αναπάντεχα «εν τω μέσω της νυκτός», κι έτσι αποκλείστηκαν από τους γάμους κτλ. Είναι, επίσης, γνωστό ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας εξήγγειλε από το βήμα του ΟΗΕ (23 ΣΕΠ 2019) την πρόωρη απολιγνιτοποίηση της χώρας έως το 2028 με το κλείσιμο όλων των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (Η.Ε.), αντί για την προβλεπόμενη σταδιακή απόσυρσή τους έως το 2050. Σε διαδικτυακή 7σέλιδη δημοσίευση απόψεών μου μετά από 24 ημέρες (17 ΟΚΤ 2019 kozan.gr , vetonews.gr κ.α. και με συμπληρωματική αναδημοσίευσή της στις 13 ΝΟΕ 2019 σε πανελλήνιας εμβέλειας ιστοσελίδες sme.gr, energypress.gr κ.α.) με τίτλο «ΑΠΟΛΙΓΝΙΤΟΠΟΙΗΣΗ(2028)-ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ - ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗ Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», μεταξύ άλλων, αναφέρονταν: ...«Μετά την πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της χώρας Κυρ. Μητσοτάκη από το βήμα του Ο.Η.Ε. στη Ν. Υόρκη για την (πρόωρη και βίαιη) παύση λειτουργίας όλων των λιγνιτικών Ατμοηλεκτρικών Σταθμών (ΑΗΣ) της ΔΕΗ ΑΕ το 2028, κι εφόσον τούτο οριστικοποιηθεί, θα προκύψουν εφιαλτικά οικονομικά δεδομένα (δραστική μείωση ΑΕΠ) στον άξονα Κοζάνης – Φλώρινας με δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις ευρύτερα για τη Δ. Μακεδονία, ενώ η χώρα θα στερηθεί εγχώριο καύσιμο μόνο από τα ήδη λειτουργούντα σήμερα λιγνιτωρυχεία με ισοδύναμο θερμικό περιεχόμενο που υπερβαίνει σημαντικά τα 300 εκατ. βαρέλια πετρελαίου. Το κενό που θα προκύψει στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (Η.Ε.) θα καλυφθεί κυρίως από αντίστοιχες μονάδες με καύσιμο εισαγόμενο φυσικό αέριο (φ.α) και με εισαγωγές Η.Ε.»….. … «Γνωρίζουμε, επίσης, ότι αναμένεται να παύσει η λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων στη Γερμανία, όχι πριν το 2038, καθόλου τυχαίο βέβαια, δεδομένου ότι τότε συμπληρώνονται κατά μ. ο. 33 χρόνια λειτουργίας των νέων λιγνιτικών μονάδων. Στην Πολωνία, δεν έχει ακόμη ληφθεί ανάλογη απόφαση – δέσμευση, με δεδομένη την κυρίαρχη συμμετοχή των εγχώριων στερεών καυσίμων στο ηλεκτρικό της ισοζύγιο. Το ίδιο ισχύει, για τη γειτονική μας Βουλγαρία, παρότι εκτός του λιγνίτη διαθέτει και πυρηνικές μονάδες παραγωγής Η.Ε.»……. …«Με απλά λόγια, ισχυρές βιομηχανικές χώρες, που δεν διαθέτουν ίδια σημαντικά κοιτάσματα στερεών καυσίμων, επιβάλλουν, μέσω της λήψης κατάλληλων αποφάσεων των αρμόδιων οργάνων της Ε.Ε., πρόσθετες οικονομικές επιβαρύνσεις-πρόστιμα, δηλ. αυξήσεις στις τιμές των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό σχετικά ασύμφορες τις συμβατικές μονάδες με στερεά καύσιμα. Τούτο, εξυπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές και τεχνολογίες - πηγές ενέργειας, τόσο στην ηλεκτροπαραγωγή (π.χ. ΑΠΕ, φυσικό αέριο) όσο και στη βιομηχανία (μεταλλουργία, χημική βιομηχανία, μηχανοκατασκευές κλπ), κι όχι κατ’ ανάγκη τους καταναλωτές»……. …«Ας μην ξεχνούμε ότι το κόστος ηλεκτροπαραγωγής από στερεά καύσιμα είναι ελεγχόμενο, οι όποιες δε προσαυξήσεις-πρόστιμα λόγω εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και άλλες επιλεκτικές επιβαρύνσεις δεν θα είναι πάντοτε δυσβάστακτες και σε κάθε περίπτωση οι αντιδράσεις των θιγομένων χωρών, η αναιμική οικονομική ανάπτυξη και οι πολιτικές εξελίξεις (brexit κλπ) είναι μη προβλέψιμες με ισχυρή πιθανότητα ακόμη και μείωσης του κόστους των δικαιωμάτων εκπομπών. Αντίθετα, η τιμή του φ.α. είναι ευμετάβλητη και καθορίζεται από απρόβλεπτες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις που συσχετίζονται άμεσα με τις μεγάλες-παγκόσμιας εμβέλειας ενεργειακές δραστηριότητες (πετρέλαιο κλπ). Κατά συνέπεια, για τη χώρα μας, η λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο στην αλόγιστη αύξηση της τιμής της Η.Ε. από τους παραγωγούς Η.Ε. με εισαγόμενο φ.α. και τους εισαγωγείς Η.Ε. Έτσι, είναι προφανές, ότι η απόφαση για την οριστική παύση λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων το 2028 παραπέμπει στην εικόνα της χώρας μας να πριονίζει, προς την πλευρά του κορμού, το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται, δηλ. η πτώση είναι δεδομένη, τα συντριπτικά όμως κατάγματα και τον ακρωτηριασμό θα τα υποστεί η Δ. Μακεδονία με τη δυσχερέστατη οικονομική κατάσταση και την παρεπόμενη κοινωνική αποδιάρθρωση που θα περιέλθει»…….. …«Από τα προαναφερθέντα γίνεται φανερό, πως αν συνεχιστεί η πορεία της συρρίκνωσης της συμμετοχής συνολικά των εγχώριων ενεργειακών πόρων (λιγνίτες, ΑΠΕ και νερά) στο ηλεκτρικό και γενικότερα στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, με δεδομένο τον καθοριστικό ρόλο του κόστους της ενέργειας στο σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας, τούτο δεν θα συνεισφέρει στην οικονομική ανάκαμψη, το αντίθετο μάλιστα. Κατά την άποψή μας πρέπει να υπάρξει μόνιμη στόχευση, μέσω της εκπόνησης εναλλακτικών σεναρίων, ώστε οι εγχώριοι ενεργειακοί πόροι (λιγνίτες, ΑΠΕ και νερά) να συμμετέχουν διαχρονικά σε μεγάλο ποσοστό (>70%) στο ηλεκτρικό ισοζύγιο μέχρι το 2030 με το λιγνίτη να διατηρεί μερίδιο 25-30%. Έτσι, θα μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση, που είναι βασική προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Εάν, ωστόσο, μετά το 2030 ανακαλυφθούν και αξιοποιηθούν σε ικανή ποσότητα και με σημαντικά οικονομικά οφέλη εγχώριοι υδρογονάνθρακες, τότε μπορεί να εξεταστεί τυχόν επίσπευση της απόσυρσης των λιγνιτικών ΑΗΣ. Τελικά, μετά τα προαναφερθέντα θεωρούμε ότι για τον περιορισμό των δυσμενών επιπτώσεων στη χώρα αλλά και στη Δ. Μακεδονία ειδικότερα, πρέπει να ληφθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα στις κατευθύνσεις: α) της χρονικής παράτασης με απομειούμενη σταδιακά συμμετοχή του λιγνίτη στο ηλεκτρικό ισοζύγιο της χώρας σύμφωνα με τον ισχύοντα προγραμματισμό εκμ/σης των λιγνιτωρυχείων (βέλτιστο σενάριο) ή τουλάχιστον μέχρι να δοθεί επαρκής χρόνος για τη σωστή, ασφαλή και οικονομική δημιουργία συνθηκών για τη βιώσιμη αξιοποίηση των αποκατεστημένων εκτάσεων στους χώρους των λιγνιτωρυχείων. Ειδικές μελέτες θα προσδιορίσουν ποιες και πόσες μονάδες και με ποιες προϋποθέσεις θα λειτουργήσουν για την αναγκαία χρονική περίοδο. Ευκταία, κατά την άποψή μας, θα ήταν η εξασφάλιση της δυνατότητας λειτουργίας των νεότερων μονάδων Πτολ/δας 5 έως το2050 κατά το γερμανικό πρότυπο για τις νέες μονάδες, Μελίτη 1 μέχρι ~2044 και ΑΗΣΑΔ 5 έως ~2038. Από τις υπόλοιπες μονάδες θεωρούμε ότι ο ΑΗΣΑΔ (3,4) πρέπει να προσεγγίσει τουλάχιστο το 2030. Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η περιβαλλοντική αναβάθμιση που προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία. Η χώρα οφείλει να διεκδικήσει τα πιο πάνω σθεναρά σε επίπεδο Ε.Ε. σε συμμαχία με χώρες που έχουν σημαντική συμμετοχή των στερεών καυσίμων στο ηλεκτρικό τους ισοζύγιο (Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία, Ρουμανία κ.α.)……. β) της ανάπτυξης των ΑΠΕ σε επίπεδο χώρας με έμφαση στα φωτοβολταïκά, στη γεωθερμία, στη βιομάζα και παράλληλες δράσεις για την εξοικονόμηση και αποθήκευση Η.Ε. με οικονομικούς όρους, καθώς και στην ηλεκτροκίνηση (μέσα σταθερής τροχιάς, αστικά λεωφορεία, οχήματα Ι.Χ κ.α.). Έτσι, μειώνεται το αποτύπωμα άνθρακα και διευκολύνεται η παράταση της χρήσης του λιγνίτη με προïούσα απομείωση στην παραγωγή Η.Ε»………………………………………………………………………………………………………………….
Τα πιο πάνω δημοσιεύτηκαν στις 17 ΟΚΤ 2019, είναι σε γνώση και αποτελούν κατά κανόνα κοινό τόπο τουλάχιστο για τα έμπειρα και μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη της ΔΕΗ ΑΕ. Ας δούμε, λοιπόν, συνοπτικά τα βασικά χαρακτηριστικά και τις εξελίξεις στο ηλεκτρικό ισοζύγιο από τότε μέχρι σήμερα.
- Το 2020 στην Ελλάδα οι πηγές παραγωγής – προέλευσης της Η.Ε. συμμετείχαν στο ισοζύγιο ως εξής (%): Λιγνίτης 10,1, υδροηλεκτρικά 5,1, ΑΠΕ 26,3, πετρέλαιο 6,7, φ.α. 32,9 και εισαγωγές Η.Ε. 18,9, δηλ. οι εγχώριοι πόροι (λιγνίτες, ΑΠΕ και νερά) 41,5% , ενώ οι εισαγόμενοι ( φ.α., πετρέλαιο και εισαγωγές Η.Ε.) 58,5% από 49,7% (2018) και 57,4% (2019). Περαιτέρω μείωση του λιγνίτη παρατηρείται και το 2021, ενώ στα προ του 2020 χρόνια ήταν σε υπερδιπλάσια τουλάχιστο ποσοστά συμμετοχής. Σημειώνεται, ιδιαίτερα, η κατακρήμνιση των τιμών των εισαγόμενων καυσίμων στην περίοδο 2020 και στο α΄6μηνο 2021 λόγω της πανδημίας (οικονομική ύφεση), όπως επίσης και της τιμής των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 πολύ κάτω από €20/τον. Ωστόσο, ενώ κατά το 2020 η χονδρική τιμή Η.Ε. είχε καταρρεύσει στα €42/MWh η ΔΕΗ ΑΕ διατηρούσε λιανική τιμή €110/MWh πραγματοποιώντας υπερκέρδη αν και η τιμή αυτή επέτρεπε πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή του λιγνίτη στην παραγωγή Η.Ε. αντί του εισαγόμενου φ.α. και των εισαγωγών Η.Ε.
- Στα μέσα ΦΕΒ 2021 με τη χιονόπτωση «Μήδεια» αλλά και στο α΄10ήμερο ΑΥΓ 2021 με τις υψηλές θερμοκρασίες, λόγω της απόλυτης στις συνθήκες αυτές αδυναμίας των ΑΠΕ να παράγουν επαρκή Η.Ε. για την κάλυψη των αναγκών, τέθηκαν εσπευσμένα σε άμεση λειτουργία όλες οι διαθέσιμες (7) λιγνιτικές μονάδες της χώρας για να μην καταρρεύσει το σύστημα ηλεκ. τροφοδοσίας. Ακόμη, μετά τις πρόσφατες μεγάλες αυξήσεις στις τιμές του φ.α., με εντολή του ΑΔΜΗΕ ΑΕ για τρίτη φορά μέσα στο 2021(!), επιστρατεύθηκαν σε ετοιμότητα λειτουργίας όλες οι διαθέσιμες (7) λιγνιτικές μονάδες για την αντιμετώπιση των δυσχερειών κατά την τρέχουσα χειμερινή περίοδο. Παρόλα αυτά, η ΔΕΗ ΑΕ με ανακοίνωσή της στις 29-12-2021, στα πλαίσια της έγκρισης από το ΥΠΕΝ στις 28-12-2021 της παράτασης περιορισμένης, όμως, λειτουργίας στις λιγνιτικές μονάδες παραγωγής Η.Ε., εκφράζοντας τη βούληση της νέας ιδιωτικής μετοχικής πλειοψηφίας (~66%), διευκρινίζει ρητά τα ακόλουθα: «Υπενθυμίζεται ότι οι λιγνιτικές μονάδες θα σβήσουν ως εξής: 2022: Μεγαλόπολη III, Άγ. Δημήτριος I-IV, 2023: Άγ. Δημήτριος V, Μελίτη I, Μεγαλόπολη IV και 2025: Πτολεμαΐδα V (μετατροπή σε μονάδα φυσικού αερίου)». Έχουμε, λοιπόν, εμμονή στη βίαιη και πρόωρη απολιγνιτοποίηση, όταν οι χώρες της Ε.Ε.-27 που διαθέτουν στερεά καύσιμα (Γερμανία, Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία) παραπέμπουν τη δική τους απολιγνιτοποίηση στην περίοδο 2038 – 2049. Η εμμονή αυτή, αντικειμενικά, ευνοεί άμεσα τα συμφέροντα όλων των εμπλεκομένων στην προμήθεια φ.α., στην παραγωγή Η.Ε. με καύσιμο το φ.α. καθώς και στις εισαγωγές Η.Ε.
- Μετά την τεράστια αύξηση των τιμών του φ.α στο 6μηνο ΣΕΠ 2021–ΦΕΒ 2022 (… ο νυμφίος, που τελικά εμφανίστηκε αναπάντεχα «εν τω μέσω της νυκτός»), πριν την ραγδαία περαιτέρω επιδείνωση μετά την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία, σημειώθηκαν στη χώρα μας οι υψηλότερες κατά κανόνα τιμές της ηλεκτρικής MWh στη χονδρική αγορά της Ε.Ε.-27, παράλληλα με τη δραστική μείωση της συμμετοχής των εγχώριων πόρων στο ηλεκτρικό ισοζύγιο. Όμως, αν και οι λιγνιτικές μονάδες ήταν στην περίοδο αυτή φθηνότερες από τις μονάδες φ.α., δεν είχαν τεθεί όλες σε λειτουργία για διάφορους αδιευκρίνιστους από τη ΔΕΗ ΑΕ λόγους με προφανές αντίκτυπο στο αυξημένο κόστος της ηλεκτρικής ΜWh. Αποδείχθηκε, δηλ. πολύ νωρίς στην πράξη, ότι η στήριξη στο εισαγόμενο φ.α. ως καυσίμου – γέφυρα κατά τη μετάβαση σε ουδέτερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και ιδιαίτερα του πανάκριβου σήμερα υγροποιημένου φ.α. (LNG), εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία από την αύξηση του κόστους της Η.Ε. με ορατές, ήδη, τις επιπτώσεις στην αύξηση των τιμών των βασικών αγαθών (πληθωρισμός ρεκόρ 25ετίας κ.ο.κ). Παρά ταύτα, η Ελλάδα δεν προχωρεί σε ουσιαστικές έρευνες για ανακάλυψη υδρογονανθράκων ιδιαίτερα στο θαλάσσιο χώρο της (νότια της Κρήτης, Ιόνιο κ.α.) παραμένοντας έρμαιο των απρόβλεπτων μεταβολών των τιμών των καυσίμων στις διεθνείς αγορές, με αδυναμία χάραξης αξιόπιστης και σθεναρής ενεργειακής πολιτικής. Άραγε πώς θα αντιμετωπίσει τις επόμενες, βέβαιες, ενεργειακές κρίσεις βασιζόμενη μόνο στις ΑΠΕ και γιατί, παρά τη θηριώδη προγραμματιζόμενη με το νέο ΕΣΕΚ 2020 ανάπτυξη των ΑΠΕ, προβλέπεται βαθμός ενεργειακής εξάρτησης 71% στο συνολικό ενεργειακό ισοζύγιο για το 2030;
- Η σπουδή για την απολιγνιτοποίηση οδήγησε τη ΔΕΗΑΝ ΑΕ στη συνεργασία της με τη γερμανική RWE, στη δε σχετική ανακοίνωση της συνεργασίας τους στις ΑΠΕ στις 7-10-2021, μεταξύ άλλων αναφέρεται: «…η RWE Renewables (51 %) και η ΔΕΗ Ανανεώσιμες (49 %) υπέγραψαν συμφωνίες για τη δημιουργία κοινής επιχείρησης… Η ΔΕΗ Ανανεώσιμες θα συνεισφέρει εννέα φωτοβολταϊκά έργα συνολικής συνδυασμένης ισχύος έως 940 megawatts (870 MWac), τα οποία βρίσκονται στην Βόρεια Ελλάδα, στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, εντός των ορίων του πρώην ανοικτού ορυχείου στο Αμύνταιο». Ειδικότερα, δεσμεύεται το 33% των εκτάσεων του Ορ. Αμυνταίου (ΟΠΑ) για τα ΜΦ/Β πάρκα και απομένει μόνο ~22% των εκτάσεων κατάλληλο για αγροτική ζώνη. Τελικά με τη βίαιη και πρόωρη απολιγνιτοποίηση εκτιμάται ότι με αφετηρία την 01.01.2025 εκτιμάται, σήμερα, ότι από τη συνολική έκταση (188.000 στρ.) των ΑΗΣ και ορυχείων Πτολ/δας - Αμυνταίου, παραμένουν στη ΔΕΗ ΑΕ περίπου 62.000 στρ., από τα οποία θα διατεθούν τουλάχιστο 50.000 στρ. για μεγάλα φωτοβολταïκά (ΜΦ/Β) πάρκα. Οι λοιπές εκτάσεις θα αποδοθούν στο Δημόσιο, υπολογίζεται δε βάσιμα ότι κατά μέγιστο ~38.000 στρ. (μόλις 20% του συνόλου έναντι του συνήθους 50% με βάση τη διεθνή εμπειρία) θα ήταν δυνατό να διαμορφωθούν για χρήσεις με αποδοτικές γεωργικές καλλιέργειες. Αντίθετα, σύμφωνα και με την αντίστοιχη πρακτική της γερμανικής RWE στις λιγνιτικές εκμεταλλεύσεις της στη Β. Ρηνανία – Βεστφαλία, αντί για την εγκατάσταση μεγαΦ/Β πάρκων ισχύος ~2.000MW από την κοινοπραξία της γερμανικής RWE (51%) και της ΔΕΗΑΝ (49%), που θα απαξιώσει παντελώς 50.000 στρ. εύφορης γεωργικής γης στις εκτάσεις των ορυχείων του ΛΚΔΜ προσφέροντας υποτυπώδη απασχόληση, προτείνεται για πολλοστή φορά να διατεθούν οι εκτάσεις αυτές για την ανάπτυξη δυναμικών γεωργικο-κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων, ώστε να ενισχυθεί δραστικά ο πρωτογενής τομέας της χώρας και η μόνιμη απασχόληση χιλιάδων ανέργων της περιοχής. Εξάλλου, αυτό προβλέπονταν στην αντίστοιχη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) με την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ/ΥΠΕΚΑ, 9-11-2011, Αρ. Πρ. οικ. 133314/2929), που ίσχυε για μια 10ετία, δηλ. μέχρι τις 9-11-2021, για τα ορυχεία Πτολ/δας. Ωστόσο, επειδή είναι δίκαιη η ταχεία ανάπτυξη ΑΠΕ(Φ/Β κ.α) από τη ΔΕΗ ΑΕ, το πρόβλημα αυτό λύνεται με την «ανταλλαγή» εδαφών, πάγια μέθοδο στις απαλλοτριώσεις της RWE στη Β. Ρηνανία – Βεστφαλία, δηλ. με την παραχώρηση απαλλοτριωμένων και αποκατεστημένων εκτάσεων του ΛΚΔΜ από τη ΔΕΗ ΑΕ και την «ισοδύναμη» παραχώρηση από την πολιτεία στη ΔΕΗ ΑΕ αγόνων εκτάσεων (δημόσιων ή κοινοτικών) και θαλάσσιων περιοχών για εγκατάσταση π.χ. Φ/Β πάρκων. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζονται πλήρως τα συμφέροντα των κατοίκων της Δ. Μακεδονίας, της ΔΕΗ ΑΕ και της χώρας γενικότερα.
- Στις 4 ΜΑΡ 2022 ο επικεφαλής της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ Φρανς Τίμερμανς δήλωσε, ότι οι χώρες που σχεδιάζουν να καίνε άνθρακα [λιγνίτη] ως εναλλακτική λύση στο ρωσικό αέριο θα μπορούσαν να το κάνουν σύμφωνα με τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ. «Δεν υπάρχουν ταμπού σε αυτή την κατάσταση», είπε στο πρόγραμμα του BBC Radio 4 Today. «Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Εννοώ ότι η ιστορία έχει πάρει μια πολύ απότομη τροπή πριν από μια εβδομάδα και πρέπει να συμβιβαζόμαστε με αυτήν την ιστορική αλλαγή», δήλωσε ο Τίμερμανς. «Η Πολωνία και πολλές άλλες χώρες είχαν σχέδια να περάσουν από άνθρακα και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν προσωρινά φυσικό αέριο και μετά να μεταβούν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Εάν παραμείνουν περισσότερο με άνθρακα, αλλά στη συνέχεια μετακινηθούν αμέσως στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θα μπορούσε να είναι εντός των παραμέτρων που ορίσαμε για την κλιματική μας πολιτική», είπε.
- Μετά τα πιο πάνω θεωρώ χρήσιμο να επαναλάβω δημόσια το ερώτημα που είχα διατυπώσει εγγράφως στις 4 ΟΚΤ 2021: Είναι η χώρα μας σήμερα σε θέση και σε ποιο βαθμό να αξιοποιήσει τις υφιστάμενες λιγνιτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής για την αντιμετώπιση της ηλεκτρενεργειακής καταιγίδας; Ειδικότερα, υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις και οι δυνατότητες στα λιγνιτωρυχεία και στους ΑΗΣ και τι πρέπει να γίνει για να στηριχθεί άμεσα και αξιόπιστα το ηλεκτρικό ισοζύγιο στο λιγνίτη ώστε να διασφαλιστεί η ηλεκτρενεργειακή επάρκεια, η ασφάλεια και η σχετική οικονομικότητα της ηλεκτρικής τροφοδοσίας της χώρας; Ας σημειωθεί ότι η ΔΕΗ ΑΕ μείωσε δραματικά το προσωπικό του ΛΚΔΜ (τακτικό και εποχικό) περίπου κατά 55% ως προς το προ 10ετίας, αντίστοιχα. Εάν δεχθούμε την άποψη του Φρανς Τίμερμανς, πρέπει άμεσα να διασφαλιστεί η δυνατότητα συνεχούς λειτουργίας τουλάχιστο έξη(6) λιγνιτικών μονάδων στη Δ. Μακεδονία και μιας (1) στη Μεγαλόπολη ως μονάδων βάσης, συνολικής καθαρής ισχύος 2001 MW. Με τον τρόπο αυτό καθώς και με τον συνεχή και άτεγκτο έλεγχο της εγχώριας χρηματιστηριακής αγοράς Η.Ε., κτίζεται ένα αποτελεσματικό τείχος προστασίας απέναντι στην ανεξέλεγκτη αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής KWh από τις διακυμάνσεις των τιμών του φ.α. και της εισαγόμενης Η.Ε. Εάν δεν εξασφαλιστεί τάχιστα η δυνατότητα αυτή, θα επιβεβαιωθεί πλήρως η προαναφερθείσα παραβολή με την ακολουθούμενη από τους κυβερνώντες ηλεκτρενεργειακή πολιτική στο ρόλο των Μωρών Παρθένων και μοιραία θύματα τη συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων καταναλωτών και την αδύναμη, ευάλωτη και υπερχρεωμένη οικονομία της χώρας. Τούτο, είναι ορατό σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για τη γενικότερη ασφαλή πορεία της χώρας ενόψει του μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος από τις πολιτικές και οικονομικές αναδιατάξεις στην ευρύτερη περιοχή εξαιτίας και του Ρωσοουκρανικού πολέμου.
*Ο ΧΡΗΣΤΟΣ Γ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ είναι τ. Δ/ντης ΛΚΔΜ/ΔΕΗ ΑΕ, τ. μέλος ΔΣ Δ
