Τράπεζες και αφορούν, τόσο σε νοικοκυριά, όσο και επιχειρήσεις, παίρνοντας και τυπικά το "πράσινο φως" από την Τρόικα, σε πρώτη φάση, σχέδιο που θα είναι υποχρεωτικό από 1ης Ιανουαρίου 2015.
Βασικοί άξονες του νέου τρόπου διευθέτησης των οφειλών θα είναι ο "συνεργάσιμος δανειολήπτης", οι "εύλογες" δαπάνες διαβίωσης και οι λύσεις διευθέτησης των οφειλών.
Η διαδικασία - Τα "μοντέλα"
Συγκεκριμένα, οι δανειολήπτες μέσα από συγκεκριμένη διαδικασία θα επισκέπτονται τις Τράπεζες, ζητώντας ρύθμιση του δανείου τους.
Οι Τράπεζες, με τη σειρά τους, με βάση το οικονομικό "προφίλ" του δανειολήπτη - οφειλέτη, το είδος του δανείου και τα έξοδα που χρειάζεται για τη διαβίωση του, θα προτείνουν ένα από τα ακόλουθα 3 μοντέλα:
1. Βραχυπρόθεσμες λύσεις ρύθμισης δανείων (η διάρκεια τους δεν ξεπερνά τα 5 έτη): Πληρωμή μόνο τόκων κατά την διάρκεια της βραχυπρόθεσμης περιόδου, μειωμένη καταβολή της τοκοχρεολυτικής δόσης - κατά την ίδια χρονική περίοδο -, περίοδο χάριτος, αναβολή πληρωμής δόσης ή δόσεων, τακτοποίηση του υπολοίπου που βρίσκεται σε καθυστέρηση και τέλος, κεφαλαιοποίηση των καθυστερήσεων.
2. Μακροπρόθεσμες λύσεις ρύθμισης (η διάρκειά τους υπερβαίνει την 5ετία) και περιλαμβάνουν: Μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου, αλλαγή τύπου επιτοκίου (π.χ. από κυμαινόμενο σε σταθερό), "σπάσιμο" του δανείου στα δύο, με το πρώτο μέρος, με εμπράγματη εξασφάλιση και για το οποίο ο δανειολήπτης πληρώνει τη δόση, και το δεύτερο μέρος, που είναι το υπόλοιπο του δανείου, δεν θα υπολογίζονται οι τόκοι για χρονικό διάστημα που θα συμφωνηθεί με την Τράπεζα. Για το ποσό αυτό, ο δανειολήπτης θα επαναξιολογηθεί, αν διορθωθούν τα οικονομικά του ή θα κληθεί να βάλει άλλο ακίνητο υποθήκη.
Πρόσθετη εξασφάλιση από τον δανειολήπτη, στο πλαίσιο μίας ευρύτερης λύσης ρύθμισης. Δηλαδή, να προσφέρει άλλα περιουσιακά στοιχεία ως εγγύηση.
Και τέλος για τα επιχειρηματικά δάνεια, λειτουργική αναδιάρθρωση της επιχείρησης, με περικοπές δαπανών και κόστους λειτουργίας αυτής και ανταλλαγή χρέους της, με την είσοδο της Τράπεζας σε αντίστοιχο ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης.
3. Λύσεις οριστικής διευθέτησης: Εθελοντική παράδοση ενυπόθηκου δανείου, στο πλαίσιο ευρύτερης ρύθμισης.
Μετατροπή σε χρηματοδοτική μίσθωση, με την οποία ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην Τράπεζα και υπογράφει μία σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, για ελάχιστη χρονική διάρκεια, που είναι συνήθως τα 5 χρόνια.
Πώληση και ενοικίαση. Ο δανειολήπτης, δηλαδή, μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου, είτε στην Τράπεζα, είτε σε τρίτο (άλλο ίδρυμα, άλλον αγοραστή, Κρατική εταιρεία διαχείρισης ακινήτων κ.λπ.) αποπληρώνοντας μέρος ή το σύνολο του δανείου. Η συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται με παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής στο ακίνητο για κάποια ελάχιστη χρονική διάρκεια, έναντι μισθώματος. Συνήθως, προβλέπεται μία ελάχιστη περίοδος 3 ετών.
Επίσης, μεταβίβαση του δανείου σε άλλη Τράπεζα. Αντικατάσταση του παλαιού δανείου με νέο, μικρότερου υπολοίπου. Διαχείριση σε εκκαθάριση στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας. Ρευστοποίηση εξασφαλίσεων για την ικανοποίηση της απαίτησης του ιδρύματος.
Και τέλος, δικαστικές και νομικές ενέργειες, πέραν της ρευστοποίησης εξασφαλίσεων.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: ΕΘΝΟΣ
