Έχουμε γίνει τόσες πολλές φορές μάρτυρες και έρμαια ψεύτικων υποσχέσεων και μεγάλων "ΘΑ", τα οποία πιστέψαμε και κυνηγήσαμε για να πετύχουμε το προσωπικό μας αλλά και οικογενειακό Ελληνικό όνειρο, που έχουμε αποκτήσει ανοσία τόσο στον ρητορικό ραντισμό τους όσο και στις απογοητευτικές τους πράξεις.

Όλα τα πολιτικά και πολιτειακά τρένα έχουν εκτροχιαστεί και παρασυρθεί από μια σαρωτική εγωιστική και συνωμοτική νοοτροπία. Η σύγχρονη ιστορία αδυνατεί να αναδείξει ηγετικές μορφές και ανθρώπους που διαθέτουν ιδανικά, θέληση και πίστη για να οδηγήσουν την πατρίδα μας με σταθερότητα και ασφάλεια στον οικονομικό πόλεμο που μαστίζει την υφήλιο εντονότερα τα τελευταία χρόνια. Και πως να βρούμε άλλωστε τέτοιους ανθρώπους όταν επί δεκαετίες επιτρέπουμε στους ίδιους και στους ίδιους είτε να ροκανίζουν τους εγχώριους πλούτους μας, είτε να καθιστούν αδύνατη και απαγορευτική την εκμετάλλευσή τους εξυπηρετώντας μειοψηφικά συμφέροντα.

Και αυτή η διαφθορά πως τα κατάφερε και έχει τρυπώσει σε όλα τα στρώματα της κοινωνικής μας δομής. Η καθημερινότητα μολύνεται συνεχώς από εγωκεντρικές και κερδοσκοπικές συμπεριφορές. Κάθε αγνή και καλοπροαίρετη προσπάθεια εντοπίζεται, χρωματίζεται και τελικώς προστίθεται νοθευμένη πια στο παρασιτικό μας σύστημα. Είναι τόσο αθεράπευτος αυτός ο πολιτειακός ιστός που πλέον προσπαθεί απεγνωσμένα να διατηρήσει τα μικρόβια στον πυρήνα του καθώς μόνο έτσι μπορεί να παρατείνει την μουχλιασμένη του επιβίωση.

Αντιδρούμε και επαναστατούμε όλοι με τον τρόπο μας! Άλλοι επιλέγοντας μοναχικό δρόμο και άλλοι οργανωμένα εκδηλώνουμε την αγανάκτηση και τις ανησυχίες μας. Φωνάζουμε για την περιβόητη και πολυπόθητη αλλαγή με τόση λαχτάρα και πάθος που έλειψε από τα κόκαλα μας δεκαετίες τώρα. Ακούω διάφορους να λένε πως πρέπει να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας και αναρωτιέμαι πόσο ξένη φαντάζει η σημερινή, η χθεσινή και προχθεσινή κυβέρνηση. Πόσο απόμακρη - ιδεαλιστικά - στέκεται από τον λαό που εμπιστεύτηκε στα χέρια της την διαβίωση του, φτάνοντας πλέον σε σημείο που μιλάμε για την επιβίωση του.

Με την "νέα" κυβέρνηση να ποζάρει ναυαγοσώστης και τις επικείμενες εκλογές να ταράζουν τις πολιτικές παρατάξεις που η κάθε μια τους ξεχωριστά έχει το δικό της σχέδιο διάσωσης, αναρωτιέμαι αν αυτή η επανάσταση θα αποτυπωθεί και θα σφραγίσει την αγρύπνηση μας ή απλά θα επισκιαστεί για ακόμη μια φορά από τις προεκλογικές υποσχέσεις και οράματα. Η επιλογή μας θα είναι συνειδητή ή κατευθυνόμενη; Θα επιλέξουμε ξανά τα ίδια πρόσωπα με μια ματαιόδοξη ελπίδα αλλαγής ή θα δώσουμε ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα ή τουλάχιστον να προσπαθήσουν με ειλικρίνεια και διαφάνεια; Έχουμε πίστη στη νέα γενιά ή θα εναποθέσουμε τα απομεινάρια των ελπίδων μας στην "εμπειρία" των επώνυμων πολιτικών προσώπων;

Δεν είναι καθόλου παράξενο που όλοι θέλουμε αλλαγή. Η διαχρονική διαφθορά πρέπει από κάποιους να πληρώνεται και μέχρι τώρα στην Ελλάδα δεν πλήρωνε κανείς. Έχοντας φτάσει στο παρών τα σπασμένα καλούνται να πληρώσουν όχι αυτοί που τα προκάλεσαν αλλά αυτοί που τα ανέχτηκαν. Και αυτό αποτελεί τον μεγαλύτερο αγκάθι που μας εξοργίζει. Δεν είναι επίσης καθόλου παράξενο που πολλοί αδιαφορούμε τόσο συνειδητά, που σχεδόν αγνοούμε την ύπαρξη της πολιτείας. Μια δημοκρατία χωρίς δικαιοσύνη. Μια νομοθεσία χωρίς λογική.

Ας ελπίσουμε πως οι αλλαγές που δρομολογήθηκαν και οι επιλογές που θα μας δοθούν θα ξαναφέρουν πίσω κάτι που μας έλειψε. Την ελπίδα. Και ας τολμήσουμε πια να πράξουμε το αυτονόητο. Να ακολουθήσουμε συνειδησιακά και να υποστηρίξουμε με πάθος τις επιλογές μας!