Η ΔΕΗ είχε από τη δεκαετία του ’90 την ευκαιρία να κάνει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και να προσαρμοστεί στο νέο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο για την ενέργεια. Η τελευταία ευκαιρία που είχε, ήταν η τριετία 2007-2009, πριν την ελληνική οικονομική κρίση.
Αν είχε επιτραπεί στη ΔΕΗ να υλοποιήσει το στρατηγικό σχέδιο που είχε εκπονήσει και ανακοινώσει, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα σήμερα για όλους μας.
Παραδείγματος χάριν:
Α) Αν είχε προχωρήσει ο νομικός διαχωρισμός της εμπορίας από την παραγωγή της ΔΕΗ, δεν θα ανέρχονταν σήμερα οι απλήρωτοι λογαριασμοί στο αστρονομικό ποσό των περίπου 3 δισ. ευρώ, γιατί το πρόβλημα αδυναμίας εξόφλησης των λογαριασμών της ΔΕΗ θα ήταν πρόβλημα της πολιτείας και όχι των εργαζομένων και μετόχων της εταιρείας.
Β) Έχοντας αναγνωρίσει στο στρατηγικό σχέδιο της ΔΕΗ, τα προβλήματα που προέκυπταν τόσο από την ποιότητα του ελληνικού λιγνίτη, του κόστους εξόρυξης του αλλά και του επερχόμενου κόστους του διοξειδίου του άνθρακα, είχε δρομολογήσει την εισαγωγή ενός δεύτερου εναλλακτικού καυσίμου - συγκεκριμένα του λιθάνθρακα - πολύ πιο καθαρού και περιβαλλοντικά φιλικού και οικονομικότερου, από τον ελληνικό λιγνίτη.
Γ) Είχε προχωρήσει σε στρατηγικές συνεργασίες (π.χ. με τη Γερμανική RWE και τη Χαλυβουργική), κινήσεις οι οποίες θα της επέτρεπαν και να ανοίξει την αγορά σύμφωνα με τις επιταγές του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, και να επανακτήσει από αυτή την ενέργεια, ένα σημαντικό μέρος των απωλεσθέντων κερδών της.
Το σχέδιο για τη «Μικρή ΔΕΗ» ήταν η πρόταση μου στο ερώτημα που μου τέθηκε από τον τότε αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντώνη Σαμαρά. Αργότερα, το 2012, ως Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, συνεργάστηκα στενά τόσο με φορείς της χώρας μας, όσο και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για την προώθηση του στρατηγικού σχεδίου για τη «Μικρή ΔΕΗ».
Πηγη: liberal.gr καντε κλικ εδω για την συνεχεια της συνέντευξης