άσκηση εκφοβισμού από μια ομάδα παιδιών-εφήβων ή/και ένα μεμονωμένο παιδί-έφηβο προς μια έτερη ομάδα ατόμων ή/και ένα συγκεκριμένο άτομο παιδικής ή εφηβικής ηλικίας, η οποία εκδηλώνεται είτε λεκτικά, είτε σωματικά. Αποτέλεσμα της σχολικής βίας αποτελεί η διαταραχή της σχολικής ζωής και η περιθωριοποίηση των παιδιών που εκφοβίζουν αλλά και των παιδιών που αποδέχονται τη θυματοποίηση, με αρνητικά αποτέλεσμα.  

    Άλλωστε τα σχολεία αποτελούν μια τρόπον τινά «μικρογραφία» της κοινωνίας, κατά συνέπεια εάν καλλιεργηθεί στα παιδιά το ενδιαφέρον και ο σεβασμός προς τους συμμαθητές τους, θα υιοθετήσουν αντίστοιχες θετικές κοινωνικές συμπεριφορές και ως ενήλικες, με αποτέλεσμα τη γενικότερη βελτίωση του κοινωνικού συνόλου.

    Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι και ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο το μαθητή που εκφοβίζει και εκείνον που εκφοβίζεται, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές, είτε ενήλικες

    Ως εκπαιδευτικοί, ο ρόλος μας απέναντι στους μαθητές μας είναι πολύ σημαντικός και με δραστηριότητες (π.χ. βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ταινιών, εικαστικά εργαστήρια, διαδραστικές ομιλίες, βιωματικά σεμινάρια κ.α.) θέλουμε να τους ευαισθητοποιήσουμε  σε θέματα βίας και σχολικού εκφοβισμού, να τους ενημερώσουμε για το φαινόμενο, για τις επιπτώσεις μιας αντίστοιχης συμπεριφοράς στα θύματα και να καλλιεργήσουμε  το σεβασμό μεταξύ τους, για ένα ασφαλές σχολείο

Κωτούλας Αθανάσιος 

Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπ/κων