1. Πώς ανακοινώνεται ένα ΦΒ πάρκο μαμούθ (το μεγαλύτερο στον κόσμο) τη στιγμή που η ΔΕΗ δεν έχει συντάξει το αναθεωρημένο business plan της εταιρείας, από το οποίο να προκύπτει ποιες λιγνιτικες μονάδες θα αποσύρει και πόσα φωτοβολταικά ή αιολικά θα αναπτύξει ; Η ΔΕΗ περιμένει την Κυβέρνηση να λύσει το γόρδιο δεσμό με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής κι ύστερα να προσαρμόσει το πρόγραμμα της, αλλά η Kυβέρνηση περί άλλα τυρβάζει και ξεκινάει ανάποδα εξαγγέλλοντας επί μέρους επενδύσεις χωρίς να υπάρχει το μακροχρόνιο ενεργειακό σχέδιο.
2. Πώς αποφασίζεται η δέσμευση τέτοιων μεγάλων εκτάσεων (300 ΜW Χ 25 στρμ/MW = 7500 στρέμματα) στα παλιά ορυχεία τη στιγμή που το ιδιοκτησιακό καθεστώς των απαλλοτριωμένων εκτάσεων της ΔΕΗ είναι “στον αέρα” και το αίτημα της επαναπόδοσης των εδαφών ώριμο όσο ποτέ άλλοτε;
3. Πώς προκαταλαμβάνεται ο –υπό διαβούλευση - τοπικός σχεδιασμός για τη μεταλιγνιτική περίοδο (που βέβαια έχει καθυστερήσει σημαντικά) και εξαγγέλλονται τέτοιες δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας χωρίς να υπάρχει master plan, χωροταξικό σχέδιο, καθορισμός χρήσεων γης κλπ ; [σσ. Tο ίδιο ισχύει και για όλους όσους ορέγονται τα νέα αποκαταστημένα εδάφη, όπως η ΤΕΔΚ, η οποία σχεδιάζει μεγαλεπήβολη πίστα μηχανοκίνητου αθλητισμού σε μια τεράστια έκταση 3500 στρεμμάτων].
4. Μήπως το έντονο ενδιαφέρον της Αμερικάνικης AES να συμμετάσχει στην επένδυση του ΦΒ πάρκου κατά 50 % πηγάζει και από υποσχέσεις για διάθεση των 7500 στρεμμάτων δωρεάν ή έναντι ευτελούς τιμήματος ;
5. Η ΔΕΗ μόλις πριν λίγους μήνες είχε ανακοινώσει την εγκατάσταση ενός ΦΒ πάρκου 50 ΜW στο Ν. Κοζάνης. Πώς από την κλίμακα αυτή μεταπηδάμε ξαφνικά σε πενταπλάσια και εξαπλάσια μεγέθη ; Είναι δυνατόν να παίζουμε τόσο εύκολα με τα νούμερα; Στην Ελλάδα της πολιτικής αβελτηρίας η δυσπιστία είναι δικαιολογημένη, ειδικά στην προεκλογική περίοδο.
6. Σημαντικό είναι και το ερώτημα εάν η ισχύς των 300 MW θα περικοπεί από το πρόγραμμα ανάπτυξης φωτοβολταικών μεσαίας και μικρής (οικιακής) κλίμακας. Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε αντίθετοι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Προτιμούμε διασπορά μικρών ΑΠΕ σε όλη τη χώρα, παρά μεγάλες μονάδες που έχουν υψηλό κόστος μεταφοράς ρεύματος και προωθούν τη λογική της ενεργειακής «μονοκαλλιέργειας» κατά περιοχή. Η αποκέντρωση της ηλεκτροπαραγωγής αυξάνει την ευστάθεια του συστήματος, αξιοποιεί τους διαθέσιμους ενεργειακούς πόρους κάθε περιφέρειας και ευνοεί συλλογικά σχήματα διαχείρισης
7. Τι προβλέπεται για την καθετοποίηση της επένδυσης ; Αν γίνει με τα σημερινά δεδομένα, τότε η προστιθέμενη αξία είναι πολύ μικρή, περίπου 25%, ενώ το 75% φεύγει στο εξωτερικό για αγορά εξοπλισμού. Αν όμως υλοποιηθεί η παλιά πρόταση των Οικολόγων Πράσινων για εγχώρια κατασκευή του απαιτούμενου εξοπλισμού στην περιοχή Ν. Κοζάνης, τότε τα ποσοστά αλλάζουν θεαματικά υπέρ της τοπικής & εθνικής οικονομίας και της τοπικής απασχόλησης. Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ (αντί της Διοίκησης !) δηλώνουν ότι αυτό θα γίνει. Όμως οι ρυθμοί είναι απελπιστικά αργοί και δεν επιτρέπουν τόση αισιοδοξία. Η σχετική πρόταση των Οικολόγων Πράσινων είναι στα συρτάρια της ΔΕΗ εδώ και επτά μήνες και πέραν των αρχικών επαίνων δεν έχει ανακοινωθεί καμιά εξέλιξη, γεγονός που μειώνει πολύ τις προσδοκίες για την υλοποίηση της πρότασης μας. Σημειώνεται ότι η αύξηση της εγχώριας συμμετοχής εκεί όπου εγκαθίστανται μονάδες ΑΠΕ εφαρμόζεται σε αρκετές χώρες και δεν αποτελεί ευσεβή πόθο των Οικολόγων Πράσινων. Στην Πορτογαλία η εταιρεία Acciona που εγκατέστησε φωτοβολταικό πάρκο ισχύος 46MW δημιούργησε και μονάδα κατασκευής πάνελς στην περιοχή. Αυτή την πολιτική ακολούθησε η Ισπανία (και σήμερα η Κίνα) στα αιολικά, με αποτέλεσμα να έχει αναπτυχθεί εκεί μια δυναμική βιομηχανία παραγωγής ανεμογεννητριών. Στην Ελλάδα χάσαμε αυτή την ευκαιρία στα αιολικά λόγω καθυστερήσεων και παλινωδιών. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαναληφθεί η ίδια αρνητική ιστορία και στα φωτοβολταικά.
Με αυτά τα δεδομένα παραμένουμε επιφυλακτικοί και αναμένουμε τις απαντήσεις της ΔΕΗ και της Κυβέρνησης πριν τοποθετηθούμε πλήρως. Μέχρι τότε και «επειδή ακούμε πολλά κεράσια» προτιμούμε να «κρατούμε μικρό καλάθι»
