του Ευάγγελου Καρλόπουλου*
Την εξαιρετικά κρίσιμη δεκαετία του 1990, τη δεκαετία των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ευρωπαίοι εταίροι μας αρνήθηκαν πεισματικά να αναδείξουν ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις. Επεδίωξαν ως ψηφοφόροι και ανάγκασαν τα πολιτικά κόμματα να σφυρηλατήσουν ουσιαστικές διακομματικές συνεργασίες,

Ο Νίκος Κεχαγιάς είναι ένας από τους νέους ερευνητές που σκοπεύει να δημιουργήσει σύντομα τη δική του επιχείρηση Οργανικών Ηλεκτρονικών στη Θεσσαλονίκη.
Έχοντας αποφοιτήσει από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης , στο Τμήμα Φυσικής,συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλία, τη Γερμανία και την Ισλανδία και τώρα είναι επικεφαλής μιας υπηρεσίας

Ευχαριστούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισες τους φίλους και τις φίλες που έδωσαν όλο τους τον εαυτό αυτήν την περίοδο, υπερβαίνοντας τις δυνάμεις και τον εαυτό τους. Ευχαριστούμε από την καρδιά μας.

Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα των εκλογών στην Ελλάδα και τις εξελίξεις που αναμένεται να πυροδοτήσει το αποτέλεσμα της κάλπης βρίσκονται πολίτες, κόμματα αλλά και διεθνείς εταίροι.

Ενώ απομένουν λίγες ώρες μέχρι να ξεκινήσει η εκλογική διαδικασία της 6ης Μαΐου,  οι εκτιμήσεις θέλουν τα δύο παραδοσιακά μεγάλα κόμματα της Μεταπολίτευσης, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να χάνουν σημαντικό μέρος της δύναμής τους, ενώ ζητούμενο παραμένει το κατά πόσο είναι εφικτή μια κυβέρνηση συνεργασίας εφόσον δεν υπάρξει αυτοδυναμία καθώς το διακύβευμα των εκλογών και η κρίσιμη επιλογή των ψηφοφόρων έχει να κάνει με την επικράτηση των «φιλοευρωπαϊκών» ή των αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Ήταν αναγκαστικό να φτάσουμε ως εδώ;

Η ελληνική χρεοκοπία ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Από τα χρόνια του '90 ξέραμε ότι το σύστημα είναι αντιπαραγωγικό, ότι διατηρείται με δανεικά, ότι χρειάζονται επείγουσες δομικές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις που οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες. Η διαφορά είναι ότι ενώ στα μέσα της δεκαετίας του '80 και της δεκαετίας του '90 οι τότε κυβερνήσεις μάζευαν τα πράγματα όταν τα ελλείμματα ξέφευγαν, στα μέσα της δεκαετίας του 2000 η ανέμελη διακυβέρνηση Καραμανλή πάτησε γκάζι αντί για φρένο, τα εκτροχίασε ακόμα περισσότερο. Το 2000 είχαμε 5 δις έλλειμμα, το 2009 36 δις.