Το αντίθετο μάλιστα. Πολλοί είναι προθυμότατοι να δουν άλλους να αιμορραγούν: Έτσι μεγαλώνει η δική τους υπεροχή.

Καλό είναι να τα έχει αυτά κατά νουν ο απλός πολίτης καθώς παρακολουθεί τους ναυαγοσώστες μας, Σόϋμπλε και Λαγκάρντ. Οι οποίοι κατά τ' άλλα αμιλλώνται στα διεθνή κανάλια σε δηλώσεις για το πόσο αβέβαιη παραμένει για τους Έλληνες η αποφυγή της άτακτης χρεωκοπίας - και πόσο πιθανή είναι μονίμως η έξοδός μας από το ευρώ.

Ειδοποιούν δηλαδή οι καλοί μας φίλοι κάθε τυχόν επενδυτή να μην κάνει καμιά βλακεία και ρίξει χρήματα στην Ελλάδα. Και καθησυχάζουν κάθε παίκτη των χρηματαγορών που θα τον φόβιζε μια ελληνική ανάκαμψη: Να παίζει ήσυχος, τέτοιο πράγμα δεν φαίνεται στον ορίζοντα!

Το 1990, ο Βόλφγκανγκ Σόϋμπλε, 48 ετών, δέχτηκε τις σφαίρες ενός μανιακού, που του κατέστρεψε τους σπονδύλους αλλά και τα όνειρα για την καγκελαρία.

Η Κριστίν Λαγκάρντ, με σπουδές στις ΗΠΑ, παρούσα από νεαρή στο γαλλικό προσκήνιο με υπουργικά και άλλα αξιώματα, πέρασε επίσης διά πυρός και σιδήρου αν και όχι, ευτυχώς, με αιματηρό τρόπο. Φιλόδοξη και αεράτη, η αγαπημένη της τηλεόρασης και των οίκων μόδας έχει δεχτεί πλήθος επιθέσεις από αντιπάλους - που επιχείρησαν μάλιστα να τη συνδέσουν και με τα σκάνδαλα του διαβόητου μπίζνεσμαν-πολιτικού Μπερνάρ Ταπί.

Η πυροβασία χαλύβδωσε τη θέληση και των δύο. Η Κριστίν έγινε στα 56 της πρόεδρος του ΔΝΤ, η πρώτη κυρία στην παγκόσμια οικονομική σκηνή. Ο Βόλφγκανγκ είναι ο Καίσαρ (γράφε Κάϊζερ) της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Όσες ελπίδες κι αν τρέφουμε, θα ήταν εντελώς ουτοπικό να προσδοκούμε τη σωτηρία από ένα αμερικανότροπο - και "ταμένο" στις χρηματαγορές- οργανισμό όπως το ΔΝΤ. Αλλά και από τον 70χρονο Σόϋμπλε, που εκφράζει την αδιάλλακτη πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών.

Η σωτηρία των Ελλήνων βρίσκεται εκεί που ήταν πάντοτε: Στα δικά τους χέρια. Μόνο που τώρα χρειάζεται πράγματι κάτι καινούργιο - κι αυτό, πάλι, μόνο από εμάς τους ίδιους μπορεί να προέλθει.

Μια πρώτη επιτακτική ανάγκη θα ήταν η κινητοποίηση σε όλα τα επίπεδα - αντί της ως τώρα αυτολύπησης και αυτοδυσφήμησης. Γιατί, ας μην το ξεχνάμε, καθόλου δεν είχαν σταματήσει τον κατρακύλισμα οι αφορισμοί της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, όπως για κείνο το... πιστόλι που είχε πάνω στο τραπέζι (ώσπου αυτοπυροβολήθηκε) ή οι στεναγμοί περί κράτους διεφθαρμένων και περί Τιτανικού.

Μια καλή κίνηση, ακόμη, θα είναι να ξαναβρεθεί η εντιμότητα και ο ορθολογισμός στη λειτουργία του κράτους αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Είναι τα αναγκαία στοιχεία για το περίφημο "κλίμα εμπιστοσύνης" που όλοι ζητούν, απλοί πολίτες όπως και επενδυτές.

Ότι οι Έλληνες μπορούν, είναι βέβαιο, αρκεί να ταρακουνηθούν. Αυτή η υπέροχη άθλια φυλή είναι ικανή για ό,τι πιο μεγαλειώδες. Είμαστε μια "κωλο-ράτσα", έγραφε ο Μήτιας Καραγάτσης σε επιστολή του στον Νίκο Καββαδία. "Κατέχουμε την τέχνη να κυλιόμαστε στον βούρκο και να περιπλανιόμαστε στα αστέρια".

πηγη; pheme.gr