φαίνεται ότι βρίσκονται σε εξέλιξη. Στην ημερίδα που διοργάνωσε πριν από μερικές ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στην Πτολεμαΐδα με θέμα την «δίκαιη μετάβαση» παρουσία του πρώην αναπληρωτή υπουργού Σωκράτη Φάμελλου και της Πέτης Πέρκα, φάνηκε ότι όλοι κάνουν «ένα βήμα μπροστά και δύο βήματα πίσω» όπως έλεγε ο Λένιν στο ομώνυμο βιβλίο του, δεν έλειπε από καμία φοιτητική βιβλιοθήκη στα χρόνια της μεταπολίτευσης, που αφορούσε τα ζητήματα κρίσης πολιτικής έκφρασης στο κόμμα των Μπολσεβίκων. Δεν είμαστε στο 1917, αλλά η  δίκαιη μετάβαση της δυτικής Μακεδονίας τηρουμένων των αναλογιών φαίνεται ότι μπορεί να γίνει ο πυρήνας όπου θα συναντηθούν ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις, πρόσωπα με διαφορετικές κομματικές η και πολιτικές αναφορές, προκειμένου  να αντιμετωπιστεί η οικονομική και κοινωνική λαίλαπα που η εμπροσθοβαρής απολιγνιτοποίηση Μητσοτάκη έχει φέρει προς της οικονομικής καταστροφής την δυτική Μακεδονία.

Ο Φάμελλος στην τοποθέτηση του, έθεσε έναν πολιτικό στόχο για την κυβέρνηση της επόμενης ημέρας που αφορά "την επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ". Πρόκειται για πολιτικό στόχο που αφορά την περιοχή όπου  στο πολιτικό πεδίο όπου συζητιόνται οι ιδέες από τα πολιτικά υποκείμενα δεν μπορεί να συναντήσει σοβαρές αντιρρήσεις. Από την άλλη η τοποθέτηση της Γεωργία Ζεμπιλιάδου στην εκδήλωση - η οποία έχει παρουσιάσει μια μαχητική αντιπολίτευση στο περιφερειακό συμβούλιο για το θέμα της απολιγνιτοποίησης-δεν πέρασε απαρατήρητη.  Οι αναφορές του παρελθόντος με έντονο αντιπολιτευτικό χρώμα για το τι έκανε η δεν έκανε ο ΣΎΡΙΖΑ στην περιοχή, φαίνεται ότι προς ώρας έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα ενώ αυτά που κυριάρχησε στον λόγο της ήταν τα σημεία εκείνα που στο θέμα της δίκαιης μετάβασης μπορούν να υπάρξουν ευρύτερες συμφωνίες και συγκλίσεις. Έδειξε να συμφωνεί σε ορισμένα θέματα στο πολιτικό μέρος της απολιγνιτοποίησης που ακούστηκαν από τον Φαμελλο αλλά  και στο τεχνικό κομμάτι από την Πετη Πέρκα ενώ η ίδια με την γνωστή ευρυμάθεια που την διακρίνει έθεσε τους άξονες στρατηγικής για την δικαιη Μεταβαση της περιοχής, στους οποίους δύσκολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει.

 Όσοι ασχολούνται με τα θέματα της Περιφέρειας γνωρίζουν καλά ότι ενώ ο Κασαπίδης ως υπάκουο πολιτικό υποκείμενο της κυβέρνησης δεν ύψωσε ούτε μισή στιγμή το ανάστημα του για να προστατεύσει το μέλλον της περιοχής, εν τούτοις γνωρίζουν επίσης καλά ότι αυτό δεν έχει περάσει ως κόστος στα διαφορά στρώματα της κοινής γνώμης και βέβαια  παραμένει ένας δύσκολος αντίπαλος σε μια περιφέρεια που έτσι η αλλιώς έχει πολλά συντηρητικά χαρακτηριστικά σε ότι αφορά την πολιτική της έκφραση. Αυτό το γνωρίζει όχι μόνο η Ζεμπιλιάδου και ο πολιτικός της χώρος (ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ) αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.

Βέβαια, οι συγκλίσεις οι συνεργασίες δεν είναι εύκολες και ο δρόμος δεν θα είναι στρωμένος με λουλούδια αφού στην περιοχή υπάρχουν πρόσωπα τόσο στην μια όσο και στην άλλη πλευρά που δεν επιθυμούν ουδεμία συνεργασία. Από την άλλη αυτό που δίνει ελπίδες στις διεργασίες για την θετική ευόδωση ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι ότι σε σημαντική μερίδα του τοπικού  ΣΥΡΙΖΑ  υπάρχουν θετικές γνώμες στο πρόσωπο της Ζεμπιλιάδου ως στοιχείο όπου μπορούν να στοιχηθούν  ευρύτερες δυνάμεις με συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο για την μάχη της περιφέρειας.  Είδομεν.