πένθος, για το δέον στο θρήνο, σ ένα συλλογικό έγκλημα αφανισμού νέων,
κυρίως.

Συνέστησε, έτσι, ο Μητροπολίτης βουβό, πνιχτό, οικιακό πένθος κι
ανυπαρξία « θορύβου», δηλ. συλλογικού, δημόσιου πένθους, πορειών
διαμαρτυρίας του λαού, συλλογής υπογραφών για την ευρωπαϊκή δικαίωση
των νεκρών, προσφυγής στα δικαστήρια…

Συνέστησε δηλ, τη σίγαση, την «εξαΰλωση» του κινήματος των ΤΕΜΠΩΝ για
τους αδικοχαμένους νέους, την ατιμωρησία των πολιτικά υπεύθυνων;

Ο ιεράρχης δεν κληρονόμησε τίποτα από τη θυσία της Αντιγόνης για το
δίκαιο της Ταφής, από τον εκδικητικό θρήνο του Αχιλλέα για το θάνατο
του Πατρόκλου, τίποτα από τον Επιτάφιο του Ρίτσου, τον κοπετό της
μητέρας στη μέση της πλατείας για τον αδικοχαμένο εργάτη γιο της Τ.
Τούση, τίποτα από τα μοιρολόγια του γδικιωμού;

Δεν αντιλήφτηκε τίποτα από τον καταγγελτικό  θρήνο της μητέρας στην
Επιτροπή της Βουλής, για την κακοδιαχείριση του ΟΣΕ, για την
κακοδιοίκηση, για τις χυδαίες προκλήσεις  υπευθύνων, για το
συγκαλυπτικό μπάζωμα στο ιερό τύμβο, για την ανευθυνότητα των πολιτικά
υπευθύνων, εν τέλει για όλα εκείνα τα στοιχεία που προκάλεσαν την
παρέμβαση του Αρείου Πάγου;

Δεν αντιλήφτηκε τις ασεβείς μεθοδεύσεις κι εμμένει στον τρόπο
διαχείρισης του πένθους κι όχι στον τρόπο της απώλειας, ξεστομίζοντας
τέτοια ΥΒΡΗ;

Καταλαβαίνουμε πως δεν έχει τη γενναιότητα να ηγεμονέψει σ αυτό το
κύμα  διαμαρτυρίας, σ αυτό το τσουνάμι για τη δικαίωση των εξαϋλωμένων
νέων. Επειδή όμως δεν θέλουμε να πιστέψουμε  πως συντάσσεται με τη
συγκάλυψη, με το θάψιμο της υπόθεσης, δεν θα του συστήναμε, αλλά θα
τον παρακαλούσαμε αυτός ΝΑ ΣΩΠΑΣΕΙ και να περιοριστεί στα της
τελετουργίας.

Εμείς, επειδή οι ζωές των νέων είναι ακριβότερες  απ όλα, θα
συνεχίσουμε να βροντοφωνάζουμε , συγγενεύοντας με τους χαροκαμένους.

Θα συνεχίσουμε να αιμοδοτούμε το κίνημα των ΤΕΜΠΩΝ, πιστεύοντας στο μοιρολόγι:

Το( αδικαίωτο) αίμα  αναπηδά

Σκίζει λαγκάδια και βουνά

 φτιάνει γεφύρια και περνά…

ώσπου να δικαιωθούν οι νεκροί και να μην ξαναζήσουμε τέτοια…