άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου», τόνισε τη σπουδαιότητα του εν λόγω νομοσχεδίου για την ελληνική κοινωνία.

Στην αρχή της ομιλίας του εξέφρασε την έντονη κατάπληξή του από τα πολλά μηνύματα που έλαβε από όλα τα μέσα επικοινωνίας –τηλέφωνο, ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης-,καθώς έγινε αποδέκτης παρεμβάσεων και παραινέσεωναπό συλλόγους, από «μαμάδες» και «μπαμπάδες», τόσων πολλών, που, όπως χαρακτηριστικά είπε,«στη μέχρι τώρα κοινοβουλευτική μου πορεία, λίγες ήταν οι φορές που έγινα δέκτης τόσων πολλών μηνυμάτων!». Το γεγονός αυτό καταδεικνύει το πόσο σημαντικό είναι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Ξεκινώντας από την παραδοχή πως θεμέλιο της κοινωνίας μας είναι η Οικογένεια,προχώρησε στη θλιβερή διαπίστωση πως, τα τελευταία χρόνια, ο θεσμός της οικογένειας διέρχεται μια βαριά, αξιακή και ηθική κρίση που συνεπάγεται αναπόφευκτα τα πολλά διαζύγια, που ολοένα και πολλαπλασιάζονται.

«Η οικογένεια έχει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών». Τόνισε, επίσης, ο κύριος βουλευτής πως η σύμπνοια και η ομόνοια των γονέων είναι πολύ σημαντική και είναι αυτή που οδηγεί στην ανάπτυξη μιας υγιούς, ισχυρής και αυτόνομης προσωπικότητας των παιδιών.

Κοινή και αναμφισβήτητη είναι η διαπίστωση πως «Το Παιδί Χρειάζεται και τους Δύο Γονείς του. Χρειάζεται την Αγάπη και των Δύο!».Η Αγάπη των γονέων στα παιδιά τους είναι ο καλύτερος συντελεστής για τη θεμελίωση της ψυχικής-συναισθηματικής τους υγείας και κοινωνικής τους ωρίμανσης.

Με το δοκιμασμένο αυτό κρυστάλλωμα, τον πυρήνα του κυττάρου της κοινωνίας, τη μικρογραφία του κόσμου μας, που λέγεται οικογένεια ασχολείται το «οικογενειακό δίκαιο», διαδραματίζοντας ρόλο προστατευτικό.

Aπό το έτος 1983,πέρασαν 40 χρόνιαπερίπου… και δεν έχει λάβει χώρα οιαδήποτε αναμόρφωση στο κεφάλαιο του Αστικού Κώδικα που διέπει τις σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων!Μέχρι τότε, ήταν διαφορετικές οι κοινωνικές δομές, επεσήμανε ο βουλευτής μας. Οι περισσότερες γυναίκες δεν εργάζονταν! Από τότε, πέρασε μιάμιση ολόκληρη γενιά! Οι γυναίκες, πλέον, εργάζονται! Ενώ ο άντρας -ο μπαμπάς- διαδραματίζει  μεγαλύτερο και πολυσήμαντο ρόλο στην ανατροφή και διαπαιδαγώγηση του παιδιού του, και αφιερώνει περισσότερο χρόνο στο παιδί, ακόμη και στο παιχνίδι μαζί του, καθώς η μητέρα εργάζεται.

Και το παρόν Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης αφορά τη μεταρρύθμιση αυτού τουκεφαλαίου του Αστικού Κώδικα, του Οικογενειακού Δικαίου. Πιο συγκεκριμένα, αφορά στη ρύθμιση των οικογενειακών σχέσεων, και ειδικότερα στις σχέσεις των τέκνων με τους γονείς τους, μετά τη διάσπαση του έγγαμου βίου τους, το διαζύγιο. Και φέρει το νομοσχέδιο αυτό την εναρμόνισηστο οικογενειακό δίκαιομε τις μεταβολές των κοινωνικών συνθηκών.«Γιατί υπήρχε αυτή η αναγκαιότητα για την από κοινού άσκηση γονικής και κοινωνικής μέριμνας», όπως χαρακτηριστικά, είπε, μεταξύ άλλων.

Στην ομιλία του αναφέρθηκε και στη μεγάλη ανταπόκρισητης δημόσιας διαβούλευσηςτου αρχικού σχεδίου νόμου, και σημείωσε πως, σχεδόν, το 80% των συμπολιτών μας,που συμμετείχαν, τάσσονται υπέρ των διατάξεων του Νομοσχεδίου.  Ωστόσο, έκανε λόγο και για αυτό το ποσοστό της τάξεως του 20%, αυτών που δεν είναι σύμφωνοι με την εν λόγω μεταρρύθμιση και έχουν αντιδράσει, καθώς θεωρούν ότι υπάρχει «υποχρεωτική συνεπιμέλεια».

«Όταν δεν υπάρχει συναινετική αντίληψη, συναινετική συνεπιμέλεια, τότε έρχεται το νομοσχέδιο και έχει ρυθμίσεις για  υποχρεωτική συνεπιμέλεια», σημείωσε χαρακτηριστικά, ο βουλευτής μας.

«Φέρνουμε με αυτό το νομοσχέδιο σημαντικές τομές. Μερικά επίμαχα σημεία και διαπιστώσεις είναι αυτά που αφορούν το συμφέρον του παιδιού:

Το “πρωτίστως” έγινε “ιδίως”.

Ο κάθε γονέας πρέπει να σέβεται τα δικαιώματα του άλλου. Γιατί και οι δύο γονείς έχουν τα ίδια δικαιώματα στο παιδί.

Όσον αφορά τη γονική μέριμνα μετά το διαζύγιο, ζητείται από πολλούς το “εξίσου” και το “από κοινού” να γίνει “ισότιμα”.Οι δύο γονείς πρέπει να είναι ισότιμα παρόντες στη ζωή του παιδιού.

Το νομοσχέδιο μπαίνει σε θέματα που δεν υπάρχει συναίνεση, και πολύ περισσότερο, όταν οδηγείται η υπόθεση στα δικαστήρια».

Ο βουλευτής μας υπερτονίζει τη σημαντικότητα της παρούσας μεταρρύθμισης και τον παιδοκεντρικόχαρακτήρα της. Είναι μια μεταρρύθμιση που στρέφεται γύρω από το συμφέρον του παιδιού.

«Οι δυο γονείς πρέπει να είναι παρόντες στη ζωή του παιδιού και στο γάμο, αλλά και μετά εφόσον «σπάσει». Να συμμετέχουν ισότιμα στην ανατροφή και στην κοινωνική ζωή του τέκνου. Και είναι αναγκαία η επικοινωνία του παιδιού και με τον γονέα με τον οποίο δε διαμένει».

Αρχή του νομοσχεδίου αποτελεί η μη διάκριση μεταξύ των γονέων.

«Προβλέπουμε Διαμεσολάβηση για επίλυση διαφωνιών και πλαίσιαΕξωδικαστικής συνεννόησης. Αλλά και επιμόρφωση των ίδιων των δικαστών για να γίνει η μεσολάβηση», συμπλήρωσε ο κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας.

«Έγινε πολλή συζήτηση γα το μαχητό τεκμήριο,  ότι το 1/3 πρέπει να αφορά και τον γονέα που δεν έχει το παιδί στην καθημερινότητα. Αυτό  δεν είναι αδιαπραγμάτευτο. Επιδέχεται μεταβολές.Θεσπίζουμε ξεκάθαρα αντικειμενικά κριτήρια της κακής άσκησης γονικής μέριμνας. Για να προβλέπονται περιπτώσεις που ξεφεύγουν από τη λογική, όπως ότι χρειάζεται συναίνεση του γονέα που δε μένει με το παιδί, όταν πρέπει να μετακινηθεί ο γονέας με τον οποίο διαμένει, καθώς μπορεί να αποτελεί πρόσχημα για να στερείται το παιδί την παρουσία και του άλλου γονέα», επεσήμανε ο κ. Τζηκαλάγιας.

«Η κυβέρνησή μας είναι και προοδευτική και δημοκρατική. Και σταθερά, εδώ και 2 χρόνια, φέρνουμε νομοσχέδια το ένα μετά το άλλο για να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η κοινωνία μας».

«Έχουμε ανοιχτά αυτιά! Αυτό έδειξε,χτες, ο Υπουργός με τις τροπολογίες που έφερε. Δε σημαίνει πως  έχουμε το Αλάθητο!Διορθώνουμε τυχόν πράγματα, που  θεωρούμε ότι,στο τέλος,εξυπηρετούν τον ένα και μοναδικό, αδιαπραγμάτευτο σκοπό: το συμφέρον του παιδιού μέσα στην ελληνική οικογένεια!», είπε, εν κατακλείδι, ο βουλευτής μας.