Αγαπητοί συνάδελφοι παίρνουμε το θάρρος να επικοινωνήσουμε μαζί σας, κοινοποιώντας την διακήρυξη του συνδυασμού της "Προοδευτικής Κίνησης Ιατρών", ενόψει των επικείμενων εκλογών στον Ιατρικό Σύλλογο- όργανο με χαρακτήρα όχι μόνο θεσμικό αλλά και σωματειακό- ζητώντας να αφιερώσετε ελάχιστο χρόνο για την ανάγνωση της.

Θα είναι μεγάλη τιμή η υποστήριξη του ψηφοδελτίου μας, τόσο στο τοπικό (ΔΣ Ιατρικού Συλλόγου) όσο σε εθνικό επίπεδο (εκπρόσωποι ΠΙΣ), σχηματίζοντας από κοινού, ένα ανάχωμα στην σχεδιαζόμενη ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, στη διάλυση- ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, στην απορρόφηση των ιατρείων και των ελευθεροεπαγγελματιών συναδέλφων από τους επιχειρηματικούς κολοσσούς.

 

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ «Προοδευτικής Κίνησης Ιατρών Κοζάνης» ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Στις προσεχείς εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και
των εκπροσώπων του Συλλόγου στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο αποφασίσαμε να
δηλώσουμε την παρουσία μας σχηματίζοντας την Προοδευτική Κίνηση Ιατρών
Κοζάνης.
Είμαστε γιατροί κλινικών ειδικοτήτων από τα Δημόσια Νοσοκομεία μαζί με γιατρούς
της Πρωτοβάθμιας και Δημόσιας Υγείας που μας ενώνει η κοινή μας πίστη ότι τα
θεσμικά όργανα του Ιατρικού κόσμου πρέπει να εμπλακούν, να υποστηρίξουν και να
υπερασπιστούν το Δημόσιο Σύστημα Περίθαλψης.
Ως γιατροί πιστεύουμε στην ιδέα ενός καθολικού συστήματος υγείας- δωρεάν στο
σημείο χρήσης, για όλους και όλες, καθώς και την υπεράσπιση των όρων εργασίας και
τις συνθήκες μέσα στις οποίες θα δραστηριοποιηθούν και θα ασκήσουν το επάγγελμα
οι λειτουργοί του δημοσίου, οι ιδιώτες και οι ελευθεροεπαγγελματίες συνάδερφοι.
Κάτω από την πίεση του χρόνου, για την οργάνωση μας, δηλώνουμε την πρόθεση μας
να εργαστούμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Οι πρόσφατες μνήμες από την πανδημία, μιας περιπέτειας που εξελίσσεται σε
τραγωδία και η οποία ακόμα δεν έληξε, ανέδειξε τον κομβικό ρόλο του Δημόσιου
χαρακτήρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας ως του μοναδικού φορέα που μπορεί να
εγγυηθεί την Δημόσια Υγεία και να διαχειριστεί τέτοιου μεγέθους κρίσεις.
Παρά την καθολική αναγνώριση του ρόλου αυτού και παρά την αρχική απόδοση της
δέουσας ευγνωμοσύνης στους λειτουργούς υγείας, σήμερα δυόμιση χρόνια μετά, τα
Νοσοκομεία φυτοζωούν, εγκαταλελειμμένα, με εξαντλημένο το προσωπικό όλων των
ειδικοτήτων.
Τα νοσοκομεία θυμίζουν φαντάσματα του παρελθόντος, αποστεωμένα, απευθυνόμενα
πλέον σε έναν διαρκώς φτωχοποιημένο πληθυσμό, ο οποίος έχει να διαχειριστεί εκτός
από τη νόσο και την οδύνη, τις καταστρεπτικές οικονομικές συνέπειες της. Η
υπερεργασία και οι χρόνιες παθογένειες ενός ανολοκλήρωτου Εθνικού Συστήματος
Υγείας έχουν οδηγήσει σε εξάντληση το προσωπικό των Νοσοκομείων, απειλώντας
πλέον την ίδια τους την επιβίωση.
Ήρθε η ώρα για την διατύπωση ενός διεκδικητικού πλαισίου υποστήριξης των
Νοσοκομείων με: