τους προμηθευτές της. Η μετακύλιση επιτυγχάνεται με την τεχνητά χαμηλή Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ), αφού από τη μια δεν ενσωματώνονται στον υπολογισμό της όλες οι επιδοτήσεις υπέρ των ορυκτών καυσίμων και από την άλλη δεν εκτιμάται η συνεισφορά των ΑΠΕ, που οδηγεί στη σημαντική μείωσή της.

Έτσι συμβαίνει το παράδοξο φαινόμενο, στην Ελλάδα με τη μικρότερη εισχώρηση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα ο καταναλωτής να επιβαρύνεται, ενώ στη Γερμανία με την εκπληκτικά μεγαλύτερη να πέφτουν οι τιμές. Με την σκοπιμότητα αυτή συμβάλλει στην διαιώνιση της παραπληροφόρησης περί "ακριβών" ΑΠΕ, έναντι των τάχατες "φθηνών" συμβατικών μορφών.

Όμως τα δεδομένα λένε άλλα. Μελέτη του ΙΟΒΕ αποδεικνύει ότι από το λεγόμενο ΕΤΜΕΑΡ μόλις το 40% πηγαίνει στις πληρωμές παραγωγών ΑΠΕ ενώ το υπόλοιπο καταλήγει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να επιδοτεί τα ορυκτά καύσιμα.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε προτείνει ένα νέο τρόπο υπολογισμού του ΕΤΜΕΑΡ που θα μειώσει το έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ χωρίς επιβάρυνση του καταναλωτή. Η μέθοδος στηρίζεται στην ακριβή αποτίμηση της συνεισφοράς των ΑΠΕ στη μείωση της ΟΤΣ έτσι ώστε οι ΑΠΕ να μη δυσφημίζονται άδικα αλλά κυρίως χωρίς να καταλήγει να πληρώνει ο καταναλωτής το κόστος που θα έπρεπε να βαρύνει τον προμηθευτή. Μια πολιτική που προκρίνεται στην ΕΕ .

Το πρώτο εξάμηνο του 2013 οι ΑΠΕ μαζί με τα υδροηλεκτρικά συνεισέφεραν 30,6% στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μειώνοντας παράλληλα κατά 18% τη χρήση λιγνίτη και κατά 22% τη χρήση φυσικού αερίου. Προφανώς η αύξηση της χρήσης καθαρής πράσινης ενέργειας θίγει συμφέροντα.

Όμως το ποτάμι δε γυρίζει πίσω όσο κι αν πασχίζουν κάποιοι. Η Ελλάδα έχει δεσμευθεί  για συμμετοχή των ΑΠΕ κατά 40% στην ηλεκτροπαραγωγή ως το 2020, ενώ πρόσφατα το Ευρωκοινοβούλιο αποφάσισε τη θέσπιση δεσμευτικού στόχου και για το 2030. Το συμφέρον των πολιτών και τώρα και στο μέλλον είναι η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, εισαγόμενα ή μη και η αποφασιστική στροφή στις ΑΠΕ.