτων πάνω στα τοπικά προβλήματα και τις προτεραιότητες που ανακύπτουν, με τις πολιτικές θέσεις του Κινήματος Αλλαγής για τα διακυβεύματα που αναδεικνύει η πανδημική κρίση και η πολιτική-κυβερνητική διαχείριση της.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, δύναται να σημειώσουμε πως και οι θέσεις των τοπικών στελεχών που διαθέτουν γνώση της τοπικής πραγματικότητας, μπορούν να τροφοδοτήσουν τις θέσεις του πολιτικού κόμματος και να συμβάλλουν στη χάραξη μίας συνεκτικής πολιτικής στρατηγικής.
Ως προς αυτό το πλαίσιο, διακρίνουμε τρία επιμέρους πολιτικά επίπεδα που αναδεικνύοντας στο υπόδειγμα που κομίζουν οι «ψηφιακές περιοδείες» του Κινήματος Αλλαγής: Πρώτον, ένα πολιτικοϊδεολογικό, σχετικό και με την συζήτηση και την επεξεργασία των κεντρικών κατευθυντήριων γραμμών του κόμματος εν καιρώ πανδημίας, που εν προκειμένω, τείνουν προς έναν εκ νέου προσδιορισμό της Σοσιαλδημοκρατίας ως της καταστατικής βάσης για την διεκδίκηση σε πραγματικό χρόνο, της αύξησης της κοινωνικής-πολιτικής επιρροής του Κινήματος Αλλαγής.
Αυτό το πολιτικοϊδεολογικό στοιχείο προστίθεται σε ό,τι αναφέραμε και πιο πάνω για την χάραξη της πολιτικής στρατηγικής του κόμματος, που προσαρμόζεται στα χαρακτηριστικά που διέπουν τον κομματικό-πολιτικό ανταγωνισμό. Δεύτερο, εντοπίζουμε ένα στελεχιακό επίπεδο που έχει να κάνει με την επιδίωξη συμμετοχής των τοπικών-περιφερειακών στελεχών σε κεντρικές ζυμώσεις, ή αλλιώς, την επιδίωξη ενεργότερης εμπλοκής του στα κομματικά-πολιτικά δρώμενα. Και ένα τρίτο επίπεδο, σχετίζεται με το οργανωτικό πλαίσιο, κάτι που μας επιτρέπει να εστιάσουμε στην ευρύτερη πολιτική εικόνα, έτσι όπως αυτή διαμορφώνεται την περίοδο της πανδημίας και των μεταβολών και δη των πολιτικών-οργανωσιακών μεταβολών που έχει επιφέρει.
Έτσι, θα αναφέρουμε ό,τι με αφορμή τις περιφερειακές, διαδικτυακές συζητήσεις που σπεύδει να οργανώσει το Κίνημα Αλλαγής, αναδύεται και παράλληλα νοηματοδοτείται ένα εγχείρημα κομματικής-πολιτικής οργάνωσης που επι-τελείται μέσω της χρήσης της τεχνολογίας, διαμέσου της οποίας, σπεύδει να οργανώσει, να συγκεντρώσει πολιτικά στελέχη γύρω από ένα ‘τραπέζι συζήτησης,’ ακόμη και να διαμορφώσει επιμέρους και τομεακά προσανατολισμένα δίκτυα πολιτικής.
Είναι η πανδημία που λειτουργεί ως καταλύτης εξελίξεων σε αυτό το πεδίο, λειτουργώντας ως εγκάρσια τομή η οποία και συμβάλλει στην μετεξέλιξη των πολιτικών κομμάτων προς την κατεύθυνση λειτουργίας ως διαδικτυακών-ψηφιακών πολιτικών κομμάτων, κάτι που πλέον, αφορά και τρεις βασικούς πολιτικούς δρώντες, δηλαδή, πέραν του Κινήματος Αλλαγής, την κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία και τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Υπό αυτό το πρίσμα, η μετεξέλιξη αυτή καθίσταται ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της σύγχρονης τυπολογίας των πολιτικών κομμάτων, που ναι μεν δεν ενέσκηψε μεταφυσικώ τω τρόπω, με τάσεις προς αυτό το πεδίο να προϋπάρχουν της πανδημίας, από την άλλη όμως δε, κάπου είχε απωλέσει την κοινωνική-πολιτική δυναμική της, συνεπεία και της κρισιακής και μη, απονομιμοποίησης τους.
Πλέον, με την χρήση της διαδικτυακής σφαίρας και για πραγματοποίηση συζητήσεων και την παραγωγή πολιτικοϊδεολογικού λόγου, συντελείται σημαντικό τμήμα του εν εξελίξει κομματικού-πολιτικού ανταγωνισμού, που θέλει τα κόμματα να στρέφουν εκ νέου το ενδιαφέρον τους προς την οργανωμένη βάση.
Οι διαδικτυακές περιοδείες του Κινήματος Αλλαγής, αρχής γενομένης από την Ήπειρο, έχουν την ιδιαιτερότητα, πέραν της προσωπικής συμμετοχής της προέδρου του, ό,τι συσχετίζουν δραστικά την ανοιχτή συζήτηση και με την εξειδίκευση, όπως δεικνύει η παρουσία των Νίκου Χριστοδουλάκη και Κωνσταντίνου Γάτσιου, του ό,τι προσφέρουν μία ευκαιρία αλληλο-τροφοδότησης και ποιοτικής σύνδεσης με την οργανωμένη βάση, που δύναται να διαδραματίσει ρόλο στην απόκτηση στίγματος, προγραμματικού-κοινωνικού βάθους και μίας συνδεσιμότητας που δεν ομνύει στη σαγήνη, στην ομογενοποιημένη επί-κληση του ‘λαϊκού.’ Η τοπική διάσταση των προβλημάτων μπορεί να αναδειχθεί εναργέστερα μέσω της στροφής στην τεχνολογία.
Η πανδημία θέτει στο επίκεντρο προκλήσεις που έχουν σχέση με την φύση και τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν τα πολιτικά κόμματα, με το Κίνημα Αλλαγής συγκεκριμένα κινείται και να παραγάγει νοήματα, λόγο και συμβολισμούς, ως «ψηφιακό» κόμμα, για παραπέμψουμε στην ανάλυση του Ευάγγελου Βενιζέλου (Βενιζέλος, 2003: 35-37).
*Ο Σίμος Ανδρονίδης είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ
