αυτός που αγωνίστηκε στη συνέχεια με αξιοπρέπεια, διακόπτει βίαια τα λιγοστά του υπόλοιπα χρόνια, αντί να τα απολαύσει τιμώμενος στον αχό παιδικών θορύβων;
Τί να σημαίνει ένας αυτόχειρας για οικονομικούς λόγους στην καρδιά της
χώρας, στην Πλατεία του Συντάγματος, της δημοκρατίας και της
αντίστασης;
Σημαίνει απλά πως επισπεύστηκε η φυγή μιας ζωής που είχε κλείσει; ΟΧΙ βέβαια.
Δηλώνει ότι υπάρχουν όρια αντοχής στην έφοδο της φτώχειας, στην ερημιά
των μεγαλουπόλεων, στην τρομοκρατία των Μ.Μ.Ε., στον διαγκωνισμό των
κομμάτων, σε μια κοινωνία που γίνεται κατάρα για τους νέους και
πρόωρος τάφος για τους ηλικιωμένους.
Σεπτέ εκλιπόντα, δεν έφυγες στο ζεστό κρεβάτι σου μέσα σε αγαπημένα
χέρια, αλλά σε μια πλατεία με φόντο τους άγνωστους περαστικούς.
Σεπτέ εκλιπόντα, που φώναξες την αγανάκτησή σου με μια σφαίρα, κανέναν
δεν απάλλαξες από τα χρέη.
Μας φόρτωσες με ενοχές, πως δεν σου δώσαμε την ελπίδα για αξιοπρεπή στερνά.
Μας χρέωσες τη ντροπή μιας ζωής διαπλεκόμενης καθημερινά με το θάνατο
της απόγνωσης.
Μας βάρυνες με ευθύνες για άλλες σιωπηλές φυγές.
Μας γέμισες αγωνία για τις νέες ζωές.
Μπορούσες να αποφύγεις την κραυγή των όπλων, να φωνάξεις διαφορετικά,
σ ένα φίλο, σ ένα γείτονα ή στην κόρη σου.
Να μοιραστείς τη μαυρίλα, να παρηγορηθείς απ την ανθρωπιά της
ανθρώπινης ύπαρξης, αφού χιλιάδες βρέθηκαν στο άκουσμα της πράξης σου
και χιλιάδες θ αγωνιστούν για νάσαι ο τελευταίος που έκανε μια τέτοια
επιλογή.
Όμως απόκαμες...
Θα σ' οφείλουμε την αφύπνισή μας
Τάσα Σιόμου