Η προβληματική λειτουργία του ορυχείου και η οικονομική επιβάρυνση της ΔEΗ λόγω των ανασκαφών σε θέσεις προϊστορικών οικισμών που βρίσκονται στον χώρο του ορυχείου, έχει επισημανθεί αρκετές φορές από το Euro2day.gr.
Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους, εμπλέκουν το πρόβλημα αυτό με τα σχέδια της σημερινής διοίκησης της ΔEΗ, αλλά και της κυβέρνησης, για είσοδο ιδιωτών σε μικτό σχήμα με τη ΔEΗ για την εκμετάλλευση του ΑΗΣ Αμυνταίου. Καταλήγουν δε στο συμπέρασμα ότι όλα αυτά, δηλαδή τα προβλήματα που προκαλεί η Αρχαιολογία κ.λπ., είναι μεθοδευμένα για να περάσει πιο εύκολα ο ΑΗΣ σε ιδιωτικά χέρια.
Να μας επιτρέψει να διαφωνήσουμε το σωματείο. Το πρόβλημα με τις ανασκαφές είναι δεδομένο και διαχρονικό. Όσο δεδομένο είναι ότι οι μονάδες του ΑΗΣ Αμυνταίου έχουν πεπερασμένο χρόνο ζωής, κατ' ανώτατο τα οκτώ - δέκα χρόνια από τώρα, ανάλογα με τις ετήσιες ώρες λειτουργίας.
Παράταση της ζωής του ΑΗΣ απαιτεί την πραγματοποίηση εκτεταμένων επενδύσεων, ώστε οι μονάδες να συμμορφώνονται με τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις της ΕΕ. Η ΔEΗ από την πλευρά της επειδή δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις αυτές, λέει ότι θα αναζητήσει «συνεταίρους»που θα αναλάβουν το οικονομικό βάρος του εκσυγχρονισμού των μονάδων.
Το Euro2day.gr, θεωρεί ότι την προοπτική αυτή, αντιστρατεύεται αυτή καθαυτή την επιλογή του ΑΗΣ Αμυνταίου, ως περιουσιακού στοιχείου που θα εισφέρει η ΔEΗ, είτε πριν δύο χρόνια στη δημιουργία της "μικρής ΔΕΗ", είτε στο συζητούμενο νέο σχήμα. Ο λόγος είναι ότι ο επενδυτής, δύσκολα θα δεχτεί να επιβαρύνεται το κόστος παραγωγής επί μία δεκαετία, που «αντέχει» ακόμη το ορυχείο, με μερικά εκατομμύρια ευρώ το χρόνο (σπάνια πέφτουν κάτω από τα 8 εκατομμύρια) για αρχαιολογικές έρευνες στις οποίες απασχολούνται μέχρι και 1.000 εποχικοί εργάτες και 60 αρχαιολόγοι.
Ο λόγος; Απλός. Επειδή το ηλεκτρικό που θα παράγει ο ΑΗΣ Αμυνταίου, δεν θα έχει ανταγωνιστική τιμή. Σήμερα η ΔEΗ μπορεί να επιμερίζει αυτό το έξτρα κόστος στο σύνολο του παραγόμενου λιγνίτη, δηλαδή περίπου 60 εκατ. τόνους. Αυτό όμως δεν θα ισχύει όταν ο ΑΗΣ ενταχθεί σε άλλο εταιρικό σχήμα.
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην επιστολή τους τονίζουν επιπλέον ότι λόγω των ανασκαφών, μέχρι στιγμής μένουν ανεκμετάλλευτοι πέντε εκατ. τόνοι λιγνίτη με τον κίνδυνο να χαθούν συνολικά 13 εκατομμύρια τόνοι να είναι υπαρκτός, απόλυτα αρνητική προοπτική και για τη ΔEΗ σήμερα και για οποιονδήποτε άλλον θα ήθελε να επενδύσει εκεί.
Ας μη "φοβούνται" λοιπόν οι εργαζόμενοι. Θα είναι θαύμα να «ιδιωτικοποιηθεί» ο συγκεκριμένος ΑΗΣ. Για αυτό και επελέγη, λένε οι κακές γλώσσες. Κάποιοι άλλοι της περιοχής μπορεί. Απλώς, κάποια στιγμή, δεν θα μπορεί να λειτουργεί. Θα σβήσει, είτε λόγω περιβαλλοντικών, είτε λόγω έλλειψης φθηνού λιγνίτη. Αυτός είναι ο κίνδυνος που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν.
Για αυτό και απαιτείται ρεαλισμός και κυρίως απεμπλοκή από νοοτροπίες και στερεότυπα που διακατέχουν το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου δυναμικού της επιχείρησης, ασχέτως ιδεολογικής αφετηρίας.
(Πηγή: "Ο Χαμαιλέων της Αγοράς", euro2day.gr)