Τόνισε ότι η Αριστερά στήριξε προνόμια και αγκυλώσεις της δημόσιας διοίκησης που δημιούργησαν ακυβερνησία και όργιο σπατάλης, ότι υπήρξε βασικός υπαίτιος για την ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, ότι καταχράστηκε συστηματικά τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις συνέβαλε στο κλείσιμο επιχειρήσεων. Θύμισε επίσης ότι πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο είχε καταντήσει άσυλο εγκληματικών πράξεων.

Ο αρχηγός της Ν.Δ. προσχώρησε, καθώς φαίνεται, σε εκείνους που πιστεύουν ότι η ελληνική Αριστερά, χωρίς να κυβερνήσει, επηρέασε καθοριστικά, πολιτικά και ιδεολογικά, πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ αλλά και ένα τμήμα τουλάχιστον της μη φιλελεύθερης Ν.Δ.

Μετά τον Ευάγγελο Βενιζέλο προσπάθησε και ο Αντώνης Σαμαράς να ξαναμοιράσει ευθύνες, έστω έμμεσες. Να μη βαρύνονται μονάχα τα δύο κόμματα εξουσίας για την ελληνική πανωλεθρία. Ανησυχεί όχι μόνο για τα δικά του ποσοστά που κατρακυλούν αλλά και για τα ποσοστά του κυρίως αντιπάλου του, που διαμελίζεται και βουλιάζει κάτω από το βάρος της ολέθριας διετίας. Θα προσπαθήσει λοιπόν να συσπειρώσει τους νεοδημοκράτες υψώνοντας τη σημαία μιας γνήσια συντηρητικής παράταξης, ελπίζοντας ότι εξ αντιδιαστολής θα συσπειρωθούν και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ και δεν θα καταφύγουν μαζικά στην ακραία διαμαρτυρία μέσω Αριστεράς.

Ισως όμως είναι αργά. Οσοι σχεδιάζουν σε υπολογιστικές πολιτικές τακτικές είναι αρκετά απορροφημένοι από τα θέλγητρα της εξουσίας και επαρκώς προστατευμένοι, για να νιώσουν την απελπισία και την οργή εκατομμυρίων Ελλήνων που υποφέρουν κεραυνοβολημένοι. Αυτό το κύμα δεν αναχαιτίζεται με κόλπα. Ισως κάποιοι να άλλαζαν γνώμη εάν πείθονταν ότι υπάρχει αρχηγός ανιδιοτελής, που νοιάζεται και κυρίως διαθέτει στέρεο εναλλακτικό σχέδιο εξόδου και άφθαρτο προσωπικό να το υλοποιήσει. Υπάρχει;

ΑΠΟ ΤΗΝ Καθημερινη