πρέπει να κλείσουν, ήταν αμελέτητος. Ή ασυνάρτητος. Ή και τα δύο.
Ασχέτως όμως της παλινωδίας, η ΕΤ1 κοστίζει πολλά λεφτά και η «Ραδιοτηλεόραση» συγκριτικά λίγα. Γιατί σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία να μην κλείσει, έστω για συμβολικούς λόγους, ένα αραχνιασμένο τίποτα; Υπήρξε αναπόσπαστο μέρος του ΕΙΡ, όταν άλογα έσερναν άμαξες στο Ζάππειο και βαθμηδόν έγινε η φθισικιά ξαδέρφη των τηλεπεριοδικών για μόγγολα που εκδίδει κάθε εκδοτική εταιρεία που σέβεται τη χαμέρπειά της. Τώρα σε ποιον θα λείψει;
Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η ΕΤ1 είναι καλόγουστη, συγκριτικά με τα ιδιωτικά κανάλια λογικής πορνό που ορίζουν τον τηλεοπτικό τζόγο, τι κομίζει αυτό το φαιδρό χασαπόχαρτο στον κόσμο των εντύπων;
Λένε ότι φέτος η ΕΡΤ είναι κερδοφόρα, συνεπώς γιατί να κλείσουν τα κανάλια της; Τι επιχείρημα! Κερδοφόρα είναι επειδή εξακολουθούν να τη χρηματοδοτούν οι γονατισμένοι Έλληνες με περίπου 10 ευρώ σε κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ. Επειδή έτσι έκρινε ένας γίγαντας της πολιτικής ένα καλοκαιρινό απόγευμα, ίσως με ένα καμπάρι, στο κράσπεδο της νεόδμητης πισίνας του. Προς τι είναι αυτονόητος τέτοιος ακραίος φόρος, προκειμένου να δείχνει την περασμένη Δευτέρα η ΕΤ1 χριστουγεννιάτικη συναυλία με κάλαντα και στολισμένα έλατα; Προάγει την παιδεία τους; Ας τολμήσει η κυβέρνηση να ρωτήσει τους Έλληνες: «Είστε οk που πληρώνετε αυτά τα λεφτά, προκειμένου να σας λέει τις ειδήσεις η Στάη και να μαθαίνετε πώς αναπαράγεται το κολιμπρί;».
Όλα αυτά είναι ψευδαισθήσεις εθνικής αποστολής. Τίποτα σημαντικό δεν προσφέρει η ΕΡΤ πια - ούτε παιδεία, ούτε ενημέρωση, ούτε πάντα καλό γούστο. Είναι σαφώς καλύτερη από τα ιδιωτικά, αλλά όχι τόσο ώστε να την πληρώνουμε - ειδικά τέτοιες εποχές. Άσε που κατά καιρούς τη λυμαίνονται οι κυβερνήσεις - πολιτικά και ρουσφετολογικά. Ήθελε να γίνει BBC και έγινε μια κακότροπη, δυσκίνητη και σπάταλη θείτσα, που κατσικώθηκε σε κάθε νοικοκυριό - "για το καλό του"!
Αναρωτιέμαι: αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να κλείσει ένα ασήμαντο περιοδικάκι, πώς θα κλείσει τις ΔΕΚΟ της; Πώς θα εξαφανίσει τα δεκάδες άντρα «κοινής ωφελείας» που βαθμηδόν ήπιαν το αίμα της οικονομίας και «έφτιαξαν» χιλιάδες παραλυμένους Νεοέλληνες, οι οποίοι αφενός μαστιγώνουν τη διαφθορά, αφετέρου μένουν γραπωμένοι πάνω στα ανόσια κεκτημένα τους;
Παλιά πίστευα ότι δεν υπάρχει το πολιτικό σθένος για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Τώρα πιστεύω ότι δεν υπάρχει η βούληση.
Το έθνος, σούμπιτο, έχει καταληφθεί από μια ορμή θανάτου.