Το σοβαρό θέμα που δημιουργήθηκε και απ' ότι φαίνεται θα συνεχιστεί σε πολλά πεδία αντιπαράθεσης, θέλει προσοχή. Δε χρειάζονται ούτε ακροδεξιές άναρθρες πολεμικές κραυγές, αλλά ούτε και trenty αριστερίστικες θεωρίες που θα ξεχειλίζουν από ένα δήθεν ανθρωπισμό.
Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όλοι μας, είμαστε ανθρωπιστές. Κανένας σώφρων άνθρωπος δε θέλει τον κοινωνικό αποκλεισμό αυτών των ταλαιπωρημένων ανθρώπων.

Χρειάζεται όμως να πρυτανεύσει η λογική, να κυριαρχήσει η ψυχραιμία από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, χρειάζεται ν' ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία και χρειάζεται τέλος να κοιταχτούμε όλοι εμείς στον καθρέπτη που το παίζουμε δήθεν υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αν είμαστε έτοιμοι να τους δεχτούμε στην αυλή μας.

Δεν πρέπει να επιδοθούμε σ' έναν ''κοινωνικό κανιβαλισμό'' κολλώντας οι μεν, ακραίες ιδεολογικές ταμπέλες στους δε. Το πρόβλημα της λαθραίας μετανάστευσης είναι πολύ περίπλοκο και πολύ λεπτό και δεν προσφέρεται για λαϊκισμό αλλά ούτε και για κομματική εκμετάλλευση, ειδικά τώρα που μπαίνουμε(;)σε προεκλογική περίοδο και κάποιοι θα επιχειρήσουν να χαϊδέψουν αυτιά προς χάριν μερικών ψήφων.

Οπότε ας προσπαθήσουμε με υπευθυνότητα και ψυχραιμία να βρούμε και να προτείνουμε τη λύση του προβλήματος.
Όταν ζεις σε μία χώρα που αγνοεί τα βασικά όπως, προγραμματισμό, υγειονομική περίθαλψη, ασφάλεια κτλ, τέτοιες αποφάσεις εν θερμό δεν έχουν καμία τύχη να βρούνε σύμφωνη την κοινωνία. Μία κοινωνία που πρώτα θα πρέπει να ερωτηθεί και να σταθμίσει τα υπέρ ή τα κατά μιας τέτοιας πρωτόγνωρης για επαρχιακής πόλης απόφασης, παρά να βρεθεί ένα πρωί ''παρέα'' με εκατοντάδες λαθραίους μετανάστες.

Τέτοιες πρόχειρες όμως και αψυχολόγητες ενέργειες και αποφάσεις, βάζουν σε κίνδυνο την ηρεμία ενός τόπου. Ενός τόπου που δε μπορεί να λύσει τα δικά του προβλήματα, πόσο μάλλον αυτό. Η μικρή κοινωνία της Νεάπολής κινδυνεύει να χωριστεί στα δύο με ότι ακραίο συνεπάγεται αυτό. Και σήμερα θα είναι η Νεάπολη, αύριο θα είναι κάπου αλλού.

Αν κοιτάξουμε σε βάθος το ζήτημα, θα δούμε ότι τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης έχει διογκωθεί και κανένας δε γνωρίζει με ακρίβεια πόσοι παράνομοι μετανάστες βρίσκονται στη χώρα μας. Ειδικά στην Αθήνα βλέπουμε το ιστορικό της κέντρο να έχει γίνει άντρο διακίνησης ναρκωτικών και πορνείας αλλά και γκέτο μεταναστών φυσικά παρανόμων, χωρίς χαρτιά χωρίς τίποτα. Έχουμε ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας και ερήμωση της περιοχής από Έλληνες που διατηρούσαν μαγαζιά και σπίτια. Πολλά κτίρια τελούν υπό κατάληψη και λειτουργούν πλέον σαν υγειονομικές βόμβες. Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε τη ραγδαία αύξηση επικίνδυνων ακροδεξιών σχηματισμών, γιατί είναι γνωστό ότι σε τέτοιες καταστάσεις επωάζεται το αυγό του φιδιού.

Άρα το να μεταφέρουμε τους ανθρώπους αυτούς στην επαρχία θα καταφέρουμε ίσως να δημιουργήσουμε ένα παρόμοιο γκέτο και η πλατεία Βάθυς της Αθήνας θα μεταφερθεί στη μικρή πλατεία της Νεάπολης. Δεν κινδυνολογώ, απλά πιστεύω, όπως όλοι μας, τι θ' ακολουθήσει στο μέλλον.
Δηλαδή θα σωθεί η χώρα αν φύγουν από την Αθήνα 1000 λαθρομετανάστες από τους 800000 που υπάρχουν και έρθουνε στο νομό μας; Ας είμαστε λίγο σοβαροί.

Εκτός και αν έχουν δίκιο όλοι αυτοί που το παίζουν ''υπέρμαχοι'' και υποστηρίζουν ότι σώνει και καλά πρέπει να γίνει το κέντρο υποδοχής στο νομό μας. Ας είμαστε και δω όμως, τουλάχιστον προσεχτικοί. Γιατί αν ρωτήσετε εμένα θα σας απαντήσω ότι είναι προτιμότερο να συλλαμβάνονται και ν' απελάσονται αμέσως στην πατρίδα τους, παρά να στοιβάζονται σαν τα ποντίκια με άθλιες συνθήκες σ' ένα χώρο χωρίς τα ουσιώδη.

Δηλαδή όλοι αυτοί οι ''ανθρωπιστές'' προτιμούν ένα άθλιο κέντρο με συνανθρώπους μας εσώκλειστους σε μία φυλακή, μαντρωμένους, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν μικροκομματικές συντηρητικές νοοτροπίες για το θεαθήναι; Προτιμούν δηλαδή όλοι αυτοί που κόπτονται για τ' ανθρώπινα δικαιώματα, να στριμωχτούν οι λαθρομετανάστες σ' ένα χωράφι με ολίγον στρατόπεδο, χωρίς δίκτυα αποχέτευσης, χωρίς κτιριακές εγκαταστάσεις, χωρίς την ουσιώδη ιατρική περίθαλψη, επειδή απλά δε μπορούν ή δε θέλουν να δουν την αληθινή πλευρά του προβλήματος; Αυτό για μένα λέγεται υποκρισία. Αν γίνουν όλα αυτά όμως, τότε θα μιλάμε για τον πλήρη εξευτελισμό εκατοντάδων ανθρώπων, που στην ουσία δε φταίνε σε τίποτα αν γεννηθήκανε σε μία χώρα που τους ανάγκασε να δραπετεύσουν από εκεί για ένα καλύτερο μέλλον. Οπότε για ποιά ανθρώπινα δικαιώματα μιλάμε και για ποιό σεβασμό της ανθρώπινης ζωής αγωνιζόμαστε.

Λοιπόν, τα προβλήματα αυτά λύνονται με θάρρος, ειλικρίνεια, χωρίς ακροδεξιούς συντηρισμούς και αριστερές αμπελοφιλοσοφίες. Το δρόμο και τη λύση του προβλήματος, μας τα δείχνει η Ευρώπη. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει μετανάστης σε καμία ευρωπαϊκή χώρα χωρίς νόμιμα χαρτιά και την επόμενη μέρα να μην πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής. Αλλά εκεί δεν υπάρχουν εκατοντάδες αόρατες ΜΚΟ που θα ωφεληθούν από αυτό το πρόβλημα, εκεί δεν υπάρχει μιντιακό καρτέλ, εκεί δεν υπάρχει δήθεν ανθρωπισμός και επιλεκτικός ρατσισμός. Εκεί υπάρχει ένα κράτος δικαίου που σέβεται τον πολίτη της αλλά και μία κοινωνία ώριμη μακριά από κομπλεξισμούς και φοβικά σύνδρομα.

Μόνο αν αποβάλλουμε αυτά τα κακά, τότε ίσως θα είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε αυτά τα κέντρα, αλλιώς ας τους φιλοξενήσουν οι ''υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων''.