Η στιγμή, σίγουρα, δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι πολύ κρίσιμη, πολύ σημαντική και καθοριστική.

Το να πάρεις (μία ωραία πρωία) τον Αρχηγό του μεγαλύτερου ορυχείου των Βαλκανίων (την ώρα μάλιστα που θεωρούσαμε ότι το Ουρχείο αυτό μπορεί και θα πρέπει να παίξει κομβικό ρόλο στην διατήρηση του λιγνίτη ως Εθνικό καύσιμο) και να τον μεταφέρεις στην Θεσσαλονίκη, αφήνοντας πίσω ανοιχτά μέτωπα, μόνο ερωτήματα μπορεί να εγείρει και μόνο προβληματισμό να δημιουργεί.

Εάν αληθεύει ότι «τα ποντίκια εγκαταλείπον πρώτα το καράβι» τότε μάλλον βρισκόμαστε σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε πολύ επικίνδυνο σημείο.

Για μία ακόμα φορά, από ότι φαίνεται, ΚΑΠΟΙΟ κάτι κρύβουν.

Τι γνωρίζουν και δεν το λένε;

Γιατί δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η ανησυχία και ο προβληματισμός μόνο κακοί σύμμαχοι μπορούν να είναι;

Επιτέλους, οι αναπάντητες ερωτήσεις θα πρέπει να απαντηθούν.

Την κρίσιμη τούτη ώρα, ΚΑΠΟΙΟΙ (που θα έπρεπε να αποδεικνύουν εμπράκτως το «ο καλός ο καπετάνιος ….»), ενώ ξέρουν πολύ καλά τι είναι αυτό που πρέπει να πράξουν, πράττουν το αντίθετο.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, ας θυμούνται καλά (όλοι αυτοί οι ΚΑΠΟΙΟΙ) ότι «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό (Αβ. Λίνκολν)».

Γραφείο Τύπου