Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Δήμητρας Καραγιάννη

Μπαίνοντας χθες στο χωριό μου, την Λευκοπηγή, είδα ένα όμορφο, πολύ ιδιαίτερο «κέντημα», τοποθετημένο στον τοίχο του προαυλίου της Κοινότητας, φτιαγμένο πάνω σε πλέγμα με σταυροβελονιά, που εικονίζει παραδοσιακές μορφές και γράφει με εντυπωσιακά

 Λίγες σκέψεις με αφορμή το «Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου»…

Η νύχτα έρρεε γρήγορα. Η μουσική του Θ. Μικρούτσικου, για ακόμα μια φορά, μού ταξίδευε το μυαλό. Τα λόγια του Ν. Καββαδία, όλα στο στόμα μου οικεία και γνωστά, έβγαιναν σχεδόν προτού να τα προφέρουν οι ερμηνευτές.

     «Πολλά χρόνια πριν, όταν ο κόσμος ήταν πολύ μικρός, ζούσε ένας άντρας, ο Επιμηθέας που έψαχνε μια γυναίκα να μοιραστεί τη ζωή του. Μια μέρα, ο Δίας του έστειλε ως δώρο την όμορφη Πανδώρα, για να τον δοκιμάσει.

   Η Αποκριά στην Κοζάνη έχει ένα άλλο άρωμα. Διαφορετικό. Μυστηριακό. Βαθύ, τραχύ και έντονο. Σαν κολόνια βαριά, σε μεθάει και σε παρασέρνει στον υπόγειο ακατέργαστο ζαλιστικό χορό της. Έχει αυτή τη ζεστασιά

-        Μαμά, υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;

-        Ναι, αν το πιστεύεις, υπάρχει.

-        Και πού ζει;

-        Κάπου μακριά. Ίσως και κάπου κοντά… Μέσα σου, μάλλον. Κι εκεί θα ζει για όσο νιώθεις παιδί.