Στέκομαι απέναντί σας…

και είστε όλοι δικοί μου άνθρωποι… γνώριμοι από χρόνια.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ!

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ…

Την ώρα που ο Καλλικράτης ΑΠΑΙΤΕΙ ανοιχτά μυαλά…

για να χαράξουν κατευθυντήριους άξονες καρποφορίας.

-Στην άμεση δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών σε όλα τα θέματα που αφορούν την ζωή μας

Αναλογιζόμενοι τις υποχρεώσεις μας στην καινούρια πραγματικότητα συνεργαζόμαστε υπογράφοντας την ενότητα

ΔΗΝΟΣ ΑΝΟΙΧΤΟΣ… στην ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ!

-Στην επιδίωξή μας για καθαρό περιβάλλον που θα αναθρέφει γενιές με υγεία… τους γονείς μας, τα παιδιά μας, εμάς, τα εγγόνια μας!

-Στην ενίσχυση της τοπικής αγοράς

στους ανθρώπους του μόχθου και της προσφοράς…

στους ανθρώπους της αγροτιάς και της κτηνοτροφίας.

Ο συνδυασμός μας είναι αποφασισμένος , να οδηγήσει το Δήμο μας σε δρόμους δημιουργικούς, με κοινωνική συνοχή και κυρίως με σεβασμό

ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗΣ.

ΔΗΜΟΣ ΑΝΟΙΧΤΟΣ… στον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και την ΠΑΡΑΔΟΣΗ

-Στην διατήρηση των εθίμων που ξυπνούν μνήμες και πορεύονται με αρχές και αξίες.

που είναι τα ζωτικά κύτταρα της κοινωνίας μας

που μεταλαμπαδεύουν την αύρα του Ελληνισμού

και γυμνάζουν τη νιότη μας σωματικά και πνευματικά.

ΣΕΒΑΣΤΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ

Είμαστε ΦΥΣΗ – ΘΕΣΗ

Υπογράφοντας την ενότητα θα πάμε ψηλά …

που ενισχύει και στηρίζει την κοινωνία των πολιτών,

με σεβασμό στα δημοκρατικά ιδεώδη!!!

Με τους Υποψηφίους Δημοτικούς Συμβούλους

-        Χάρη  Βρέκα

-        Αγνή Καρμαζή

-        Νικόλαο Μακρυανίδη

-        Κωνσταντίνο Μπιτούλη

-        Θεόφιλο Μωυσιάδη

-        Δημήτρη Νιάκα

-        Νικόλαο Παπακρασά

-        Ζήση Στημονιάρη

-        Και Γεώργιο Χατζαβερίδη. 

Όλοι εσείς είστε το κίνητρό μας…

Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΑΣ

ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ

ΔΗΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ – ΔΗΜΟΣ ΑΝΟΙΧΤΟΣ…

 ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ…

Ευχαριστώ!...

Ευχαριστούμε θερμά….!!!    

Ο όρος "υπερρεαλισμός (ή "σουρεαλισμός", όπως προτιμούν μερικοί) εμφανίζεται για πρώτη φορά στα 1917 και ανήκει στον περίφημο Γάλλο ποιητή Guillaume Apollinaire. Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζει το παράδοξο θεατρικό έργο του Οι Μαστοί του Τειρεσία (Les Mamelles de Tiresias) ως "υπερρεαλιστικό δράμα" (drame surrealist). Σύμφωνα με τον Apollinaire ο όρος αυτός δηλώνει τον αναλογικό τρόπο με τον οποίο μπορεί να αποδοθεί η πραγματικότητα. Όταν λ.χ. ο άνθρωπος θέλησε να μιμηθεί το βάδισμα δεν εφεύρε τα μηχανικά πόδια αλλά τον τροχό. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρεται και ο ποιητής: όταν θέλει να μεταδώσει κάποιες ιδέες, πρέπει να το κάνει όχι αντιγράφοντας τον κόσμο και τις καταστάσεις του στατικά και νατουραλιστικά, αλλά δυναμικά, με τρόπο αναλογικό και δημιουργική φαντασία.

Έτσι όταν ο Andre Breton αναζητούσε έναν όρο που θα μπορούσε να περιγράψει με επιτυχία τους πειραματισμούς γραφής, που μαζί με κάποιους φίλους του επιχειρούσε αυτή τη εποχή (αμέσως μετά το τέλος του Α Παγκόσμιου Πολέμου), βρήκε πώς ο "υπερρεαλισμός" ήταν ο καταλληλότερος. Ο Andre Breton (1896-1966) υπηρέτησε στον Α Πόλεμο, αρχικά στο πυροβολικό και αργότερα στο υγειονομικό σώμα και όσα έζησε μέσα στη φρίκη του πολέμου άσκησαν μεγάλη επίδραση πάνω του. Ο πόλεμος, σύμφωνα με τον Breton, είναι φρικτός και γι αυτό ευθύνεται ο σωβινισμός των αστών, που τον προκάλεσε. Όμως το ίδιο υπεύθυνος είναι και οποίος συγγραφέας χρησιμοποιήσει το ταλέντο του για να εκφράσει τη δύναμη αυτής της ελίτ της εξουσίας. Ο νέος τρόπος γραφής πρέπει να υπονομεύει τις παλαιές αξίες που οδήγησαν στον πόλεμο.

Εξοικειωμένος λοιπόν με τις τεχνικές της φροϋδικής ανάλυσης, ο Breton άρχισε να πειραματίζεται πάνω σε ένα νέο εκφραστικό τρόπο. Η γραφή θα έπρεπε να αφήσει ελεύθερη και αδέσμευτη αυτήν την αυθαίρετη ροή των εικόνων που συχνά σχηματίζεται μέσα μας. Γιαυτό η γραφή πρέπει να μείνει ελεύθερη από την όποια μεσολάβηση της λογικής, της ηθικής και της οποίας τρέχουσας αισθητικής. Πρόκειται για την περίφημη θεωρία του ελευθέρου συνειρμού και των "αυτοματικών κειμένων", τα οποία εμφανίζονταν και κατέγραφαν, υποτίθεται, χωρίς καμιά επεξεργασία, χωρίς κανένα σχέδιο και πρόγραμμα κάθε τι που αισθανόταν και βίωνε ο συγγραφέας τη στιγμή που τα έγραφε. Ο κύριος σκοπός του συγγραφέα δεν είναι να παραγάγει "ωραία" κείμενα, αλλά να μεταβάλει την υπάρχουσα αντίληψη για τον κόσμο, το οποίο κληρονομημένο γούστο και κατά συνέπεια να αλλάξει τον ίδιο τον κόσμο, μία ιδέα που δεν απείχε πολύ από τις ανάλογες διακηρύξεις του Μαρξ. Άλλωστε, αρχικά τουλάχιστον, συγκεκριμένα λίγο μετά το 1924, όταν ο Breton εκδίδει το περίφημο Πρώτο Μανιφέστο του Υπερρεαλισμού, πολλοί από τους γάλλους υπερρεαλιστές είχαν ιδιαίτερες σχέσεις με το ΚΚ της Γαλλίας.

Έτσι ο υπερρεαλισμός, όπως τουλάχιστον τον όρισε ο Breton και οι φίλοι του στο Παρίσι του μεσοπολέμου, δεν ήταν ένα απλό λογοτεχνικό κίνημα αλλά ένα κίνημα που ξεκινούσε από τη λογοτεχνία αλλά πρώτα και κύρια αφορούσε την ίδια την κοινωνία και την πολιτική. Αναθεωρούσε την αντίληψη της πραγματικότητας, όχι μόνο της λογοτεχνικής, αλλά και της κοινωνικής. Για τούτο και τα μέσα που χρησιμοποίησε ο Breton, ο Pope Andre, όπως τον έλεγαν, δηλ. η αυτοματική γραφή, η καταγραφή ονείρων, οι αφηγήσεις σε κατάσταση ύπνωσης, ποιήματα και πίνακες που δημιουργήθηκαν με τρόπο τυχαίο, σκηνές παράδοξες και ονειρικές, είχαν ένα και μόνο σκοπό: να μεταβάλουν την αντίληψή μας για τον κόσμο και ως εκ τούτου να αλλάξουν τον ίδιο τον κόσμο. Ο υπερρεαλισμός (και ως ένα βαθμό ο κομμουνισμός, αρχικά τουλάχιστον) είχε μεσσιανικό και επαναστατικό χαρακτήρα και για τούτο ήταν φυσικό ότι συγχρωτίστηκε σχεδόν αμέσως με την πολιτική.

Ο υπερρεαλισμός εκφράζει πρώτα από όλα ένα έντονα πολιτικό ευαγγελισμό, οραματίζεται την απελευθέρωση του ανθρώπου από κάθε μορφή δουλείας και καταπίεσης (εθνικής, κοινωνικής, θρησκευτικής, καλλιτεχνικής, ερωτικής) και ευλογεί κάθε μορφή ουτοπίας. Τα δυο ουσιώδη συνθήματα του υπερρεαλισμού ήταν "Να αλλάξουμε τη ζωή" (Rim baud) και "Να αλλάξουμε τον κόσμο" (Marx).

Το πρώτο σημαίνει να διαφοροποιήσουμε τα αισθήματά μας, να οδηγήσουμε το πνεύμα σε νέες κατευθύνσεις, να αποτρέψουμε το άτομο από το να βλέπει τον κόσμο μέσα από το πρίσμα μιας παραδοσιακής λογικής. Αυτές οι ποιητικές απαιτήσεις ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με το αίτημα της κοινωνικής αλλαγής. Γιαυτό και οι υπερρεαλιστές πολιτικοί, καθοδηγημένοι από έναν άδολο αναρχισμό συνδέθηκαν αρχικά με τον κομμουνισμό. Το επίσημο όργανο του υπερρεαλιστικού Κινήματος ήταν αρχικά το περιοδικό La Revolution Surrealist (1924-1929). Γρήγορα όμως το Κίνημα φαίνεται να εγκαταλείπει τις σχεδόν μηδενιστικού τύπου διακηρύξεις του και συμμορφώνεται με τα πολιτικά ιδεώδη του μαρξισμού (1929- 1930).

Άμεση συνέπεια (εκτός των άλλων) ήταν το περιοδικό να αλλάξει τίτλο: τώρα (1929-1933) λέγεται Le Surrealism au Service de la Revolution πράγμα που δείχνει τη νέα του πορεία. Ωστόσο η αρχική εμπλοκή και συνοδοιπορία του υπερρεαλισμού με το γαλλικό ΚΚ γρήγορα έφτασε σε ρήξη, καθώς οι πολιτικοί δεν έβλεπαν με καλό μάτι την αχαλίνωτη ελευθεριότητα και αναρχισμό των ποιητών. Ο Breton, που αρχικά έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία του γαλλικού ΚΚ δεν μπόρεσε τελικά να αποδεχθεί την ολοκληρωτικού τύπου πειθαρχία και το αντιδραστικό πνεύμα που χαρακτήριζε τις συναντήσεις του Κόμματος. Έτσι το υπερρεαλιστικό Κίνημα απομακρύνθηκε από το Κόμμα και ανέλαβε (όπως συνήθιζαν να λένε) "αντίδραση από τα αριστερά", μια άποψη που αντιπροσώπευε κυριότατα τον Λέοντα Τρότσκι, τον οποίο ο Breton συνάντησε στο Μεξικό το 1938.

Πολλοί είναι σήμερα εκείνοι που πιστεύουν ότι το υπερρεαλιστικό Κίνημα παρέμεινε ένα ουτοπικό και ανεδαφικό κίνημα, που δεν μπόρεσε να πραγματώσει τις αρχικές εξαγγελίες του. Πολλοί επίσης πιστεύουν ότι αυτός ο "επιθετικός μοντερνισμός", όπως τον αποκαλούν (σε αντίθεση με τον "ήπιο" αγγλοσαξονικό μοντερνισμό), δεν παρήγαγε μεγάλα έργα, τουλάχιστον στον κλάδο της λογοτεχνίας, επειδή στη ζωγραφική το Κίνημα φάνηκε πιο αποδοτικό. Πολλοί αμφισβητούν τη βασική θεωρία του ελευθέρου συνειρμού και της αυτόματης γραφής.
Ωστόσο το Κίνημα, τόσο αρχικά στη Γαλλία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη και στον άλλο κόσμο, και φυσικά και εδώ στην Ελλάδα, ελευθέρωσε τη δημιουργική φαντασία των δημιουργών που τον ασπάστηκαν και άλλαξε μια για πάντα την ιδέα μας για την ακαδημαϊκή και "έλλογη" μορφή της τέχνης. Φυσικά το θαύμα που οραματίστηκε το Κίνημα δεν ήρθε, ούτε πραγματώθηκαν τα πωλείτο-κοινωνικά του οράματα. 

Αλλά για τούτο δεν ευθύνεται φυσικά το υπερρεαλιστικό Κίνημα, ούτε οι συγγραφείς και οι καλλιτέχνες που το  ξεκίνησαν, το πίστεψαν και το υπηρέτησαν. Ο υπερρεαλισμός υπήρξε ένα μέγα απελευθερωτικό Κίνημα, με υψηλά και αγαθά οράματα με κέντρο πάντοτε τον άνθρωπο την τέχνη, τον ερωτά και τη δημιουργία. Και εδώ έγκειται η συμβολή του. Αποτιμώντας ο ιστορικός της λογοτεχνίας Maurice Nadeau την προσφορά του   Κινήματος γράφει, " Ο σουρεαλισμός φιλοδοξούσε να σπάσει το φράγμα του υποκειμενισμού. Και εννοούσε να μην αρκεσθεί στα  λόγια. Για κείνους που τον ξεκίνησαν, έχοντας περάσει από το Νταντά, δεν υπήρχε περίπτωση  να ξαναγινεί τίποτε, όπως γινόταν πρώτα.

Ο άνθρωπος δεν ήταν πια το κατασκεύασμα ενός αιώνα  θετικισμού, συνειρμισμού και επιστημονισμού, αλλά ένα πλάσμα με επιθυμίες, ένστικτα και όνειρα, έτσι όπως τον φανέρωνε η ψυχανάλυση. Στη Ρωσία χτιζόταν μια κοινωνία πάνω σε νέες βάσεις. Πιο πάνω  ακόμη και από τον Ρέπω ή τον Λωτρεαμόν, σαν προφήτες  της νέας εποχής, πρόβαλαν ο Μαρξ και ο Φρόιντ. Οι σουρεαλιστές, με τον δικό τους πάντα τρόπο, έγιναν  μαρξιστές και φροϋδιστές, κι έριξαν το βάρος στη διπλή επανάσταση που έπρεπε να γίνει: "ν' αλλάξουμε  τον κόσμο, "ν' αλλάξουμε τη ζωή". Πίστευαν πως θα τα κατάφερναν με μία καθολική δημιουργική δράση, ξεκινώντας απ' τον άνθρωπο θεωρούμενο  σαν ένα ενιαίο  όλον, και με μέσο την ποίηση που την ταύτιζαν με την πνευματική δράση. Αυτή η αδιάκοπη δημιουργικότητα έπρεπε να ασκείται μέσα  σε μία απόλυτη ελευθερία κινήσεων  και αισθήσεων, έξω από κάθε κατακερματισμό κι στεγανοποίηση  της ζωής και της τέχνης, και με σκοπό  την αποκατάσταση ολόκληρου του ανθρώπου.

Γι αυτό  και  η έμφαση  δόθηκε  στις σκοτεινές πλευρές του είναι, στη φαντασία, το ένστικτο, την επιθυμία, το όνειρο, στις παράλογες ή απλώς μη σοβαρές μορφές συμπεριφοράς -- για να ξεμπερδεύουμε  πια  με τον ευνουχισμένο, αλλοτριωμένο, περιχαρακωμένο άνθρωπο, τον υποβιβασμένο στις κατηγορίες του "κάνω"  και του "'έχω". Ο σουρεαλισμός άνοιγε  ένα πεδίο ριζικής ανανέωσης τόσο στην προσωπική και ομαδική ζωή του ανθρώπου, όσο και στην ανάπτυξη μορφών  σκέψης, ηθικής, τέχνης (ό.π. σελ. 240). 

Στα εγκαίνια της 26ης Εμποροβιοτεχνικής Έκθεσης στα Κοίλα, παραβρέθηκε την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου, η Υποψήφια Δήμαρχος Εορδαίας Παρασκευή Βρυζίδου. Συζήτησε με εκθέτες και επιχειρηματίες, διαπιστώνοντας την ανάγκη στήριξης του επιχειρηματικού χώρου και των επαγγελματιών, οι οποίοι τη δύσκολη αυτή χρονική στιγμή χρειάζονται στον τόπο μας και η αυτοδιοίκηση έχει χρέος να τους στηρίξει με πρωτοβουλίες που θα φέρουν αναμφισβήτητα ανάπτυξη στον τόπο και διέξοδο στην οικονομική κρίση.

Καλώς ήρθατε στην αποψινή εκδήλωση των εγκαινίων της 26ης Εμποροβιοτεχνικής και Γεωργικής Έκθεσης Δυτικής Μακεδονίας.

Σήμερα  η Έκθεση αυτή αποτελεί αναμφισβήτητο αναπτυξιακό μοχλό για την οικονομία της περιοχής μας.

Αυτή την δύσκολη οικονομικά εποχή που διανύει η Χώρα μας, η Επαρχία χρειάζεται τη μέριμνα και τη στήριξη της Πολιτείας, περισσότερο από ποτέ.

Γνωρίζουμε τις μεγάλες προσπάθειες που κάνει η Κυβέρνηση μας για να ξεφύγει από η Χώρα μας από την οικονομική κατάρρευση.

Πιστεύουμε όμως ότι η Ανάπτυξη επιτυνχάνετε σε συνεργασία με τον Επιχειρηματικό Κόσμο. Αυτός βιώνει  πιο έντονα την υφιστάμενη κατάσταση, μέσου αυτού θα ξεπεραστούν οι δυσκολίες και μέσω αυτού θα επιτευχθεί η πολυπόθητη Ανάπτυξη .

Για όλους αυτούς τους λόγους που σας ανέφερα, πιστεύω ότι η ετήσια Έμπορο βιοτεχνική και Γεωργική Έκθεση Δυτικής Μακεδονίας αξίζει από όλους σεβασμό.

Αξίζει από όλους, κυρίως όμως από την Πολιτεία και τους αναπτυξιακούς Φορείς της περιοχής, που διαθέτουν τα μέσα και τη δύναμη  για ουσιαστική στήριξη.

Εφέτος η επιδότηση είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά και αυτό χάρη στη φιλότιμη προσπάθεια του Προέδρου και της Διοίκησης του Επιμελητηρίου Ν. Κοζάνης, την οποία προσωπικά ευχαριστώ θερμά για τη στήριξη στο θεσμό μας.

Στόχος, όλων μας θα πρέπει να είναι η ανταπόκριση  της διοργάνωσης στα σύγχρονα δεδομένα των περιφερειακών εκθέσεων της Ευρώπης – καθώς αυτό είναι το ζητούμενο από εκθέτες και επισκέπτες στις μέρες μας.

Με λίγα λόγια η εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας  στην προκειμένη περίπτωση της ετήσιας Έμπορο- βιοτεχνικής και Γεωργικής Έκθεσης Δυτικής Μακεδονίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχίσει να είναι υπόθεση ενός ή δύο Φορέων, όπως είναι το Επιμελητήριο Κοζάνης και ο Φορέας διαχείρισης του Εκθεσιακού Κέντρου.

Εμείς, παρά τις όποιες δυσκολίες, είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στην αναβάθμιση του θεσμού, που κατά κοινή ομολογία συμβάλλει τα μέγιστα στην ανταγωνιστική ανάπτυξη των επιχειρήσεων του τόπου, γεγονός που συνεπάγεται αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης και των οικονομικών δεικτών της περιοχής, ιδιαίτερα- και το επισημαίνω - σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που βιώνουν όλοι σχεδόν οι μικρομεσαίοι έπαγγελματο- βιοτέχνες και έμποροι.

Θέλουμε να συμβάλλουμε τα μέγιστα σ΄ ότι μπορεί να  εξασφαλίσει την επιθυμητή από όλους μας οικονομική και κοινωνική συνοχή του  τόπου μας.

Και μόνο γι αυτό το λόγο  θα πρέπει να δεχθούμε ότι ο Εκθεσιακός θεσμός του τόπου μας, μας χρειάζεται όλους! 

Αυτό περιμένουμε, αυτό προσδοκούμε και από την Πολιτεία. Και πιστεύω στην επόμενη διοργάνωση να μην χρειαστεί να το επαναλάβω.

Η επιτυχία της 26ηςδιοργάνωσης της Εμποροβιοτεχνικής και Γεωργικής Έκθεσης Δυτικής Μακεδονίας, πιστεύω ότι είναι δεδομένη. Εμείς καταφέραμε να την κρατήσουμε στα ίδια περίπου επίπεδα με πέρυσι από άποψη συμμετοχής επιχειρήσεων.

Εφέτος έχουμε από 107 περίπου συμμετοχές εκθετών.

Εδώ θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τους επιχειρηματίες που συμμετέχουν διότι πίστεψαν στις προτροπές μας, να προβληθούν δυναμικά κόντρα στις δυσκολίες. Που παρά τα προβλήματα στηρίζουν τις προσπάθειες του ΕΒΕ και του Εκθεσιακού Κέντρου Κοζάνης.  Και να τους συγχαρώ θερμά για την τόλμη τους να ξεπεράσουν τις όποιες επιφυλάξεις, που φυσιολογικά και δικαιολογημένα, έχει ο Επιχειρηματικός Κόσμος για οποιοδήποτε «άνοιγμα».

Η πεποίθηση αυτή ενισχύεται και από το γεγονός της εξάπλωσης της φήμης της και εκτός των ορίων της περιφέρειας.

Περιμένουμε, όπως έδειξε η εμπειρία των προηγουμένων διοργανώσεων, επισκέπτες από όλη την Ελλάδα, αλλά ακόμα και από το εξωτερικό και κυρίως από γειτονικές με την περιοχή μας Βαλκανικές χώρες. 

Η εξάπλωση της φήμης της και εκτός των ορίων της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας  είναι γεγονός.  Και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Με σκληρή δουλειά εκ μέρους των διοργανωτών και με μεθοδική και συντονισμένη προβολή του γεγονότος με τη βοήθεια των Τοπικών, κατά κύριο λόγο, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης,  σήμερα κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι  η Εμποροβιοτεχνική και Γεωργική Έκθεση Δυτικής Μακεδονίας έχει καθιερωθεί ως μια από τις πλέον ενημερωμένες Περιφερειακές Εκθέσεις της Χώρας μας.

Σ αυτό, βέβαια, (δεν θα κουραστώ να το λέω ποτέ) συνετέλεσε και το γεγονός ότι η περιοχή μας διαθέτει το υπέροχο Εκθεσιακό κτίριο, που αποτελεί αναμφισβήτητο απόκτημα του παραγωγικού κόσμου του Νομού Κοζάνης και από τις αρχές του νέου αιώνα το «φυσικό» πλέον χώρο στέγασης της Έκθεσης,  παρέχοντας εύκολη και λειτουργική πρόσβαση σε όλα τα περίπτερα των εκθετών.

Επισημάνω για άλλη μια φορά, τη μεγάλη ανάγκη για την επέκταση του Εκθεσιακού Κέντρου, ώστε να υλοποιήσουμε τους στόχους μας για τη διοργάνωση Κλαδικών Εκθέσεων.

 Ένα νέο Εκθεσιακό κτίριο 3.000 τ.μ., που θα συμπληρώνει με νέες υποδομές το ήδη υπάρχον, καθώς αυτό δυστυχώς δεν επαρκεί για να στεγάσει τους ολοένα και περισσότερους επιχειρηματίες που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για να συμμετέχουν ως Εκθέτες. Άλλωστε και οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής, μας επιβάλλουν τη χρήση των στεγασμένων χώρων τους περισσότερους μήνες του χρόνου.

Το Εκθεσιακό Κέντρο Κοζάνης είναι το έργο που οραματίστηκε και κατόρθωσε να αποκτήσει  το Επιμελητήριό μας  για να υπηρετήσει τις Παραγωγικές Τάξεις και να συμβάλλει στην αναπτυξιακή προσπάθεια ολόκληρης της περιοχής.

Στην ίδια προσπάθεια θα συμβάλλει και η ολοκλήρωση της Βιομηχανικής περιοχής Κοζάνης που σταμάτησε να κατασκευάζεται λόγω διαδικαστικών προβλημάτων με την ΕΤΒΑ,  αλλά και η ίδρυση του Εμπορευματικού Κέντρου Νομού Κοζάνης, που δυστυχώς έμεινε στα χαρτιά

Για την ολοκλήρωσή τους, που θα δημιουργήσου ισχυρές προϋποθέσεις ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων στην περιοχή μας  θα πρέπει να συμπράξουμε όλοι μας.

Με Περισσότερες λοιπόν επιχειρηματικές υποδομές, περισσότερο έργο για την ενίσχυση του σύγχρονου επιχειρηματία, περισσότερα κονδύλια για τη στήριξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας, περισσότερη φροντίδα στις παραγωγικές τάξεις της Ελληνικής περιφέρειας, μπορούμε   να ελπίζουμε  σε ένα αύριο στον τόπο μας καλύτερο από το χθες!

Κυρίες και Κύριοι

 Σε λίγο θα κηρυχθεί η έναρξη της 26ης Εμπορο-βιοτεχνικής & Γεωργικής Έκθεσης Δυτικής Μακεδονίας, από τον Υφυπουργό «Μεταφορών – Επικοινωνιών και Δικτύων», κ. Γιάννη Μαγκριώτη.

Για άλλη μια φορά όλοι όσοι θα περάσουμε το κατώφλι της θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε και να ενημερωθούμε για τα προϊόντα και της υπηρεσίες της περιοχής μας και όχι μόνο. Αλλά θα έχουμε, επίσης την ευκαιρία να διαπιστώσουμε από μόνοι μας ότι η Έκθεση μας είναι πράγματι μια από τις πιο ποιοτικές και ενημερωμένες της Χώρας. 

Τόσο από άποψη οργάνωσης, όσο και από το επίπεδο των Εκθετών και των εκθεμάτων που καλύπτουν ότι πιο σύγχρονο έχει να παρουσιάσει η παραγωγική δυναμική της περιφέρειάς μας και όχι μόνο, αλλά και η εμπορική δραστηριότητα της περιοχής και βεβαίως οι υπηρεσίες που προσφέρονται τόσο από τον Ιδιωτικό, όσο και από τον Δημόσιο τομέα εν γένει.

l    Τον Υφυπουργό «Μεταφορών – Επικοινωνιών και Δικτύων» κ. Γιάννη Μαγκριώτη

l    Τους Βουλευτές του Νομού μας,

l    Τον Γ. Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, κ. Γιώργο Κίρκο, για την βοήθεια που παρέχει στον Φορέα μας,

l    Τον Νομάρχη Κοζάνης, κ. Γιώργο Δακή, για την ενεργή του βοήθεια στο θέμα της συντήρησης των κτιριακών υποδομών,

l    Τον Δήμαρχο Κοζάνης, κ. Λάζαρο Μαλούτα, για την ενεργή συμμετοχή του Δήμου στις εργασίες της προετοιμασίας του περιβάλλοντος χώρου

l    Στους υποψήφιους α΄& β΄ βαθμού της Τοπικής Αυτιδιοίκησης, στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου,  Καλή Επιτυχία,

l    Στα Μ.Μ.Ε. της περιοχής μας, που πάντα προβάλλουν έγκυρα και έγκαιρα, τις προσπάθειες του Ε.Β.Ε. και του Εκθεσιακού Κέντρου σε επιχειρηματικά θέματα,

l   Ευχαριστώ όλους εσάς κυρίες και κύριοι για την παρουσία σας

Εύχομαι καλά οφέλη, καλές δουλειές και ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

Ο Δήμος Βελβεντού και η Αναπτυξιακή Δυτικής Μακεδονίας Α.Ε. – ANKO, που είναι η Ομάδα Τοπικής Δράσης (Ο.Τ.Δ.) για την υλοποίηση του Άξονα 4 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) της Ελλάδας 2007-2013 : «Εφαρμογή της προσέγγισης LEADER» προσκαλούν τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους επενδυτές, κατοίκους της περιοχής, σε ενημερωτική συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 28/9/2010 και ώρα 8:00μμ στην Αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου.