Ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας κ. Γιώργος Κίρκος με απόφασή του, έλυσε υπογραφείσα σύμβαση με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 2009, με την οποία ο προηγούμενος Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας κ. Ανδρέας Λεούδης είχε αναθέσει την υλοποίηση του «Προεκτυπωτικού σταδίου της έκδοσης «Σελίδες δόξας από την ιστορία του Α’ Σώματος Στρατού»», από κονδύλια του Ειδικού Αναπτυξιακού Προγράμματος (Ε.Α.Π.) και του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης (Τ.Π.Α.) στην εταιρεία «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΜΥΡΝΗ ΕΠΕ».

Στον νικητή τα λάφυρα. Η φράση αυτή του αμερικανού γερουσιαστή της Νέας Υόρκης, William L. Marcy, ευητόκος μήτρα γέννεσης των απανταχού συστημάτων ρουσφετολογικών διορισμών, αγγλιστί spoils system, περιέγραφε , τον 19 αιώνα, τον τρόπο οργάνωσης της αμερικανικής διοικητικής μηχανής. Την περίοδο εκείνη η συγκρότηση μιας επαγγελματικής δημόσιας διοίκησης, με αυστηρά αξιοκρατικά και επαγγελματικά κριτήρια στελέχωσης και επαγγελματικής ανέλιξης, αντιμετωπιζόταν από τους ιθύνοντες της αμερικανικής πολιτικής σκηνής ως μια αντιδημοκρατική διαδικασία, η οποία αντιστρατευόταν την κυρίαρχη φιλελεύθερη άποψη ότι όλοι οι πολίτες είναι ικανοί για οποιαδήποτε δουλειά. Ως εκ τούτου κάθε νεοεκλεγείς δημόσιος αξιωματούχος διέθετε την ιδεολογική νομιμοποίηση να επιβραβεύει με κρατικές θέσεις εργασίας τους ψηφοφόρους του και τους κάθε λογής κακλαδόρους του.

Σε ευρεία σύσκεψη το απόγευμα (18.00) της Δευτέρας 15 Μαρτίου καλεί όλους τους εμποροβιοτέχνες, επαγγελματικούς οργανισμούς και φορείς του Νομού αλλά και τους εκπροσώπους των καταναλωτών, των εργαζομένων και υπαλλήλων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, το Εμποροβιοτεχνικό Επιμελητήριο Κοζάνης προκειμένου από κοινού να προωθηθεί ένα «σύμφωνο στήριξης της τοπικής κοινωνίας». Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε η διοίκηση του ΕΒΕ Ν. Κοζάνης ο πρόεδρος Χρήστος Σάββας αναφέρθηκε στους ισχυρούς κλυδωνισμούς που δέχεται η ελληνική κοινωνία αλλά και η αγορά από τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης και τόνισε πως «στόχος του συμφώνου, που επιθυμεί το ΕΒΕ να προωθήσει, είναι, με την κοινή βούληση όλων, να απαντήσουμε δυναμικά, με δημιουργική σκέψη και λύσεις και όχι με αδράνεια και στασιμότητα, στα νέα οικονομικά μέτρα που μειώνουν το εισόδημα των εργαζομένων και μάλιστα πλήττουν αποδοχές που μέχρι σήμερα αξιοποιούνταν για απαραίτητες καταναλωτικές δαπάνες (όπως ο 13^ος και 14^ος μισθός) και απειλούν με συρρίκνωση κάθε επιχείρηση».

•  

Κατ’ αρχήν και πριν εκθέσω τις απόψεις μου για το μεγάλο αυτό θέμα, θέλω να δηλώσω δημόσια και ενώπιον των συμπολιτών μου και κάθε τρίτου, ότι στην υπόθεση της Εταιρείας του Χιονοδρομικού Κέντρου ενήργησα ως εκπρόσωπος του Δήμου υλοποιώντας αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων, κάτι που θα έκανε κάθε Δήμαρχος. Θέλω να αναλάβω την ευθύνη που μου αναλογεί ως εκπροσώπου του Δήμου στην ΧΚΚΒ Α.Ε. με ποσοστό συμμετοχής 12%, για την ως τώρα λειτουργία της. Πίστεψα όλα αυτά τα χρόνια ότι αποτελεί εγγύηση καλής λειτουργίας της Εταιρείας πρωτίστως η συμμετοχή του ίδιου του κράτους δια του τ. Περιφερειάρχη ως Προέδρου του Περιφερειακού Ταμείου με το ποσοστό του 1% αλλά με το εδικό βάρος που είχε αυτή η συμμετοχή στην εταιρεία. Επένδυσα και στηρίχτηκα στις διαβεβαιώσεις του Περιφερειάρχη αλλά και του Προέδρου της Εταιρείας κ Σόκουτη, ότι το εγχείρημα προχωρεί και θα ολοκληρωθεί. Επέλεξα να πορευτώ έτσι, γιατί αυτό έκρινα σωστό για τον Δήμο μας, στα πλαίσια μιας συνεργασίας που είχαμε τόσο με τη Νομαρχία όσο και με την Περιφέρεια για πολλά άλλα έργα που αφορούσαν την κοινωνία του Βελβεντού. Έχοντας υψηλή την προσδοκία ότι θα περπατήσει το μεγάλο όραμα, για το οποίο όλοι προσπαθήσαμε και για το οποίο λάβαμε τόσες υποσχέσεις από πολλές πλευρές, δεν έκανα κινήσεις που ενδεχομένως, κατά τη διαδρομή, θα έθεταν σε κίνδυνο μια υπόθεση, την οποία χειρίζονταν υψηλόβαθμοι θεσμικοί παράγοντες. Όλοι μας περιμέναμε από το έργο αυτό να υπάρξει ένα ελπιδοφόρο μέλλον για την περιοχή μας.   

Με αφορμή την αναγνώριση από το Σουηδικό Κοινοβούλιο των πρώτων γενοκτονιών του 20^ου αιώνα.

Τον 20^ο αιώνα στην Ευρώπη και την Μικρά Ασία κυριάρχησε το ψέμα επί της αλήθειας, η λήθη επί της μνήμης, το πετρέλαιο επί του ανθρώπινου αίματος, ο θάνατος επί της ζωής, η γεωπολιτική επί των δικαιωμάτων και της ιστορίας, της γεωγραφίας.

Ο 21^ος αιώνας θα είναι εντελώς διαφορετικός. Επιστρέφουν τα δικαιώματα, η ιστορία, η γεωγραφία, οι τόποι, οι αυτόχθονες λαοί, οι άνθρωποι, η ιδεολογία της ζωής, η φιλανθρωπία.

Εδώ και χρόνια έχουμε την κυοφορία αυτής της επιστροφής αυτού του νέου κόσμου, του νέου ανθρωπισμού. Οι στιγμές γέννησης του είναι πολλές, στην Μικρά Ασία, την Μεσοποταμία, Τον Πόντο, την Πόλη, την Αντιόχεια.

Μια στιγμή αλληλεγγύης προς αυτόν τον νέο κόσμο που αναδύεται στο νέο κύμα ανθρωπισμού στην Μικρά Ασία, την Ανατολία είναι η χθεσινή αναγνώριση των πρώτων γενοκτονιών του 20^ου αιώνα από το Σουηδικό Κοινοβούλιο. Ψήφισαν οι συνειδήσεις, ηττήθηκε το Κράτος. Νομίζω θα αισθάνεται ιδιαίτερη υπερηφάνεια για το Κοινοβούλιο της πατρίδας του ένας μεγάλος λάτρης των Λαών. Θα αισθάνεται αγαλλίαση η ψυχή του Όλαφ Πάλμε. Ήταν με τους Λαούς όπως ήταν οι Μοργκεντάου και Χόρτον. Όπως ήταν ο ιδρυτής της Ένωσης μας, της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών ο Λέλιο Μπάσο. Ο μεγάλος συνεχιστής της Ρόζας Λούξεμπουργκ η οποία ήταν με τους Λαούς και όχι με τους Σουλτάνους. Οι Λαοί αυτής της ιστορικής περιοχής γνωρίζουν καλά την τεράστια συμβολή της Ένωσης στην υπόθεση τους. Ιδιαίτερα οι Αρμένιοι και οι Πόντιοι. Οφείλουμε όμως να αποδώσουμε μεγάλη τιμή στους Αρμένιους και τους εκπροσώπους τους. Δεν αρκεί να έχεις υποστεί το πλέον βάρβαρο έγκλημα όπως αυτό της γενοκτονίας και σποραδικά να αναφέρεσαι σ’ αυτό στους Ελληνικούς μαχαλάδες.

Οφείλεις να αγωνίζεσαι σταθερά και με διάρκεια για την δικαίωση σου Διεθνώς. Αυτόν τον δρόμο έδειξαν οι Αρμένιοι και οφείλω να πω δυστυχώς λίγοι Πόντιοι. Η μεγάλη πλειοψηφία των «εκπροσώπων» των Ποντίων, λαογραφικών Συλλόγων και Βουλευτών έγιναν όργανα υπονόμευσης της υπόθεσης τους. Ειδικότερα όργανα του μεγάλου υπονομευτή της Ποντιακής υπόθεσης του ΚΚΚΑΣΟΡ και του σημερινού αρχηγού του Γ. Παπανδρέου, του πιστού συνομιλητή και φίλου των Κεμαλικών.

Επί πλέον στην Πολιτική, Πνευματική, Ηθική, Δημόσια ζωή της χώρας παρατηρείται το εξής παράδοξο, παράξενο, ανώμαλο, που αναδεικνύεται από την μεγάλη απόφαση του Σουηδικού Κοινοβουλίου. Ενώ στην Σουηδία (και όχι μόνον) για τα ζητήματα της αναγνώρισης των πρώτων γενοκτονιών του 20^ου αιώνα πρωταγωνιστούν οι δυνάμεις της αριστεράς, της οικολογίας, των πρασίνων στην Ελλάδα αυτές οι ομάδες και ειδικά ορισμένοι από αυτούς είναι όχι μόνο αδιάφοροι ή ουδέτεροι αλλά Εχθρικοί. Ταυτίζονται με μια ιδεολογία θανάτου τον Κεμαλισμό παρά με τους Λαούς.

Αυτές οι δυνάμεις όμως και τα πρόσωπα αντιμετωπίζουν την περιφρόνηση των Λαών και της ιστορίας.

Τέλος οφείλω να επαναλάβω την διατυπωθείσα εδώ και καιρό πρόταση μου για την απόδοση τιμής στην ιστορική ομάδα των Ποντίων της Στοκχόλμης που τον Μάιο του 2006 άρχισε μια μεγάλη σκυταλοδρομία αθροίζοντας δυνάμεις και κατέληξε σε αυτήν την νίκη. Αναφέρομαι σ’ αυτό εκτός των άλλων γιατί είναι πολύ γνωστό ότι οι ήττες είναι ορφανές αλλά οι νίκες έχουν πολλούς εκ των υστέρων πατέρες.

Ο αγώνας μας όμως είναι μακρύς και απαιτεί συνάντηση – συνομιλία – συντονισμό ελεύθερων όχι δούλων, αυτόνομων αξιοπρεπών συναθλητών μιας μεγάλης υπόθεσης. Αυτής της επιστροφής του ανθρωπισμού σε μια ιστορική περιοχή, ιστορική γη. Αυτής που γέννησε έναν μεγάλο Ευρωπαίο ανθρωπιστή τον Βησσαρίωνα τον Τραπεζούντιο.

Αυτός που έξη αιώνες πριν ευρισκόμενος στην Νυρεμβέργη προειδοποίησε τον κόσμο για τα δύο κακά του 20^ου αιώνα τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό.