αντίδοτο στην ακρίβεια και σαν το όπλο με το οποίο ο φτωχός θα... χτυπήσε την κρίση.
Και μόνο που τα δελτία ειδήσεων που μαυρίζουν τις ψυχές μας καθημερινά, μας τρομοκρατούν, μας απειλούν για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε για το «καλό» της πατρίδας, προβάλουν σε τέτοια έκταση την κίνηση αυτή, που γίνεται δήθεν για το «καλό» μας, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις και να μην... μας ξεγελούν αυτά τα δήθεν «κινήματα».

Χτες λέγονταν «πλατεία», σήμερα «πατάτα», αύριο... αρνιού και... βλέπουμε. Αυτοί και τα αφεντικά τους σίγουρα δεν νοιάζονται για το καλό μας. Μας πασάρουν ό,τι είναι πραγματικά ακίνδυνο για τα συμφέροντά τους, προσπαθώντας να τραβήξουν την προσοχή μας μακριά από τον μοναδικό τρόπο καταπολέμησης όλων των δεινών της ζωής μας: την ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτών και του σάπιου συστήματος που δημιούργησαν και στηρίζουν.

Εμείς, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, όταν μας δίνεται η ευκαιρία θα αγοράζουμε φτηνά προϊόντα, από τα χέρια των παραγωγών, παρακάμπτοντας λαμόγια, μεσάζοντες και μαυραγορίτες, έχοντας όμως ξεκάθαρο στη συνείδησή μας πως ο μόνος δρόμος για να τους ξεφορτωθούμε οριστικά είναι να τους σαρώσουμε κι αυτούς μαζί και όλους όσους μας κάθονται στο σβέρκο.

Έτσι, είναι ξεκάθαρη και τίμια η θέση του ΚΚΕ, όπως αυτή διατυπώθηκε από το Γραφείο Τύπου του, που βάζει τα πράγματα στη σωστή τους βάση:

«Κάθε προσπάθεια παρερμηνείας από σειρά ΜΜΕ των αγωνιστικών και διεκδικητικών θέσεων του ΚΚΕ, όπως ότι δήθεν στηρίζει μεσάζοντες ή εναντιώνεται στην αγροτιά και τον κόσμο που εξαναγκάζεται να αναζητά φτηνότερα προϊόντα είναι υποβολιμαία.

Η προσπάθεια του λαού να δώσει λύση σε συνθήκες κρίσης στο πρόβλημα της διατροφής του αποτελεί σημαντικό παράγοντα της πάλης του. Σε αυτή την πάλη πρωτοστατεί το ΚΚΕ, δυναμώνει την αλληλεγγύη και δεν υποτιμά καμία προσπάθεια της λαϊκής οικογένειας να εξασφαλίσει τη διατροφή της. Η ανάγκη της λαϊκής οικογένειας για φτηνά και ασφαλή τρόφιμα, όπως και η ανάγκη της αγροτιάς να πουλά σε προσιτές τιμές την αγροτική παραγωγή και να μη σαπίζει στην αποθήκη ή το χωράφι, εξ αιτίας των εισαγωγών και των εκβιασμών των μεσαζόντων και εμποροβιομήχανων, μπορεί και είναι ρεαλιστικό να βρουν οριστική και μόνιμη λύση, κάτω από σειρά προϋποθέσεων.

Οι μορφές όμως όπως το «κίνημα της πατάτας», έχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες και δεν λύνουν το πρόβλημα της εκμετάλλευσης της αγροτιάς από το κεφάλαιο, ούτε της φτώχειας και της πείνας που διευρύνονται στις λαϊκές οικογένειες, ως αποτέλεσμα της βάρβαρης πολιτικής τρόικας – ΕΕ – κυβέρνησης.

Εξάλλου και στο παρελθόν έγιναν παρόμοιες προσπάθειες. Οι επιχειρηματίες και τα πολυκαταστήματα, οι έμποροι, έχουν τα μέσα και τους μηχανισμούς να υποσκάψουν την παραπάνω προσπάθεια, ακόμα και παραμερίζοντας κάποιους μεσάζοντες να διατηρήσουν ψηλές λιανικές τιμές για το λαό και χαμηλές τιμές ιδιαίτερα για τους μικρούς παραγωγούς.

Αναδεικνύεται η αναγκαιότητα να μπουν σήμερα στο περιθώριο τα παράσιτα που λέγονται μονοπώλιο και μεσάζοντας. Αναδεικνύεται η επικαιρότητα και η ανάγκη του κεντρικού σχεδιασμού σε κάθε φάση της παραγωγικής διαδικασίας και στον τομέα των τροφίμων. Από τη μείωση της τιμής των αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα, σπόροι, ζωοτροφές κ.ά) καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος και μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, μέχρι τη συλλογή, συγκέντρωση και διάθεση φτηνών και καλών αγροτικών προϊόντων.

Ο παραγωγικός αυτός τρόπος δεν μπορεί να εξασφαλιστεί στα πλαίσια της ΕΕ, η οποία καταστρέφει παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με αποδέσμευση από την ΕΕ, κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης. Με συνεταιριστικοποίηση της παραγωγής και δημιουργία παραγωγικών συνεταιρισμών (που καμιά σχέση δεν έχουν με τους σημερινούς) των μικρομεσαίων αγροτών και δραστική μείωση των εισαγωγών προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε. Έτσι μπορούμε να εξασφαλίσουμε αυτάρκεια για τα περισσότερα προϊόντα σε χαμηλές τιμές, να καταπολεμήσουμε την ανεργία, να έχουμε ανάπτυξη για την ευημερία του λαού και όχι των κερδών των μονοπωλίων».