Κάτι δηλώσεις επίδοξων προέδρων, κάτι σελίδες στο Facebook (δυστυχώς υπάρχουν άλλες τόσες που λένε τα αντίθετα) συμπληρώνουν τις εντυπώσεις του «νέου φιλελληνισμού». Το Mega μάλιστα, που έχει παράδοση στο δημιουργικό μοντάζ, παρουσίασε τους Ιταλούς να αποθεώνουν τον Αντριάνο Τσελεντάνο, όταν αυτός είπε κάτι για τα όπλα που θέλουν να μας πουλήσουν οι Μέρκελ και Σαρκοζί. Λεπτομέρεια: το ακροατήριο αποθέωσε τον Τσελεντάνο όταν έμπαινε στο θέατρο και όχι όταν μίλησε για την Ελλάδα.

Κάποιοι θα πουν ότι «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται». Κάποιοι πιο σώφρονες θα έλεγαν «ο πνιγμένος καλά θα κάνει να αρχίσει να κολυμπάει». Κάθε βοήθεια και κάθε σωσίβιο είναι καλοδεχούμενα, αλλά δεν αρκούν. Κυρίως θα αποβεί καταστροφική η απραξία, η οποία είναι προϊόν του ιδεολογήματος που καλλιεργούν τα κανάλια: «Πού θα πάει; Θα τους βρίσουμε αρκετά κι αυτοί κατακόκκινοι από ντροπή θα επιτρέψουν στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας (που μοιράζει αφειδώς λεφτά σε διάφορες συνδικαλιστικές οργανώσεις) να επιβιώσει».

Τα σκληρά δεδομένα λένε κάποια πράγματα που δεν είναι ενθαρρυντικά. Η τελευταία δημοσκόπηση στη Γερμανία αναφέρει ότι το 80% των πολιτών εξέφρασε την αντίθεσή του να δοθούν τα 130 δισ. από το δεύτερο πακέτο διάσωσης, «εκτός και αν οι Ελληνες υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις». Δεν συνιστά πρόβλημα μόνο το γεγονός ότι αυτοί είναι οι μόνοι από τους οποίους περιμένουμε τα δανεικά, αλλά ότι είναι οι ίδιοι που εκλέγουν τον κ. Σόιμπλε, αυτόν που μας αρέσει να μισούμε και δεν αναγνωρίζει ο κ. Παπούλιας. Επιπλέον: μόνο το 34% πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ. Ευτυχώς, δηλαδή, δεν έχουμε δει δημοσκοπήσεις και από την Ολλανδία.

Τα ψέματα δυστυχώς στην Ελλάδα δεν τέλειωσαν. Ανακυκλώνονται στον δημόσιο διάλογο, όπως την περίοδο των Ορλωφικών που θα ερχόταν το ξανθό γένος του Βορρά να μας σώσει. Τα κυκλοφορούν πολιτικοί που φέρουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για όσα τώρα ζούμε, κανάλια που πριν από το 2009 διακινούσαν ιδεολογήματα περί «θωρακισμένης οικονομίας» και πολλοί σαλτιμπάγκοι που αγορεύουν περί δραχμής και υπερήφανης φτώχειας (των άλλων φυσικά). Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις. Η υλοποίηση όλων εκείνων που δεν πράξαμε τόσα χρόνια θα είναι εντός της Ευρωζώνης μια επίπονη διαδικασία. Η υλοποίησή τους εκτός της Ευρωζώνης (αν χρεοκοπήσουμε πάλι θα αναγκαστούμε να κλείσουμε οργανισμούς, να μειώσουμε συντάξεις και γενικώς να σφίξουμε το ζωνάρι) θα είναι ακόμη πιο επίπονη, αν δεν είναι -οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά- καταστροφική.

Το θέμα είναι να αποφασίσουμε σωστά, με πραγματικά δεδομένα και όχι με εικονικές πραγματικότητες, που δημιουργούν κάποιες σελίδες στο Facebook και ανακυκλώνουν τα ημέτερα κανάλια. Αρκετές καταστροφικές αποφάσεις έλαβε το πολιτικό σύστημα υπό το κράτος των γυάλινων εντυπώσεων που φτιάχνονται κάθε βράδυ και θρυμματίζονται το επόμενο πρωί. Μη φτάσουμε να χρεοκοπήσουμε ατάκτως για τον ίδιο λόγο.