και ζητούν να ακυρωθεί ως αντίθετη σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων, αλλά και ως παράνομη η από 6.2.2013 απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος με την οποία μέρος του αποκαταστατικού χαρακτήρα τέλους υπέρ των Δήμων που πλήττονται από τα λιγνιτικά εργοστάσια (σταθμοί) και τα ορυχεία της ΔΕΗ, διατίθεται επιπρόσθετα εκτός των τριών αυτών Δήμων και στις περιφερειακές ενότητες Πελοποννήσου και Δυτικής Μακεδονίας.

Υπενθυμίζεται ότι από το έτος 1996 έχει θεσπιστεί ειδικός τέλος για την αποκατάσταση των επιπτώσεων στο περιβάλλον, κ.λπ. που προκαλούνται από τη λειτουργία των θερμικών λιγνιτικών σταθμών της ΔΕΗ στους νομούς Φλώρινας, Κοζάνης και Αρκαδίας. Το επίμαχο τέλος είναι σε ποσοστό 0,5% επί του κύκλου εργασιών της ΔΕΗ. 

Το τέλος αυτό αποσκοπεί στη χρηματοδότηση έργων υποδομής, ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος, στην βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην προώθηση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, κ.λπ. στους τρεις επίμαχους Δήμους και κατανέμεται ανάλογα με την ποσότητα παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας.

Δικαιούχοι τους τέλους αυτού αρχικά (1996) ήταν οι τρεις εν λόγω Δήμοι οι οποίοι είχαν την ευθύνη της διάθεσης των σχετικών κονδυλίων. Στη συνέχεια, το 2005 η κατανομή του επίμαχου τέλους γινόταν κατά 50% στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις Φλώρινας, Κοζάνης και Αρκαδίας και κατά 50% στους τρεις εν λόγω Δήμους. 

Με την πρόσφατη από 6.2.2013 απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος (προσβαλλόμενη απόφαση) συγκροτήθηκε ειδική επιτροπή για την κατανομή των κονδυλίων. Στην επιτροπή αυτή συμμετέχουν εκπρόσωποι των υπουργείων Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, των τοπικών αυτοδιοικήσεων και των τοπικών περιφερειακών αρχών των νομών Κοζάνης, Φλώρινας και Αρκαδίας, καθώς και της ΔΕΗ.     

Όπως υποστηρίζουν στην  προσφυγή τους οι τρεις Δήμοι με την προσβαλλόμενη απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος επιχειρείται η καταστρατήγηση και φαλκίδευση του τρόπου κατανομής και διάθεσης των κονδυλίων από το επίμαχο τέλος, με εμπλοκή και των Περιφερειών Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου (αποκεντρωμένες διοικήσεις), κατά καταστρατήγηση των συνταγματικών επιταγών και της ισχύουσας νομοθεσίας και ειδικά μετά τον Καλλικράτη που επιτάσσει τη δημιουργία ισχυρών Δήμων στα ζητήματα σχεδιασμού διαχείρισης και αναπτυξιακής προοπτικής.

Επίσης, υπογραμμίζουν οι τρεις Δήμοι ότι το επίμαχο τέλος, με τον νέο τρόπο κατανομής των κονδυλίων του, θα τον λαμβάνουν και οι «μη ενεργειακοί Δήμοι», δηλαδή Δήμοι οι οποίοι δεν έχουν στην περιφέρεια τους λιγνιτικούς σταθμούς ή ορυχεία της ΔΕΗ και οι οποίοι δεν πλήττονται από την λειτουργία των μονάδων της ΔΕΗ. Και θα το λαμβάνουν οι «μη ενεργειακοί Δήμοι», χωρίς  να υπάρχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που να το επιβάλλουν, αλλά και χωρίς να δικαιολογείται από την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση ο λόγος που οι Περιφέρειες θα λαμβάνουν ένα τόσο υψηλό ποσοστό από το επίμαχο τέλος.

Τέλος, οι τρεις Δήμοι υποστηρίζουν ότι με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση παραβιάζονται τα άρθρο 5 (προστασίας της υγείας), 21 (μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών), 24 (προστασία περιβάλλοντος) και 43 (έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων για ανάλογες περιπτώσεις), όπως και η σχετική νομοθεσία.