την προσωρινή κράτηση κάποιου εφόσον δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος, δηλαδή εφόσον ο κατηγορούμενος δεν έχει προβεί σε προπαρασκευαστικές ενέργειες για να αποφύγει τη Δικαιοσύνη και δεν είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει νέα αδικήματα. Έχω διαμαρτυρηθεί στοπαρελθόν για την άδικη προσωρινή κράτηση της κ. Σωτηροπούλου και της κόρης κατηγορούμενου για την υπόθεση Siemens και πιο πρόσφατα για την προσωρινή κράτηση του κ. Εφραίμ και του κ. Τσοχατζόπουλου. Υπήρξαν φίλοι που μου είπαν, «καλά μωρέ τον Εφραίμ και τον Τσοχατζόπουλο βρήκες να υποστηρίξεις. Δεν πρέπει να πάει και κανένας φυλακή;» Η απάντησή μου είναι σταθερή: «δεν υποστηρίζω πρόσωπα αλλά την θεμελιώδη αρχή που επιτάσσει να μην στερείται κανένας της ελευθερίας του αν δεν αποφαίνεται για την ενοχή του νόμιμα συνεστημένο δικαστήριο».

Υπάρχουν δικαστές και εισαγγελείς που συστηματικά παραβιάζουν την παραπάνω θεμελιώδη αρχή και νομίζουν ότι έχουν την εξουσία να στέλνουν ανθρώπους στη φυλακή χωρίς δίκη. Τέτοιοι είναι ο δικαστής (κ. Γαβριήλ Μαλλής) και ο εισαγγελέας (δεν βρήκα το όνομά του) που διέταξαν την προσωρινή κράτηση της κόρης του κ. Τσοχατζόπουλου, η οποία ασφαλώς ούτε προπαρασκευαστικές ενέργειες είχε κάνει για να το σκάσει ούτε είναι πολύ πιθανόν ότι μπορούσε να διαπράξει νέα αδικήματα. Εκφράζω την αγανάκτησή μου για την απόφασή τους που είναι προδήλως αντίθετη με το νόμο και παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα του ανθρώπου