«Η απόφαση για αναγκαστική μετακίνηση νοσηλευτών από το Μποδοσάκειο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας στο Μαμάτσειο Γ.Ν. Κοζάνης αποδεικνύει την προχειρότητα, την αδιαφορία και τον αποσπασματικό τρόπο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την Υγεία, τόσο γενικά, όσο ειδικότερα στην περιοχή μας.

Από τη μια, αποδυναμώνεται δραστικά ένα νοσοκομείο και από την άλλη, δεν ενισχύεται ουσιαστικά και μόνιμα το άλλο, καθώς οι ελλείψεις αντιμετωπίζονται με εμβαλωματικό και πρόχειρο τρόπο, ως συνέπεια των άγονων προκηρύξεων και των ισχνών κινήτρων που δίνονται στους διαγωνισμούς για την κάλυψη των θέσεων στην Π.Ε. Κοζάνης.

Η ουσία είναι ότι και τα δύο νοσοκομεία με πολιτικές και αποφάσεις όπως αυτές αποδυναμώνονται συνεχώς, παρά τις δηλώσεις και τις αναφορές αρμοδίων για υποτιθέμενη ενίσχυσή τους.

Μάλιστα, πρόκειται για δύο νοσοκομεία με σημαντικές υποδομές και εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό, δηλαδή για μια συνθήκη όπου θα μπορούσε, αν υπήρχε κατάλληλη κυβερνητική συνδρομή, να γίνουν πανελλήνια κέντρα αναφοράς για τα πεπραγμένα τους.

Την ίδια ώρα ο αρμόδιος Υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδης εντρυφεί στις εξελίξεις  άλλων κομμάτων κάνοντας καριέρα πολιτικού σχολιαστή αντί για Υπουργού, θριαμβολογεί (!) για το Ε.Σ.Υ. και φιλοτεχνεί μια ειδυλλιακή εικόνα για την Υγεία, που η πραγματικότητα την διαψεύδει συνεχώς.

Οι πολίτες της χώρας και της Δυτικής Μακεδονίας ειδικότερα, γνωρίζουν την κατάσταση: αποδιάρθρωση πρωτοβάθμιας υγείας, κέντρων υγείας και αγροτικών ιατρείων, υποστελεχωμένα νοσοκομεία και άγονες προκηρύξεις, εξαντλημένο προσωπικό, πολύωρες καθυστερήσεις στην φροντίδα των ασθενών, αυξήσεις στα φάρμακα ακόμη και πρώτης ανάγκης, ανειδίκευτοι ιατροί ως προσωπικοί, τεράστια ιδιωτική δαπάνη, την ώρα που οι ακάλυπτες ανάγκες στην υγεία είναι στο 17% (για οικονομικούς λόγους ή λίστες αναμονής) και οι δημόσιες δαπάνες ανέρχονται μόλις στο 5,5% του Α.Ε.Π., δηλαδή δύο μονάδες κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Το συμπέρασμα είναι ένα: η Π.Ε. Κοζάνης, η «ευνοημένη» περιφέρεια σύμφωνα με τους Υπουργούς, υποβαθμίζεται διαρκώς: η υγεία, η εργασία, η δημογραφία, η τηλεθέρμανση, οι υποδομές, το περιβάλλον,  είναι μερικοίμνο από τους τομείς που γίνονται βορά στα χέρια μιας ανίκανης κυβέρνησης που διαχειρίζεται τις ζωές των πολιτών με απαξίωση και αδιαφορία»