εταίρων και συμμάχων να τα βρούμε με την Τουρκία δεν γίνονται δεκτές». Πιστεύω ακράδαντα σήμερα ότι το νόημα και την αξία των λέξεων αυτών αντιλαμβάνεται η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Είναι άκαιρο να ανακινείτε σήμερα κ Κώστα Σημίτη δημόσια εθνικά θέματα, την ώρα μάλιστα που αυτά βρίσκονται στην «κόψη του ξυραφιού» και να προσπαθείτε να κατευθύνετε υποκειμενικά και εγωιστικά την εξωτερική πολιτική της χώρας. Να πείσετε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ακολουθήσει όσα υπογράψατε, αυτά που απορρέουν από τις συμφωνίες της Μαδρίτης το 1997 και του Ελσίνκι το 1999. Αποφάσεις που έδιναν μονομερώς το δικαίωμα προσφυγής της Τουρκίας στο Δ.Δ. της Χάγης για να διαπραγματευτεί εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ποιον υπηρετούν αυτή την στιγμή οι δημόσιες τοποθετήσεις σας;
Μετά τα γεγονότα στα Ίμια το 1996 αφού ευχαριστήσατε «συνοδεία υποσχέσεων» τους Αμερικάνους κ Σημίτη, Ελληνικά νησιά και βραχονησίδες στο Αιγαίο έγιναν γκρίζα. Και δεν αρκούσε μόνο αυτό, στη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 1996 στη Μαδρίτη υπογράψατε δέσμευση για αποφυγή μονομερών ενεργειών, απαγορεύοντας στην Ελλάδα να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Μεταξύ των δεσμεύσεων και η μη επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν. μίλια. Στην ίδια συμφωνία ενδοτικά και υποχωρητικά αναγνωρίσατε «ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα» της Τουρκίας».
Στο Ελσίνκι δώσετε κ Σημίτη το «πράσινο» για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την ΕΕ (επιδίωξη τεσσάρων δεκαετιών της γείτονος-παροχή εικονικής υποψηφιότητας εκ μέρους των Ευρωπαίων), ενώ επικρέμετο το τουρκικό cawus delli αν επεκτείναμε τα χωρικά μας ύδατα και η εκκρεμότητα μιας και μοναδικής διαφοράς μας με την Τουρκία, η Υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ και όχι οι θαλάσσιες ζώνες που θέσατε υπό διαπραγμάτευση.
Παραλείψατε συστηματικά κ Σημίτη να αναφερθείτε στην εκσυγχρονιστική σας οικονομική πολιτική, σ’ αυτήν που έσκαψε τα θεμέλια της Ελληνικής οικονομίας και έθαψε «χοντρές» ατασθαλίες, στις οποίες θεμελιώθηκε η μετέπειτα χρεοκοπία μας. Το 1999 με προτροπή των υπουργών σας και τη δική σας συναίνεση και πολιτική, συντελέσατε στη χρεοκοπία του Χρηματιστήριου των Αθηνών, με απώλειες 33 τρις. Δρχ. που κλάπηκαν από τις τσέπες των Ελλήνων μικροεπενδυτών και πέταξαν σε «παραδεισένιους» προορισμούς. Στην δε προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 υπερχρεώσατε με 22 δις ΕΥΡΩ την Ελλάδα αντί του αρχικού προϋπολογισμού των 12 δις ΕΥΡΩ.
Πολύ σωστά έπραξε ο Κώστας Καραμανλής το 2004 στις Βρυξέλλες και έδωσε προτεραιότητα στα εθνικά μας θέματα, δηλαδή σε Υφαλοκρηπίδα & ΑΟΖ δίχως τις δεσμεύσεις του Ελσίνκι. Επιπρόσθετα στο διαπραγματευτικό πλαίσιο ΕΕ-Τουρκίας τον Οκτώβρη 2005 πρόσθεσε ως προαπαιτούμενο της ένταξης «τη συμμόρφωση της Τουρκίας με το Διεθνές Δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας».
Η νέα αυτή στρατηγική μετέτρεψε τα Ελληνο-Τουρκικά σε Ευρω-Τουρκικά, φαίνεται καθαρά σήμερα και μας αποδεσμεύει από τις εθνικά βλαπτικές συμφωνίες του Ελσίνκι.
Προς επίρρωση αυτής της πολιτικής η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά με ΥΠ.ΕΞ τον Ευάγγελο Βενιζέλο, σε ομιλία του τελευταίου στον ΟΗΕ το 2015 κατέθεσε και κατοχύρωσε: «Η χώρα μας δεν αναγνωρίζει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Χάγης για θέματα εδαφικής μας κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών μας υδάτων». Κάθετα αντίθετη θέση με τις συμφωνίες Σημίτη που ακύρωσε και οριστικά περιθωριοποίησε!
Η ήπια, τεκμηριωμένη και στοχευμένη παρέμβαση Καραμανλή (εδώ) επαναφέρει την ομοφωνία για τη μια και μοναδική διαφορά μας με την Τουρκία, ωφελεί την διπλωματία μας και τον Νίκο Δένδια και προπαντός διευκολύνει τον Κυρ. Μητσοτάκη να μείνει σταθερά στην πάγια εθνική γραμμή χαραγμένη από το 1974.
