Οχι, δεν θα είναι μια παρέλαση που θα δώσει στο ψέμα τη δυνατότητα να πανηγυρίσει, τηρώντας τα έθιμα, αλλά μια ευκαιρία για να επιτρέψουμε σ' ένα κομμάτι έστω της αλήθειας να εμφανιστεί μπροστά μας και μπροστά από τον μαρμαρωμένο Αγνωστο, που πολλά έχουν δει τα μάτια του κι ακόμα περισσότερα έχουν ακούσει τ' αυτιά του.

Καταρχάς, θα πρόκειται για την πρώτη παρέλαση που θα έχει χορηγό, την εταιρεία ΜΙΖΕΝΣ που τόσο συμβάλλει στην προκοπή του τόπου· όχι, καμία σχέση δεν έχει με τη σχεδόν ομόηχη γερμανική, από την οποία, άλλωστε, το ελληνικό κράτος απέσπασε αποζημιώσεις δυσθεωρήτου ύψους. Τιμητικά, λοιπόν, θα προηγείται αντιπροσωπεία της Βουλής: Διά κληρώσεως, εκατό βουλευτές των μεταπολιτευτικών χρόνων θα παρελάσουν κρατώντας αντί λαβάρων ευμεγέθη αντίγραφα του πόθεν έσχες τους. Δεν είναι ανάγκη να παρελάσουν σε αυστηρό σχηματισμό, τέτοια μιλιτέρ πράγματα και περιττά είναι και επικίνδυνα. Πίσω τους, τιμητικότατα μόνος, θα παρελάσει ο κ. Βουλγαράκης με στολή ρέιντζερ. Θα κρατάει ένα αντίγραφο της «Νεότατης Διαθήκης», το περιεχόμενο της οποίας δεν είναι παρά μία και μόνη εντολή, αυτή που συνοψίζει τον πολιτικό πολιτισμό των τελευταίων δεκαετιών: «Το νόμιμο είναι και ηθικό». Θα ακολουθήσουν οι δύο πολιτικοί που έχουν αποδεχθεί ότι στα χέρια τους έπεσαν χρήματα που ούτε δικά τους ήταν ούτε καθαρά: ο κ. Μαντέλης και ο κ. Τσουκάτος. Το ότι η ομάδα αυτή είναι ολιγομελέστατη αποτελεί τίτλο τιμής για το πολιτικό μας σύστημα και πιστοποιεί το υπέρλαμπρον της αγνείας του.

Και επειδή παρέλαση δίχως την παρουσία θυμάτων δεν νοείται, θα παρελάσει ένα άγημα με «τα θύματα πολιτικών σκευωριών»: Εκ δεξιών θα ηγείται ο κ. Π. Ψωμιάδης, εξ αριστερών ο κ. Τσοχατζόπουλος και στο μέσον ο άλλος Ψωμιάδης, ο κ. Μάκης, που κι αυτός θύμα πολιτικής σκευωρίας λέει πως είναι. Θα ακολουθήσει μια διμοιρία με τα θύματα της αιματηρής «Μάχης του Τελάρου», αποτελούμενη από όλους τους διατελέσαντες υπουργούς Τιμών και Ανατιμήσεων, οι οποίοι πολεμώντας με νύχια και με δόντια κράτησαν απόρθητο το μετερίζι τους μπροστά στην επέλαση των λεγεώνων της αισχροκέρδειας. Αν θα παρελάσουν κρατώντας τελάρο ή «καλάθι της νοικοκυράς», πρέπον είναι να αφεθεί στην κρίση τους.

Και τέλος, οι ηρωικοί τραυματίες, οι ανάπηροι πολέμου. Οσοι «έχασαν» τα μάτια τους πολεμώντας στα χιονισμένα βουνά του ΙΚΑ ή τα πόδια τους στα ναρκοπέδια του ΟΓΑ και παίρνουν ένα ευτελές επίδομα, αφού χρειάστηκε πρώτα να ξοδέψουν όλο το λάδι της παραγωγής τους για να συγκινήσουν τη γραφειοκρατία. Πάντοτε μητριά η πατρίδα βλέπετε.

πηγη: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ