στην Ευρώπη και τη νίκη των λαών ενάντια στον φασισμό, την κατοχή, τη βαρβαρότητα. Ήταν μια μέρα λύτρωσης, αλλά και βαθιάς θλίψης, καθώς τα εγκλήματα του Ολοκαυτώματος και της καταστροφής είχαν ήδη χαραχτεί ανεξίτηλα στην ανθρώπινη συνείδηση.

Σήμερα, 80 χρόνια μετά, τα μηνύματα εκείνης της νίκης μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Η δημοκρατία, που τόσο σκληρά κατακτήθηκε, φθίνει. Στην Ελλάδα, η καταστολή της διαφωνίας, η αυταρχική διακυβέρνηση και η φίμωση της ενημέρωσης γεννούν ανησυχία. Η φωνή του πολίτη πνίγεται σε ένα κλίμα φόβου και απαξίωσης. Παράλληλα, στη Γάζα, συντελείται μπροστά στα μάτια του κόσμου μια γενοκτονία: χιλιάδες άμαχοι, γυναίκες και παιδιά δολοφονούνται, ενώ η διεθνής κοινότητα σιωπά ή συναινεί.

Η μνήμη της 8ης Μαΐου μάς καλεί όχι μόνο να θυμόμαστε, αλλά και να αντιστεκόμαστε. Ο αντιφασιστικός αγώνας δεν είναι παρελθόν· είναι καθήκον παρόντος. Η ελευθερία, η ειρήνη και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν είναι δεδομένα, αλλά διαρκείς κατακτήσεις.

Ας μην αφήσουμε ξανά το σκοτάδι να νικήσει.