Υπάρχει, βέβαια, μία μικρή λεπτομέρεια που επιμελώς οι «κατήγοροι» αγνοούν. Πιστεύουμε ότι το κάνουν σκοπίμως, επειδή πολλοί από δαύτους είναι παιδιά του δοσιλογισμού! Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες της Δύσης που οι συνεργάτες των Γερμανών δεν στήθηκαν στον τοίχο.
Το αντίθετο, χρησιμοποιήθηκαν από τους διώκτες του κομμουνισμού και συμμετείχαν στην διακυβέρνηση της χώρας στις επόμενες δεκαετίες. Ποιοι, λοιπόν, είναι αυτοί που κατηγορούν σήμερα τους οπαδούς του εκσυγχρονισμού ως «γερμανοτσιολάδες»; Μήπως τα εγγόνια των πραγματικών γερμανοτσολιάδων;
Οδήγησαν την χώρα στον εμφύλιο σπαραγμό και
στο χάος. Αυτά πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Είναι τελείως παράλογο οι ίδιες αντιλήψεις να διαμορφώσουν και πάλι την ιστορία αυτής της χώρας για τα επόμενα πενήντα χρόνια.
Τους αρέσει ή δεν τους αρέσει, αυτή είναι η αλήθεια. Όπως και το γεγονός ότι έκαναν πράξη το όνειρο των φασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη για την δημιουργία ενός συντεχνιακού κράτους.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν έχουμε μία εθνική αστική τάξη. Ποια αστική τάξη; Οι κυρίες της καλής κοινωνίας που συμμετείχαν στα πάρτι των κατακτητών ή όσοι έβγαλαν λεφτά στην διάρκεια της κατοχής από την μαύρη αγορά; Ή μήπως οι μεσάζοντες που αναπτύχτηκαν τα επόμενα χρόνια, πουλώντας σε αυτό το έρμο το κράτος από μανταλάκια μέχρι πολεμικά αεροσκάφη;
Κι έρχονται τώρα αυτοί που διέλυσαν την χώρα να ορθώσουν για άλλη μία φορά τείχη. Τείχη μίσους. Τείχη σιωπής για την αλήθεια. Κι ο πιο εύκολος τρόπος για να καλύψουν τα ίχνη τους είναι η συκοφάντηση των εχθρών τους. Όσοι ζητούσαν τότε να δικαστούν οι δοσίλογοι ήταν «κομμουνιστές». Σήμερα είναι «γερμανοτσολιάδες». Οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες αντιλήψεις. Το μόνο που αλλάζει είναι οι ταμπέλες...


πηγη:capital.gr