Με φιλοσοφία λογιστή της δεκαετίας του '60, προχωρά σε συγχωνεύσεις σχολείων, χωρίς να λογαριάζει κανένα απολύτως άλλο κριτήριο.

Τόσο η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, όσο και η τοπικοί εκφραστές της, αδιαφορούν αν υπάρχουν κοινωνικοί, πρακτικοί ή και ιστορικοί λόγοι και αποδυναμώνουν τον κοινωνικό ιστό σε όλο το Νομό Κοζάνης.

Μέχρι σήμερα όλοι οι φορείς αναζητούσαμε κονδύλια για νέα σχολεία κι ήμασταν περήφανοι για τη λειτουργία της. Σήμερα κάποιοι προσπαθούν να συρρικνώσουν τη γνώση, τη μάθηση, την εξέλιξη, την προοπτική, την ζωντάνια του τόπου.

Στις φωνές διαμαρτυρίας που ξεκίνησαν από το Λιβαδερό, το Τσοτύλι, την Εορδαία, αλλά και σ' αυτές που θα ακολουθήσουν, ενώνω και τη δική μου φωνή, δηλώνοντας πως η προσπάθεια αυτή που μεθοδεύεται πανελλαδικά και εφαρμόζεται με ακρίβεια τοπικά, δε θα περάσει.

Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την ευημερία των αριθμών και τη δυστυχία των ανθρώπων, των παιδιών μας.

Οι τοπικές μας κοινωνίες έχουν ανάγκη τα σχολεία τους, από τα οποία θα «γεννηθούν» οι πολίτες της επόμενης γενιάς.

Λυπάμαι, γιατί για άλλη μια φορά η παρούσα κυβέρνηση προσπαθεί με προσχηματικούς διαλόγους να νομιμοποιήσει ειλλημένες, άστοχες αποφάσεις της