«Η κατάθεση της τροπολογίας για τη ΛΑΡΚΟ στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών αποδεικνύει με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η κυβέρνηση επιδίωκε εξαρχής το κλείσιμο της επιχείρησης και την παράδοση της σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Έπειτα από το Ν.4664/2020, με την τροπολογία δίνεται το δικαίωμα στον ειδικό διαχειριστή να προβεί σε καταγγελία του συνόλου των συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας στη ΛΑΡΚΟ και να προχωρήσει σε μηνιαίες ή διμηνιαίες συμβάσεις, με ανώτατο όριο τους πέντε συνολικά μήνες.

Πλέον, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο δρόμο ή σε αβέβαια και επισφαλή προγράμματα κατάρτισης, την ώρα που η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική εταιρία παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια περίοδο που η ζήτηση και οι τιμές βρίσκονται στα ύψη.

Το έγκλημα της Νέας Δημοκρατίας με τη ΛΑΡΚΟ είναι διαχρονικό: πελατειακές σχέσεις, οικογενειοκρατία, συστηματική απαξίωση του εργοστασίου, των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων και των μεταλλείων, έλλειψη πλάνου, προοπτικής και χρηματοδότησης οδήγησαν μια σημαντική πλουτοπαραγωγική υποδομή της χώρας στην λεηλασία, την εγκατάλειψη και την παράδοση σε συγκεκριμένα συμφέροντα που σύντομα θα φανούν στον ορίζοντα.

Στη Δυτική Μακεδονία ειδικότερα, αθροίζεται η γενική απαξίωση, η υπονόμευση και ο περιορισμός του κύκλου εργασιών, με την αδιαφορία και τη μονομερή διαγραφή των οφειλομένων που δημιουργήθηκαν επί κυβέρνησης ΝΔ- σε εργαζομένους, μεταφορείς και προμηθευτές.

Η συμπαράσταση όλων μας στους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη. Οι πολίτες της χώρας είναι αντίθετοι στον κοινωνικό αυτοματισμό, την φτωχοποίηση, την παράδοση των υποδομών σε ιδιωτικά συμφέροντα. Το ευρύ μέτωπο που δημιουργεί με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της η κυβέρνηση είναι αυτό που θα την απομακρύνει σύντομα από την εξουσία»