Για άλλη μια φορά το Υπουργείο Ανάπτυξης «συζητάει» με τους φορείς για να καταλήξει σε ρυθμίσεις της αγοράς που εξυπηρετούν ελάχιστες επιχειρήσεις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, προκαλούν βλάβη στους καταναλωτές και στο μεγάλο σύνολο των επιχειρήσεων.
Αυτή τη φορά με μια μονοκοντυλιά, αποδεσμεύεται η πλήρης ασυδοσία όσων επιδιώκουν το κέρδος όχι με θεμιτούς όρους αλλά παραπλανώντας τους καταναλωτές. Αυτό μάλιστα γίνεται με το ψευδεπίγραφο επιχείρημα της απελευθέρωσης της αγοράς και των περισσότερων ευκαιριών. Στην πραγματικότητα, οι ασυνείδητοι έμποροι θα μπορούν εσαεί να προφασίζονται εκπτώσεις και προσφορές δηλώνοντας ως τιμή προ εκπτώσεων μια οποιαδήποτε παραπλανητική τιμή. Αντί να μειώσουν τις τιμές αληθινά και μόνιμα, θα προφασίζονται πλασματικές αρχικές τιμές για ελάχιστο χρονικό διάστημα ώστε να μπορούν στη συνέχεια να διαφημίζουν ανύπαρκτες εκπτώσεις.
Με αυτό τον τρόπο νομίζει το Υπουργείο ότι θα μειωθούν οι τιμές; Αυτά είναι φτηνά τρυκ που μόνο σε υποανάπτυκτες χώρες πείθουν.
Το υπουργείο οφείλει να ανακαλέσει την υπουργική απόφαση και να ξεκινήσει μια ουσιαστική και αποτελεσματική διαβούλευση με όλους τους παράγοντες της αγοράς ώστε να διαμορφωθεί ένας κώδικας δεοντολογίας ο οποίος θα προστατεύει τους καταναλωτές και θα οριοθετεί με σαφήνεια όλο το πλέγμα των εκπτώσεων, των προσφορών και των προωθητικών ενεργειών. Το σχέδιο υπουργικής απόφασης που παρουσιάστηκε:
1. Καταργεί κάθε έννοια προστασίας του καταναλωτή, επιτρέποντας την παραπλάνηση του από τους λιανέμπορους που θα μπορούν να δηλώνουν αλόγιστα προσφορές εκεί που δεν υπάρχουν.
2. Επιτρέπει στους λιανέμπορους να προφασίζονται προσφορές 365 ημέρες το χρόνο χωρίς μάλιστα να ορίζει ποια θα είναι η αρχική τιμή στην οποία θα προκύπτει η μείωση.
3. Δεν υιοθετεί το όργανο παρακολούθησης παραπλανητικών και αθέμιτων πρακτικών που προτάθηκε από την αρμόδια επιτροπή.
4. Εξαλείφει τους ορισμούς για τις έννοιες των εκπτώσεων, προσφορών, προωθητικών ενεργειών, της ρευστότητας, κάρτας πιστότητας κ.α., παρόλο που ο σαφής προσδιορισμός τους αποτελούσε πάγιο αίτημα της αγοράς και των καταναλωτών.
5. Εξυπηρετεί στενά επιχειρηματικά συμφέροντα με τη διατήρηση της «κλειστής» αγοράς των καταστημάτων Stock και Outlet αδιαφορώντας στην ανάγκη της αγοράς για δυνατότητα εκποίησης μικρού μέρους των αδιάθετων αποθεμάτων (η πρόταση ήταν για το 10% του συνόλου των εμπορευμάτων).
6. Δεν αποτελεί κώδικα δεοντολογίας για την προστασία του καταναλωτή αλλά απλή μεταφορά καταργημένων άρθρων παλαιότερου νόμου(ν. 4177/2013).
7. Δεν αξιοποιεί την πρόταση για το ηλεκτρονικό Μητρώο προσφορών – προωθητικών ενεργειών που έχει ως στόχο την αποφυγή της παραπλάνησης των καταναλωτών και τη σωστή ενημέρωση τους, μια πρόβλεψη που υπάρχει εδώ και ένα χρόνο.
8. Δεν ενθαρρύνει και δεν επιτρέπει την έκδοση κωδίκων δεοντολογίας από ιδιωτικούς φορείς πρακτική που έρχεται σε αντίθεση με τις γενικές αρχές της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
9. Δεν εξειδικεύει τις παραπλανητικές εμπορικές πρακτικές όπως είχε προταθεί. Κάτι το οποίο θα ενίσχυε την προστασία των καταναλωτών.