"μαζί τα φάγαμε" του Θ. Πάγκαλου μέσα στα μνημόνια, το "να δοθεί τέλος στην ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς" του Μ. Βορίδη προεκλογικά.

Ο υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης είναι ο περισσότερο θορυβώδης και ορατός υπουργός της κυβέρνησης και γι αυτό αποτελεί εμβληματική φυσιογνωμία του συστήματος εξουσίας Μητσοτάκη. Μπορεί να είναι "εισαγόμενος" από τον ΛΑΟΣ, όμως χάρη στη στάση που κράτησε στη μάχη για την ηγεσία της ΝΔ έγινε αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και παραμένει αμετακίνητος σε ένα υπουργείο πρώτης γραμμής, παρόλο που με την αμετροέπειά του έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα στο Μέγαρο Μαξίμου, γιατί ο Κ. Μητσοτάκης δεν τολμά να τον ενοχλήσει λόγω της φασαρίας που θα έκανε σε μια τέτοια περίπτωση ή και ενδεχόμενης αυτονόμησής του σε μια συγκυρία θερμή για το χώρο δεξιά της Δεξιάς. 

Το ξέσπασμά του, πάντα σε τηλεοπτικό βήμα, ότι αν δεν υπήρχε Αριστερά, δεν θα ήταν τόσο ακριβό το ρεύμα, με το επιχείρημα ότι η Αριστερά πάντα αντιστεκόταν σε όλα τα έργα προόδου, είχε πολύ μεγαλύτερο βάθος από τις συνήθεις υπερβολές του. Εξέφρασε μια ισχυρή πεποίθηση σε ένα σημαντικό κομμάτι της σκληρής Δεξιάς που χαρακτηρίζεται από φανατισμό, μισαλλοδοξία και διάθεση αφανισμού του ιδεολογικού της αντιπάλου.

Δεν απεχθάνονται τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μόνο επειδή είναι ο βασικός τους ανταγωνιστής για τη νομή της εξουσίας. Τον αποστρέφονται και γιατί απειλεί τα ιδεώδη τους: Την συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη φορολογική διευκόλυνση των πλούσιων, την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, την ενίσχυση της ταξικότητας σε όλα τα επίπεδα (παιδεία, υγεία κοκ), την αντιμετώπιση των προσφύγων και μεταναστών σαν ανθρώπους περιορισμένων δικαιωμάτων, την περιθωριοποίηση των μειοψηφιών, την εξυπηρέτηση των ελίτ με κάθε τρόπο.

Η πανδημία εμπόδισε τον Κ. Μητσοτάκη να φανεί συνεπής στις νεοφιλελεύθερες πεποιθήσεις του. Δεν άλλαξε, απλώς καθυστερεί. Κάνει ό,τι μπορεί για να εκφράσει τις ιδεολογικές αρχές του, αλλά η ιστορική συγκυρία δεν του επιτρέπει να προχωρήσει γρήγορα και τολμηρά στις "μεταρρυθμίσεις" που θα φέρουν ακόμη μεγαλύτερες ανισότητες.

Ο υπουργός Ανάπτυξης είναι πάντα εκεί για να τους θυμίζει ποιος είναι ο προορισμός. Δεν ξεχνά το στόχο και δεν χάνει τη μαχητικότητά του. Ονειρεύεται έναν κόσμο χωρίς Αριστερά, δηλαδή χωρίς τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων, της ισότητας, της αλληλεγγύης στους ασθενέστερους.

Αν δεν υπήρχε Αριστερά, η επέλαση της Δεξιάς θα ήταν απρόσκοπτη. Και ο Αδ. Γεωργιάδης ευτυχισμένος. 

πηγη:tvxs.gr