έσπευσαν να το κοινοποιήσουν ως αυθεντικό.
Μέχρι εδώ τίποτε το περίεργο. Το να κάνει ένας συμπολίτης μας τόσο κακής ποιότητας χιούμορ με αφορμή ένα τόσο δραματικό γεγονός δεν νομίζω ότι ξαφνιάζει κανένα.

Ούτε βέβαια το γεγονός της τόσο μεγάλης διάδοσης της συγκεκριμένης χαζομάρας από τόσο πολύ κόσμο. Το να περιμένουμε από τον μέσο Έλληνα να διακρίνει το ελεεινό χιούμορ από μια πραγματική δήλωση σημαίνει ότι μάλλον ζούμε σε άλλη χώρα.

Πόσο μάλλον το να ελπίζουμε ότι θα σκεφτεί να ελέγξει αν αυτό που διαβάζει έχει την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα πριν πατήσει "Κοινοποίηση".

Οπότε μέχρι εδώ, εξακολουθούμε να μην βλέπουμε τίποτε το περίεργο.

Το ενδιαφέρον ξεκινά όταν κάποιοι διαβεβαιώνουν ότι άκουσαν με τ' αυτιά τους την πιο πάνω χαζομάρα.

Social Media Journalism
Εντάξει, όταν μιλάμε για δημοσιογραφία των πολιτών, έχουμε στο μυαλό μας ότι υπάρχει και το πρόβλημα του θορύβου. Των πληροφοριών δηλαδή που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και που διακινούνται παράλληλα με τις ακριβείς.

Αλλά άλλο πράγμα ο θόρυβος, άλλο πράγμα η κατασκευή αστικών μύθων. Το να υποστηρίζει κάποιος δημόσια και με βεβαιότητα ότι άκουσε με τα αφτιά του τις δηλώσεις δεν είναι ούτε θόρυβος, ούτε παραπληροφόρηση και κιτρινίλα ούτε καν διασπορά ψευδών ειδήσεων.

Είναι κάτι που ξεφεύγει απ' όλα αυτά. Και που αποτελεί ένα, μικρό μεν, αλλά καθόλου ασήμαντο χτύπημα σε αυτό που θέλουμε να ονομάζουμε δημοσιογραφία των πολιτών.

Μας επαναφέρει βίαια στην εποχή που ως μόνο μέσο για την ενημέρωση μας είχαμε τους μεγάλους δημοσιογραφικούς οργανισμούς. Γιατί μπορεί να μην συμφωνώ με τη γραμμή της Καθημερινής, του Βήματος ή του Ριζοσπάστη αλλά, εξ όσων γνωρίζω τουλάχιστον, τόσο εξόφθαλμα ψεύδη δεν δημοσιεύουν.

Μπορεί ό,τι γράφουν να είναι χρωματισμένο. Ενίοτε και πολύ έντονα. Αυτό ναι. Αλλά έχει κάποια επαφή τουλάχιστον με την πραγματικότητα.

Όταν όμως διαβάζω ότι άκουσε κάποιος με τ' αφτιά του δηλώσεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ, πόση εμπιστοσύνη μπορώ να έχω στον κοινωνικό ιστό για την ενημέρωση μου;

πηγη: http://www.socialmediacoach.gr