Από την Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας και την μάχη που δώθηκε με το στρατό και την αστυνομία, το Χάμιλτον του Καναδά όπου μετά από ένα δεκαετή αγώνα πέτυχαν την επιστροφή της διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος σε δημόσια χέρια μέχρι και εδώ στην Ευρώπη με τις εμβληματικές επαναδημοτικοποιήσεις στη Γαλλία, τα δημοψηφίσματα σε Γερμανία (Βερολίνο - Αμβούργο) και Ιταλία που τερμάτισαν όχι μόνο τις ιδιωτικές συμβάσεις αλλά και την ίδια την ιδέα τις ιδιωτικής διαχείρισης του νερού και τις νομοθετικές παρεμβάσεις σε Ολλανδία, Γερμανία, Λιθουανία που προστατεύουν το νερό από λογικές ιδιωτικής κερδοσκοπίας, σε καμιά χώρα του κόσμου οι άνθρωποι δεν έμειναν αδιάφοροι στις πολιτικές για το νερό που ευνοούν λίγους και επιβαρύνουν τους πολλούς.
Τα στατιστικά στοιχεία και οι μελέτες καθώς και η διεθνής εμπειρία, είναι αδιάσειστοι μάρτυρες της αποτυχίας των ιδιωτικοποιήσεων των υπηρεσιών ύδατος: υπέρογκες αυξήσεις τιμών, ελλιπής συντήρηση δικτύου και υποδομών, μυστικές συμφωνίες, περιπτώσεις μαζικών μολύνσεων, ανύπαρκτες επενδύσεις, διαφθορά και απάτες.
Η αξιοσημείωτη συμμετοχή στην Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών, right2water υποχρέωσε την Επιτροπή να εξαιρέσει τις υπηρεσίες ύδατος από την οδηγία για τις συμβάσεις παραχώρησης και να συζητηθεί το αίτημα για δημόσια διαχείριση του νερού σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μάλιστα μόλις την Τετάρτη στη θετική αν και χλιαρή πρώτη αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 1,8 εκ. υπογραφές από όλη την Ευρώπη που παρουσίασαν οι διοργανωτές της πρωτοβουλίας «right2water» το νερό χαρακτηρίζεται δημόσιο αγαθό και το δικαίωμα στο νερό ζωτικό για τους πολίτες.
Όσο για την Ελλάδα, η επιμονή του Ευρωπαϊκού Κινήματος ανάγκασε τον Ευρωπαίο Επίτροπο, Ολι Ρεν, υπεύθυνο για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις της Ε.Ε να δεχθεί να εξαιρεθούν οι ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ από το ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων εφόσον το εισηγηθεί η ελληνική κυβέρνηση κι όλα αυτά εν αναμονή της απόφασης του ΣτΕ που φημολογείται ότι ακυρώνει την προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεων με το σκεπτικό ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό.
Η πιο σημαντική όμως εξέλιξη για τη χώρα μας και ιδιαιτέρως για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, είναι το δημοψήφισμα που θα λάβει χώρα στις 18 Μαΐου, την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών όπου οι Θεσσαλονικείς θα αποφασίσουν πλέον οι ίδιοι για το αν θέλουν το νερό τους να περάσει σε ιδιώτες.
Οι νίκες λοιπόν των κινημάτων νερού ανά τον κόσμο επανατοποθετούν την έννοια της Δημοκρατίας στην πραγματικότητα που εξαρχής αντιπροσωπεύει: τη γνώση και τη συμμετοχή όλων, ως συνομιλητών στη δημόσια σφαίρα και ίσως περισσότερο από ποτέ αποκαλύπτει την αλήθεια που όλοι λίγο ή πολύ δεχόμαστε, ότι «ο μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ».... συνεχίζουμε και θα νικήσουμε!
