ως επικεφαλής της ΔΕΗ στα χρόνια 1989 - 1993. Ο αιφνίδιος θάνατός σου σκόρπισε θλίψη σε φίλους και γνωστούς. Οι ευχές μας για «καλό κατευόδιο» σε συνοδεύουν στο τελευταίο σου ταξίδι.
Καλό στερνό σου ταξίδι Θεμιστοκλή Ξανθόπουλε, άξιε Διοικητή, πανεπιστημιακέ δάσκαλε, ερευνητή, συγγραφέα, διανοούμενε, καταδεκτικέ-καλοπροαίρετε και καλοσυνάτε ΑΝΘΡΩΠΕ!
Από τους εργαζόμενους της ΔΕΗ είχες το ίδιο καχύποπτο καλωσόρισμα όπως όλοι οι προκάτοχοί σου, μα εντελώς διαφορετικό αποχαιρετισμό. Εργάστηκες για την ανάπτυξη και πέτυχες την πρόοδο της ΔΕΗ κερδίζοντας την καθολική εκτίμηση και αγάπη του προσωπικού της Επιχείρησης. Θαύμαζες και εκτιμούσες τους εργατικούς μας αγώνες, επεδίωκες πάντα συνεννόηση και συναίνεση και έδινες τις όσο το δυνατόν καλύτερες λύσεις στα προβλήματα και στις διεκδικήσεις μας.
Επισκέφθηκες και γνώρισες από κοντά όλους τους Σταθμούς Παραγωγής Η/Ε και τα Ορυχεία. Ήθελες να έχεις προσωπική άποψη για το «στόλο» και το προσωπικό της ΔΕΗ. Ποιος από τους παρευρισκόμενους σε μια μεγάλη πολιτιστική εκδήλωση του «ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ» ΔΕΗ που ήσουν καλεσμένος, δεν θυμάται την είσοδό σου στο χώρο, μετά από επίσκεψη στα Ορυχεία μέσα στη βαρυχειμωνιά, φορώντας κουστουμαρισμένος τις λασπωμένες υπηρεσιακές αρβύλες, που περήφανα μας έδειχνες από το βήμα που μας απηύθυνες χαιρετισμό.
Οι κάτοικοι της Πτολεμαΐδας έχουν έναν σοβαρό και ξεχωριστό λόγο να σε κατατάσσουν στους φίλους και ευεργέτες τους. Από κοινού με την τότε πολιτική ηγεσία και τις αυτοδιοικητικές αρχές, υπέγραψες την πρώτη σύμβαση ως Γενικός Διευθυντής της ΔΕΗ του πρωτοποριακού έργου της Τηλεθέρμανσης. Οι εξαρτημένοι απόλυτα από το ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης κάτοικοι της πόλης ως το 1993, απολαμβάνουν μέχρι σήμερα φτηνή και καθαρή θερμική ενέργεια από τους Ατμοηλεκτρικούς Σταθμούς της ΔΕΗ. Από τη δεκαετία 1990 ως τις ημέρες μας, οι αρμόδιες αρχές του Δήμου Εορδαίας επικαλούνται τους ευνοϊκούς όρους χρέωσης παροχής θερμικής ενέργειας της πρώτης δική σου σύμβασης, στις μετέπειτα διαπραγματεύσεις με τη ΔΕΗ για την επικαιροποίηση της τιμής της.
Η διαπροσωπική μας επικοινωνία με την ανταλλαγή και μεταβίβαση σκέψεων και πληροφοριών, διήρκησε μέχρι τέλους. Πάντα ρωτούσες τι κάνουν τα «παιδιά» (οι συνδικαλιστές) όπως μας αποκαλούσες. Χαιρόσουν με τα καλά μας νέα και στεναχωριόσουν για τα κακά μαντάτα, ιδιαίτερα στο άκουσμα για κάθε εκλιπόντα. Μετέφερα τα χαιρετίσματα, τις ιδέες και τις σκέψεις σου και καμαρώναμε όλοι μας για το φιλικό ενδιαφέρον σου απέναντί μας. Μου έδινες περίσσιο κουράγιο και ικανοποίηση με τα ευμενή σου σχόλια, στα ταπεινά μου κείμενα-άρθρα που σου έστελνα. Θαυμάζω και καμαρώνω τα συγγράμματα-βιβλία που μου χάρισες με τις ζεστές φιλικές σου αφιερώσεις, τα περίμενα με λαχτάρα κάθε φορά που μου τα ταχυδρομούσες. Μ’ έκανε υπερήφανο η διαχρονική φιλική διάθεσή σου απέναντί μου. Σ’ ευχαριστούμε και σ’ ευχαριστώ για όλα.
Στην οικογένεια και στους οικείους σου εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια.
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ – ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ
