Πολλοί πρυτάνεις λησμόνησαν όχι μόνο τον όρκο που έδωσαν ως καθηγητές «να φυλάττουν πίστη στην πατρίδα και να τηρούν το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους», αλλά και το καθήκον τους να επιβλέπουν την τήρηση των νόμων (νόμοι 1268/82, 2083/92, 3549/2007 και 4009/2011, άρθρο 8, παρ. 18, εδάφιο α). Αν δεν είναι σε θέση να πράξουν το καθήκον τους και να εφαρμόσουν τον νέο νόμο ή αν αισθάνονται δεσμευμένοι από τους ψηφοφόρους τους (κυρίως τις ηγεσίες φοιτητικών παρατάξεων και τις συντεχνίες των μετρίων), ας παραιτηθούν.
Υπάρχουν αρκετοί θύλακοι αριστείας στα ελληνικά πανεπιστήμια με γνωστές διεθνώς ερευνητικές επιδόσεις. Υπάρχουν καθηγητές που θα τους προσελάμβαναν τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Ομως, σε καμία χώρα δεν συμβαίνουν αυτά που αμαυρώνουν την εικόνα του ελληνικού πανεπιστημίου και που θα θέλαμε να αποβάλουμε.
Σε ποια χώρα το ακαδημαϊκό προσωπικό που έχει την ευθύνη της εκπαίδευσης και της έρευνας κατέχει μόλις το 50% του εκλεκτορικού σώματος για εκλογή του πρύτανη; Σε ποια χώρα εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών παρατάξεων συμμετέχουν στα όργανα που αποφασίζουν για το πρόγραμμα σπουδών, το περιεχόμενο των μαθημάτων, τα συγγράμματα που θα διανεμηθούν, τη ροή των μαθημάτων και την ανάθεση διδασκαλίας; Σε ποια χώρα πρυτανείες διευκολύνουν καταληψίες να απαγορεύσουν την πρόσβαση καθηγητών, υπαλλήλων και φοιτητών στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος με τη διαβεβαίωση ότι η εξεταστική περίοδος δεν θα χαθεί ή θα έδιναν εντολή σε υπαλλήλους να εφαρμόσουν αποφάσεις των καταληψιών; Το μοντέλο συνδιοίκησης στα πανεπιστήμια έχει οριστικά χρεοκοπήσει, αφού ποτέ στην ουσία δεν λειτούργησε σωστά, αλλά αντιθέτως εκμαύλισε γενεές νέων ανθρώπων και έγινε τροχοπέδη στη λειτουργία και ανάπτυξη των ιδρυμάτων, αποτελώντας παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία. Ολα αυτά και άλλα πολλά δεν πρέπει να διορθωθούν; Και αν όχι τώρα, πότε;
Μιλούν ορισμένοι για παραβίαση του αυτοδιοίκητου εκ μέρους του νέου νόμου. Αποσιωπούν ότι σχεδόν όλες οι αρμοδιότητες του υπουργού Παιδείας μεταφέρονται στο συμβούλιο του ΑΕΙ, το οποίο αποτελείται κατά τα 9/15 από μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Μιλούν για επιβολή διδάκτρων. Πού το είδαν αυτό γραμμένο; Τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα προβλέπονται και με τους παλαιότερους νόμους και επιβάλλονται σε αρκετά πανεπιστήμια από το 1992 έως σήμερα. Μιλούν για τη μη συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή του πρύτανη. Αγνοούν όμως επιδεικτικά ότι οι φοιτητές έρχονται στο πανεπιστήμιο για να διδαχθούν και όχι για να συνδιοικήσουν. Μιλούν για περιορισμό του χρόνου σπουδών, αγνοώντας ότι τα μέχρι χθες ισχύοντα για παράταση των σπουδών επ' αόριστον αποτελούσαν ελληνική πρωτοτυπία. Μιλούν για κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας. Ψεύδονται ασυστόλως. Μιλούν για ξεπούλημα του πανεπιστημίου στο κεφάλαιο. Αγνοούν ότι το πανεπιστήμιο επιβάλλεται να έχει στενή σχέση με την παραγωγή και την κοινωνία; Η παραγόμενη στα πανεπιστήμια (ιδιαίτερα δε στα πολυτεχνεία) γνώση δεν πρέπει να μεταφερθεί στις επιχειρήσεις, οι οποίες θα δώσουν εργασία σε προσωπικό και θα φέρουν πλούτο στον τόπο μας;

Ας σταματήσουν να προσποιούνται οι δήθεν Ηρακλείς του Συντάγματος ότι όλα βαίνουν καλώς στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Υπάρχουν παράσιτα και καρκινώματα, που πρέπει να αφαιρεθούν. Υπάρχουν φαινόμενα διαφθοράς, που πρέπει να εκλείψουν. Για να είμαστε εμείς υπερήφανοι για τους χώρους εργασίας μας.
Χρέος μας είναι η εφαρμογή του νόμου. Οι όποιες αστοχίες του θα φανούν στο μέλλον και θα υποδειχθούν για να διορθωθούν. Ετσι γινόταν στο παρελθόν, έτσι θα γίνεται και στο μέλλον. Η Πολιτεία έπραξε το καθήκον της με το να τολμήσει να νομοθετήσει με τα 5/6 του ελληνικού Κοινοβουλίου. Εμείς ας πράξουμε το καθήκον μας. Τα πιο δύσκολα είναι μπροστά μας, αλλά τα πιο όμορφα τολμούμε πλέον να τα ονειρευτούμε, όπως μου έγραψε προσφάτως μία φίλη. Απαραίτητοι σύμμαχοι και συνεργοί σε μια τέτοια δύσκολη όσο και επιτακτική προσπάθεια οφείλουν να είναι όλες οι υγιείς δυνάμεις των πανεπιστημίων, που γνωρίζουν εκ των ένδον τις παθογένειες του συστήματος και την ουσία των οξύτατων προβλημάτων που έχουν συσσωρευτεί.

Δεν έχουμε το δικαίωμα, αυτή την κρίσιμη για τη χώρα μας στιγμή, να φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων...

* Ο καθηγητής Ιωακείμ Γρυσπολάκης είναι πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης.

πηγη: Καθημερινη