πληγή σε δεκάδες οικογένειες.

Η πόλη της Κοζάνης συγκλονίστηκε από τη συμμετοχή πάνω από 2000 ανθρώπων από όλους τους κλάδους δουλειάς αλλά κυρίως με τη συμμετοχή της νεολαίας να συγκλονίζει τον λαό της Κοζάνης.

Το σύνθημα «τα κέρδη τους ή η ζωή μας» που ακούστηκε δυνατά εκείνες τις μέρες συνεχίζει να είναι επίκαιρο.

Το νιώθουν στο πετσί τους όλοι οι εργαζόμενοι:

• Οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ όπου παρά τα 12 δις τζίρο που έχουν οι όμιλοι των σούπερ μάρκετ, συνεχίζουν να μην εργάζονται με κλαδική ΣΣΕ , με 4ωρα και 6ωρα και μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά
• Οι νέοι εργαζόμενοι στην εστίαση όπου εργάζονται με εξαντλητικά ωράρια, με λίγα ένσημα, πολλοί με σπαστά προγράμματα και ενοικιαζόμενοι μέσω δουλεμπορικών.
• Εργαζόμενοι στις εμπορικές αλυσίδες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες όπου εκτός από τα σπαστά ωράρια, και τους μισθούς ψίχουλα, έχουν τις λευκές νύχτες, τις black Friday, τις cyber Monday, για όσες επιχειρήσεις έχουν ηλεκτρονικά καταστήματα, δουλειά τις Κυριακές.
• Οι εργαζόμενοι σε εργοστάσια της περιοχής, που βιώνουν την εντατικοποίηση της δουλειάς, με μισθούς που τελειώνουν το πρώτο 10ήμερο του μήνα και πολλές φορές χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας ή χωρίς να παίρνουν επίδομα ΒΑΕ (π.χ ΕΠΑΔΥΜ ) που δουλεύουν κυριολεκτικά μέσα στα σκουπίδια.

Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό!

Μέσα σε όλα αυτά, όλοι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα έχουν να αντιμετωπίσουν: την ακρίβεια που τους έχει φτάσει να μην τολμούν να περάσουν ούτε έξω από το σούπερ μάρκετ, τους λογαριασμούς να αυξάνονται συνεχώς.

Την κατάσταση στο ΜΑΜΑΤΣΕΙΟ νοσοκομείο που είναι υποστελεχωμένο και τώρα η ταρίφα για τα απογευματινά χειρουργεία είναι έως 2000 ευρώ.

Απέναντι σε αυτή τη κόλαση η εργαζόμενοι έναν δρόμο έχουμε: ΑΠΕΡΓΙΑ. Στις 28 Φλεβάρη κάνουμε το βήμα, συζητάμε με τους συναδέλφους μας, οργανώνουμε την απεργία σε κάθε χώρο δουλειάς, οργανωνόμαστε στα σωματεία και παίρνουμε μέρος στην απεργία στις 28 Φλεβάρη. 

Στο δρόμο του αγώνα ενώνουμε τη φωνή μας με όλους όσοι αγωνίζονται και διεκδικούν. Με τους αγρότες που παλεύουν για να μείνουν στον τόπο τους και να ζουν από τη δουλειά τους. Με τους υγειονομικούς που απεργούν για προσλήψεις στα δημόσια νοσοκομεία, για υποδομές και επαρκή χρηματοδότηση, για περίθαλψη δημόσια και δωρεάν που δε θα κοιτάζει το λαό στην τσέπη. Με τους φοιτητές που δίνουν ένα σημαντικό και ελπιδοφόρο αγώνα ενάντια στα σχέδια την κυβέρνηση για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Με όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Το έγκλημα στα Τέμπη δε θα ξεχαστεί

Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ !

*Ο Γιώργος Γκούμας, είναι πρόεδρος τους Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Κοζάνης και μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης