Παρακολουθώ τις κομματικές κηφηνοφωλιες του ΠΑΣΟΚ και τα πρόσωπα που έχουν βολευτεί τεμπελιαζόμενα πέριξ της πρωτεύουσας του νομού. Κατανοώ κάθε φιλόδοξη ιδέα από όποιον και εάν προέρχεται για το μέλλον της υγείας στην δυτική Μακεδονία. Έτσι λοιπόν η προσπάθεια όλων αυτών να μαγειρέψουν με τον υπουργό, την ιδέα της έδρας των δύο νοσοκομειακών μονάδων στην Κοζάνη είναι κατανοητή. Θα σκέφθηκαν φωναχτά ''μπορεί να μην έχουμε νοσοκομείο θα έχουμε όμως την έδρα της διαχείρισης της υγειονομικής μονάδας. Άστο να βρίσκετε''. Αυτό που δεν καταλαβαίνω όμως είναι η κατάργηση της λογικής στην υλοποίηση της όποιας επιχειρησιακής ιδέας.
Εξηγούμε: Το νοσοκομείο Κοζάνης είναι ένα κτιριακό συγκρότημα που αγγίζει μισό αιώνα ζωής. Οι κλίνες του μετά το σχετικό μαγείρεμα Λοβέρδου –πολιτικών παραγόντων από την περιοχή, ανέβηκαν στις 200. Το τραγελαφικό και συνάμα γελοίο της υπόθεσης είναι ότι το Μαμάτσειο δεν έχει τόσες τόσες κλίνες και λόγω κτιριακού δεν μπορεί καν να τις αναπτύξει στο άμεσο μέλλον. Η πραγματική του δύναμη δεν ξεπερνά τις 160. Αντίθετα το Μποδοσάκειο είχε 250 κρεβάτια εκ των οποίων τα 230 αναπτυγμένα σε δίκλινα και τρίκλινα δωμάτια. Προκειμένου να αποφασίσουν που πρέπει να είναι η έδρα της υγειονομικής μονάδας, η-οι πολική-οί αποφάσισαν να νικήσουν την λογική. Πως; Μειώνοντας τις πραγματικές κλίνες του Μποδοσάκειου και αυξάνοντας σε πλασματικό αριθμό τις κλίνες του Μαμάτσειου.
Έτσι λοιπόν εκτός από τα greek statistics του Κοντοπυράκη που μας έκαναν διεθνώς ρεζίλι φαίνεται ότι έχουμε ένα νέο εφεύρημα τα kozani statistics στα οποία με ανόητο τρόπο συναίνεσαν ο υπουργός, απερίσκεπτοι βουλευτές αλλά και επικίνδυνοι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Υγείας. Τα kozani statistics εύχομαι να μην γίνουν ευρέως γνωστά από κάποιο τραγικό περιστατικό σαν κι αυτό που ζήσαμε πριν από 1,5 χρόνο. Θα μου πείτε έχει τόσο σημασία η έδρα των δύο μονάδων; Φαίνεται ότι για ορισμένους του πολιτικού προσωπικού έχει την δική της συμβολική αξία. Ορισμένοι στη Κοζάνη θεωρούν ότι είναι πολιτικό ατόπημα να διοικείται το νοσοκομείο της πρωτεύουσας της δυτικής Μακεδονίας από τη Πτολεμαΐδα. Το έδειξαν και στο παρελθόν όταν άρχισε η συζήτηση για τις συγχωνεύσεις κλινικών. Είναι γνωστές εξάλλου οι σφοδρές επιθέσεις που δέχθηκε ο Π. Κουκουλόπουλος όταν μίλησε αρχικά για το θέμα.
Δυστυχώς όμως, με τέτοιες μίζερες κοντόφθαλμες προσεγγίσεις οι πολιτικοί δείχνουν να είναι αμετανόητοι, να μην έχουν καταλάβει τίποτα από τα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Και ενώ οι πολίτες δείχνουν να έχουν ακόμη περιθώρια αντοχής αλλά και δύναμης, αυτοί συνεχίζουν να ασχολούνται με την παλιά τους τέχνη σαν μην συμβαίνει τίποτα. Έτσι στην Καστοριά μία ανύπαρκτη κλινική ΩΡΛ με έναν διευθυντή όπου δεν γίνονται ούτε οι κλασικές μικροεπεμβάσεις, θα συνεχίσει να υφίσταται η κλινική χωρίς να συγχωνεύεται γιατί το επιθυμεί όχι η λογική αλλά η πολιτική και η τοπική επιταγή. Μάλιστα προς επιβράβευση η Καστοριά αναλαμβάνει την διοίκηση ακόμη και του νοσοκομείου των Γρεβενών.
Στη Κοζάνη με μια Μαιευτική κλινική με τρεις γιατρούς που έπρεπε να φυσάει, δεν πηγαίνουν πιά να γεννήσουν ούτε οι συμπαθέστατες νεαρές Αλβανίδες. Και αυτές προτιμούν πιά τις τοπικές ιδιωτικές κλινικές. Όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν το πρόβλημα , από τους διοικητές κομματόπαιδα που πέρασαν από το νοσοκομείο έως τους φίλτατους γιατρούς και τους πολιτικούς που συνηθίζουν κατά καιρούς να περιοδεύουν. Κανένας δεν θέλει να χαλαστεί με κανέναν.
Κι ενώ στο υπουργείο ασχολούνται με τα kozani statistics άφησαν τα προβλήματα της υγείας στην τύχη τους.
