-τη δημοσιονομική πολιτική

-τη χρηματοπιστωτική πολιτική και την

-αναπτυξιακή πολιτική.

 για τη στήριξη της Ελληνικής Οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δίνουν έμφαση στην αύξηση των δημοσίων εσόδων και τη μείωση των δημοσίων δαπανών.

Η αύξηση των δημόσιων εσόδων επιδιώκεται από την Κυβέρνηση με διαρκή αύξηση έμμεσων φόρων (αύξηση ΦΠΑ και ειδικών φόρων κατανάλωσης) με αποτέλεσμα τη δημιουργία σταθερής ανοδικής πορείας του πληθωρισμού που συνεπάγεται έντονες συνθήκες ακρίβειας που ανατρέπει την καταναλωτική δραστηριότητα που πλήττεται και από τη μείωση των οικογενειακών εισοδημάτων, λόγω περικοπών.

Η κατάσταση επιδεινώνεται από τις ισοπεδωτικές επιβολές έκτακτων εισφορών που πλήττουν την υγιή επιχειρηματικότητα, οδηγούν σε «λουκέτα» και χαμένες θέσεις εργασίας.

Γενικά παρατηρείται επιβράδυνση του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά και συνεπώς εάν δεν αλλάξει συμπεριφορά το χρηματοπιστωτικό σύστημα αυτός ο πυλώνας της οικονομίας θα είναι ένα ακόμα αίτιο ασφυξίας της αγοράς.

Όσο για τον αναπτυξιακό νόμο, που δόθηκε μετά από πολύμηνη καθυστέρηση στη δημοσιότητα προς διαβούλευση, ήδη προκαλεί ως προς πολλά σημεία του απογοήτευση καθώς εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής του σημαντικούς κλάδους της οικονομίας που πλήττονται από την κρίση, όπως το εμπόριο και η οικοδομή, ενώ δεν προβλέπει καμία στήριξη σε ιδιωτικές επενδύσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας μας (π.χ. εκπαίδευση)

Το Επιμελητήριο Κοζάνης λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προαναφερθέντα σε γενικές γραμμές για την έξοδο από την κρίση υιοθετεί τις θέσεις και προτάσεις της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων οι οποίες συνοψίζονται ως εξής:

v         Καμία σκέψη για περαιτέρω αύξηση των έμμεσων φόρων, καθώς η συνακόλουθη αύξηση του πληθωρισμού θα είναι καταστροφική

v         Σωστή ενεργοποίηση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ώστε να πληρώνουν φόρους αυτοί που έχουν πραγματική φοροδοτική ικανότητα και όχι όλοι ανεξαιρέτως, χωρίς καμιά αναλογική διάκριση

v         Τυχόν διαδικασία περαίωσης να γίνει όχι με φοροεισπρακτική λογική, αλλά με λογική απελευθέρωσης των επιχειρηματιών από την ομηρία της εκκρεμότητα τακτοποίησης

v         Περικοπές δημοσίων δαπανών όχι με ισοπεδωτική λογική, αλλά με εντοπισμό της σπατάλης και εξορθολογισμό των πληρωμών

v         Άσκηση πίεσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα να διοχετεύσει πόρους στην αγορά

v         Αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και του ΠΔΕ (προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων)

v         Θέσπιση ενός αναπτυξιακού Νόμου που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς και της επιχειρηματικής και επενδυτικής κοινότητας για να επιτευχτεί πραγματική επανεκκίνηση επενδύσεων .