Η συμμετοχή τους είναι απαράβατος όρος για οποιαδήποτε νέα βοήθεια, επαναλαμβάνει ο Γερμανός υπουργός πιστός στην σκληρή γραμμή του Βερολίνου στην επιστολή του, γνώση της οποίας επικαλείται η γερμανική Welt.

Την ίδια στιγμή, και το συγκυβερνών κόμμα των Φιλελευθέρων ανέφερε ως «εφικτή» την εθελοντική παραίτηση των ιδιωτών επενδυτών από τις απαιτήσεις τους έναντι της Ελλάδας, διά στόματοςτου γενικού γραμματέα του Κρίστιαν Λίντνερ.

Εκτίμησε δε ότι επιμήκυνση των πιστώσεων στην Ελλάδα θα είναι προς όφελος των χρηματαγορών, των ίδιων των Ελλήνων, όπως και των Γερμανών φορολογουμένων: «Για εμάς, είναι σημαντικό να τεθούν ορισμένες σαφείς αξιώσεις εκ μέρους της ομοσπονδιακής βουλής» ανέφερε ο Κρ. Λίντνερ, ενώ στο Βερολίνο κορυφώνονται οι διαβουλεύσεις των κομμάτων του Κοινοβουλίου εν όψει του καθορισμού της γερμανικής στάσης απέναντι στη νέα βοήθεια στην Ελλάδα.

Καταρχήν «ναι» στη βοήθεια προς Ελλάδα από Γερμανία

H γερμανική κυβέρνηση θα πει καταρχάς «ναι» στη βοήθεια προς την Ελλάδα. Αυτό θα αφορά όμως μόνο την εκταμίευση της δόσης των 12 δισεκατομμυρίων εντός του προσεχούς Ιουλίου. Για την πρόσθετη βοήθεια ύψους 60 και πλέον δις μέχρι το 2014 θα κρατήσει στάση αναμονής. Η σχετική απόφαση θα ληφθεί μάλλον το ερχόμενο φθινόπωρο. «Τα δεδομένα είναι προς το παρών πολύ αόριστα για να μπορέσουμε να στηρίξουμε σε αυτά μια οριστική απόφαση» είπε κυβερνητική πηγή στο Βερολίνο.

Στην εκτίμηση αυτή καταλήγουν και εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης. «Το κυβερνητικό “ναι“ στη δόση είναι μάλλον δεδομένο» δήλωσε ο βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών Μάνφρεντ-Χέλμουτ Τσέλμερ. «Το ερώτημα είναι το κατά πόσο θα αυξήσει τους όρους για την εκταμίευσή της, έτσι ώστε να εξασφαλίσει και την υποστήριξη πολλών δυστροπούντων βουλευτών των κυβερνητικών κομμάτων».

Η «ώρα της αλήθειας» θα σημάνει την ερχόμενη Παρασκευή, όταν θα τεθεί στη Βουλή προς ψήφιση το κυβερνητικό σχέδιο για το νέο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης ΕSM, καθώς και για τη βοήθεια προς την Ελλάδα, με το οποίο η Άνγκελα Μέρκελ θα πάει στις 23 και 24 Ιουνίου στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες.

Όμως η μάχη μαίνεται από τώρα. Στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του συγκυβερνώντος κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) το βράδυ της Τρίτης επαναλήφθηκε η σφοδρή κριτική εναντίον της συνέχισης της βοήθειας. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο για δημοσιονομικά θέματα Φρανκ Σέφλερ, τουλάχιστον 15 βουλευτές δήλωσαν καταρχάς, ότι θα την καταψηφίσουν. Ο γενικός γραμματέας του κόμματος Κρίστιαν Λίντνερ φαίνεται ωστόσο ότι κατάφερε να περάσει το κυβερνητικό σχέδιο. «Υπάρχουν ακόμη ορισμένα μικρά εμπόδια στην επίτευξη κοινής γραμμής» είπε. «Αλλά αυτά θα ξεπεραστούν έγκαιρα».

Το σχέδιο αυτό έχει διπλό στόχο: Πρώτον, την αποκρατικοποίηση της περιουσίας του ελληνικού κράτους, ιδίως της κρατικής γης μέχρι και «τελευταίας σπιθαμής».  Και δεύτερον, τη συμμετοχή των ιδιωτών σε μια, όπως την διατυπώνει ο υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, «πράα αναδιάρθρωση» του ελληνικού χρέους.

Σε ότι αφορά το πρώτο, το μοντέλο που προκρίνεται είναι η δημιουργία μιας εταιρίας διαχείρισης των αποκρατικοποιήσεων κατά το πρότυπο της ανατολικογερμανικής Treuhand, που στο διάστημα 1990-1994 μετέτρεψε το σύνολο των κρατικών επιχειρήσεων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας (8500!) σε ιδιωτικές. Η μαγική λέξη λέγεται εδώ «τιτλοποίηση» των αναμενόμενων εισόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις.  Και η διαδικασία που προκρίνεται, σύμφωνα με την εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung», είναι η εξής:

«Μια ελληνική εταιρία τύπου Treuhand θα ορίζει τα αντικείμενα που προσφέρονται για πώληση και θα προσφέρει γι αυτά τίτλους (ομόλογα). Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να αγοράζουν τους τίτλους αμέσως. Αργότερα, όταν η Treuhand προβεί στην πώληση του συγκεκριμένου αντικειμένου, ο αγοραστής θα παίρνει τα λεφτά του πίσω με τόκο. Για το κράτος θα υπάρχει το πλεονέκτημα της άμεσης είσπραξης χρημάτων, χωρίς να χρειάζεται αμέσως την πραγματική πώληση της περιουσίας και τις τεχνικές δυσκολίες που τη συνοδεύουν».

Όσον αφορά το δεύτερο στόχο - την «πράα αναδιάρθρωση» - η κυρία Μέρκελ βρήκε ξαφνικά σήμερα έναν ανέλπιστο σύμμαχο: Τον Ζαν-Κλωντ Τρισέ. Μιλώντας στο Μόντρεαλ, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εγκατέλειψε για πρώτη φορά την αντίστασή του εναντίον κάθε μορφής αναδιάρθρωσης και δήλωσε ότι «μια εθελοντική απόφαση μεγάλων ιδιωτών επενδυτών, να δανείσουν και στο μέλλον χρήματα στη χώρα (σ.σ.: στην Ελλάδα) θα ήταν σωστή από τη σκοπιά της ΕΚΤ».

Όμως η επιτυχία και των δυο αυτών στόχων δεν φτάνει προφανώς για την κυρία Μέρκελ για να «ξεμπερδέψει» με το «ελληνικό ζήτημα». Και ο λόγος γι αυτό είναι δυο πρόσθετα εμπόδια από το εξωτερικό: Πρώτον, το «όχι» της Σλοβακίας στην παροχή βοήθειας μέσω του ταμείου στήριξης EFSF. Και δεύτερον, οι αντιρρήσεις του ΔΝΤ να πει «ναι» αν δεν επιβληθεί ταυτόχρονα στην Ελλάδα μια πολύ αυστηρότερη λιτότητα, από εκείνη που σχεδιάζει η ευρωζώνη.

Υπό αίρεση είναι επίσης η προτεινόμενη εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών. «Αστεία πράγματα. Ο επενδυτής, που θα παραιτηθεί εθελοντικά από τα κέρδη του, δεν έχει γεννηθεί ακόμα» σχολιάζει ο κ.Τσέλμερ.

Αυτό και μόνο δείχνει, προσθέτει, ότι η υπόθεση δεν έχει κλείσει ακόμα. Πολλά θα εξαρτηθούν από τις συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών ομάδων όλων των κομμάτων τη νύχτα της Πέμπτης. «Πολύ θα ήθελα να βρίσκαμε κοινό παρανομαστή» λέει ο ίδιος. Όμως αυτό φαίνεται αδύνατο, από τη στιγμή που η βοήθεια που παρέχουν τα κυβερνητικά κόμματα συμβάλλει κατά αναπόφευκτο τρόπο στην υπανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας - σε αντίθεση με το μοντέλο των γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, που βάζει σε πρώτο πλάνο την ανάπτυξη.

του Νίκου Χειλά, από ΤΟ ΒΗΜΑ